Het langste natuurpad van Nederland: het Roots Natuurpad. Lang verhaal kort: bijna 500 kilometer in 19 dagen. Een feuilleton in tig delen. Dit is deel 7.
Dag 7: Ruinen – Balkbrug
Ruinen
Dag 7! We hebben heerlijk geslapen. Ons tasje weer ingepakt en genoten van een geweldig ontbijt. Onze schoenen en sokken waren bijna droog, maar zouden snel weer kletsnat zijn. De weersverwachting van vandaag voorspelde namelijk opnieuw veel regen 🌧 Deze dag liepen we van Ruinen naar Balkbrug. Het boekje vertelde ons: “Vanaf Ruinen wandel je langs bosranden en weilanden naar Zuidwolde, onderweg tref je een eeuwenoude eik en een kikkerpoel. Vanuit Zuidwolde wandel je door een natuurreservaat, passeer je een graanveld met korenbloemen en kom je langs bosvennetjes en laaglandbeek de Reest.” Dat beloofde wat!
De route van vandaag ging van Gijsselte en de Gijsselter Koelen, via Echten en Huis te Echten naar Zuidwolde en vervolgens door naar Balkbrug. Wat zo prachtig is aan deze route en wat je alleen ziet als je naar de kaart kijkt, is dat we geen idee hadden van de grote steden waartussen we liepen. Hoogeveen links en Meppel iets verder weg rechts. Niets van meegekregen!
Echten
Het regende soms niet en meestal wel. De schoenen werden nat van de regen of, als ze weer een beetje droog waren, van het natte gras. We aten onze lunch op een bankje net voor Echten aan de Hoogeveensche Vaart. In een boom daar hangt een slingertouw en we lieten onze Insta-volgers in spanning met een klein filmpje waarop het leek of Zuslief naar de overkant van de vaart zou slingeren. Wat overigens onmogelijk is. Maar dat vertelden we later pas!
We verlieten Echten en gingen door. Vlak na Nijstad en het passeren van de A28 leidde de route ons langs een weiland:
9. Bij bosrand en PS 21705/001 RA. Na ca. 600 m LA bospad in (bij bord ‘Wandelnetwerk Drenthe’). Bij bocht naar links bij hoogzit ga RA langs weiland met 2x overstap over prikkeldraad en schrikdraad.
Van een pad was eigenlijk geen sprake. We zijn inderdaad over het prikkeldraad gestapt. Over het schrikdraad stappen was niet mogelijk. Tenzij je 2,60m lang bent. Met een rugzak op er onderdoor kruipen ook niet. Dus -ik mocht eerst- rugzak af en bukken maar. Nu ben ik toch zo’n 10 cm korter dan Zuslief en het was voor mij geen probleem. Bij Zuslief ging het iets minder soepel en die kreeg een opdonder van het schrikdraad. Met flink wat moeite hebben we voorkomen dat we in ons broek plasten van het lachen 🙂
Zuidwolde
Vlak voor Zuidwolde kwamen we bij Camping de Entekoele. Te vroeg op onze dag voor een eindpunt, maar wel vroeg genoeg voor een lunchpauze. Er was gelukkig iemand aanwezig en deze alleraardigste dame maakte een tosti voor ons. Buiten konden we beschut zitten, maar we hielden het droog tijdens de lunch. Maar niet voor lang. Er waren af en aan buien. Meer aan dan af eigenlijk.
Met dreigende luchten nabij poseerde Zuslief in een koolzaadveld als even daarna, vlak voor het gehucht Bazuin, een onweer losbarstte. Het stopte met zachtjes regenen en het kwam gewoon met bakken uit de lucht. Donderklappen boven ons hoofd maakten dat we bij een van de weinige open schuren die we zagen gingen schuilen. Met als gevolg dat een bezorgde boer ( -want wie zijn dat dan die daar op mijn erf rondlopen!?- ) ons nauwlettend in de gaten hield. Zodra het kon liepen we weer door. Het idee van een boze boer die ons met een hooivork achterna kwam, sprak ons niet echt aan 🙂 We gingen verder over natte weilanden. Op dat moment werden we benaderd door de mensen van Roots. Ze vonden ons via social media en deelden onze stories op hun Instagram. Leuk! Tijdens 5 droge minuten ontmoetten we een aardige meneer met wie we een praatje maakten.
Op naar Balkbrug
Het laatste stukje van de dag brak aan. We liepen door het Reestdal. We zagen een Hooglanderkalf (aaaaahhhh!) en werden verrast bij Rustpunt Rabbinge, waar we zoveel goede zorg voor voorbijgangers zagen. Gewoon in een een kast in een muur. Geweldig! Uiteindelijk kwamen we aan bij camping Sie-es-An. We hebben er om een upgrade gevraagd. Dat hadden we wel verdiend na een dag regen en onweer. Die upgrade bleek een eco lodge te zijn. Helemaal top, wat een mooi verblijf. We waren heel blij. Helaas moesten we het wat diner betreft wel doen met ’thuisbezorging’ vanuit het campingrestaurant, maar ach. En frietjes zijn altijd goed toch? 🙂 We hebben er heerlijk gedoucht, een wasje gedaan en alles gedroogd op de verwarming. Ondanks het slechte weer was het toch een goede dag.
