Ik heb bij de start 12,7 kilo ingecheckt in het vliegtuig en dat is exclusief camera met batterijen, telefoon, powerbank en kabels, paspoort, pasjes, geld, gas en water. Dat is best netjes voor 13 dagen wandelen. Maarrrrr…2 kilo daarvan waren alleen al van de rugzak. Nu ik achteraf blauwe plekken heb van de rugzak, moet ik bij mezelf te rade gaan of die wel goed was en of die niet lichter kan.
…Even gewichtig doen Meer lezen »
Hello Marty and Meriora, Peter says your route is fine now – you just have to come and walk it in May…..Best wishes, Sue and Ali
Na wat aanpassingen op onze laatste routesheet, hebben we op 8 december een mail gekregen met daarin de mededeling dat onze route is goedgekeurd. Yay! Of ik van te voren weer zo’n uitgebreid onderzoek ga doen naar onze route, weet ik nog niet. Maar voor nu is het fijn te weten dat we verder kunnen. Later meer!
Het was nog een heel gepuzzel; een nieuwe wandelroute door Schotland. Waar beginnen we en waar willen we eindigen? Bij de eerste crossing probeerden we niet al te ambitieus zijn. Dat willen we nu opnieuw niet, maar een klein beetje uitdaging willen we wel aangaan. Mount Keen was in onze vorige wandeling de uitdagende berg. Bij de volgende wandeling willen we minimaal nog zo’n berg beklommen hebben. Bovendien is het prettig als het landschap zo veel mogelijk natuurlijk blijft en niet stedelijk. Stedelijkheid brengt dan wel gemakken als connectiviteit, douchen en toiletten met zich mee, maar ook de verplichte lelijkheid van masten, gebouwen en auto’s. Ik heb liever wat meer ongemak en wat meer en langer natuur. In de afbeelding hierboven is de groene route die van vorig jaar. Dit jaar is het de oranje route waarlangs we van west naar oost gaan wandelen.
…
Ik schreef er al eerder over. En ik kan er ook heel veel woorden aan wijden, maar dat ga ik niet doen.
…
Luister naar mijn muziek en je weet wie ik ben.
Op Spotify verzamel ik mijn favoriete muziek. Van alles wat, maar vaak wel iets gemeenschappelijks: muziek gemaakt met echte instrumenten en niet alleen maar computer.
…Smarties muzieklijstje Meer lezen »
"Neh, dit was een eenmalig iets. Er zijn nog zoveel wandelingen die we willen doen..."
Met die mening kwamen we terug van ons grote wandelavontuur in Schotland. Ondanks dat iedereen zei dat het een ‘social event’ was en ‘highly addictive’. Nou, wij dachten dat het allemaal zo’n vaart niet zou lopen. Maar ergens na alle festivals en toen het werk alweer zo lang gaande was, ging het toch kriebelen. Vooral de contacten die we er aan hebben over gehouden zijn hartstikke leuk. De foto’s van de medechallengers in onze ‘not the A-team’ whatsappgroep deden er bovendien nog eens extra aan bijdragen. De een ging naar Schotland, de ander verblijft in Puerto Rico, maar ging wandelen op de Appalachian trail en weer anderen stuurden vergezichten vanuit de Franse Alpen. Daar zitten wij dan in ons gekke platte land. En dat van je tentje opzetten in the middle of nowhere is toch ook wel wat. Stiekem hebben we dus toch een beetje heimwee naar Schotland. Net zo stiekem was ik al op zoek gegaan naar een nieuwe route. Op 13 september was daar weer de oproep voor de TGO Challenge 2020. Na kort overleg besloten we om ons toch maar weer in te schrijven.
…TGO Challenge 2020 Meer lezen »
3 oktober was het weer zover. De start van de verkoop van de kaartjes voor het Glastonburyfestival. Op die dag waren de combikaartjes (bus en festival) de eerste kaartjes die in de verkoop kwamen. Dat zijn er volgens geruchten steeds zo’n 35.000. Die waren binnen no time verkocht. 3 dagen later start het echte werk. Dan komt de grote bups kaarten in de verkoop. Dat zijn er meestal zo’n 150.000.
…Glastonbury T-day Meer lezen »
Gewoon eens een keer niet wandelen, maar slenteren. Op vrijdagavond naar Parijs, de auto buiten het centrum gezet en twee nachten verbleven in een spiksplinternieuw Ibis-hotel. Voor de verandering ook maar eens niet over de gebaande paden gelopen, maar gewoon eens wat anders.
Het weer was prachtig en de stad ook. Het was goed om er weer even te zijn.
…
