Trringg!! (voordeurbel)
“Goedenavond. De glazenwasser, ik kom afrekenen”.
“Euhm, ik ken u niet, u bent mijn glazenwasser niet”.
“Die andere jongen loopt nu in die andere straat, ik ben echt uw glazenwasser hoor”.
“Hmm, ik denk dat ik dat maar eens ga verifieren dan, ik heb mijn glazenwasser’s telefoonnummer hier”.
En weg is ie.
0900-8844
15 minuten later politie op de stoep.
Ik hoop maar dat ze die a**hole te pakken krijgen.
Even tussen de bedrijven door.
Druk druk druk, wat doet een mens zichzelf toch aan?
Terug van Ameland, gauw de foto’s, nog even naar de fotocursus.
Dagje werken, zaken bij elkaar zoeken en vanaf morgen voor een nieuw karweitje naar Amsterdam voor een week of twee. Lekker treinen en lekker in het donker weg en in het donker thuiskomen. En ondertussen moet ik niet vergeten mijn artikel voor school af te schrijven (inspratie is weer tijdelijk verdwenen helaas).
Maar even terug naar de actualiteiten van vandaag: De grootste Nederlander….laat maar, hier wil ik geen energie aan verspillen. De bejaarden dan die recht hebben op belastingteruggave, maar de papieren niet weten in te vullen en dus óf niets invullen óf belazerd worden door louche figuren die 50 euro vragen voor het (niet of onjuist) invullen van het belastingformulier. En van Nistelrooij die 6 miljoen euro per jaar verdient en dat niet iedere topsporter het zo goed heeft. Wat voor land is dit toch? ‘Onze’ oudjes die belazerd worden omdat ze over de afgelopen drie jaar 900 euro willen terugvragen tegenover dat belachelijk hoge inkomen van ‘onze’ voetballers.
Gelukkig eindigde TweeVandaag met een stukje over de documentaire ‘Tietjes’. Heerlijk! Meiden die onverbloemd praten over hun onzekerheid, over verliefdheid, over jongens, over de veranderingen in hun lichaam. De een zei tegen de ander: “Je bent mijn beste vriendin”. Waarop de ander proestend riep dat ze er helemaal ‘ontroerend’ van werd. Zucht, meisjes van dertien; feest der herkenning.
De nacht is donker.
De stilte oorverdovend.
De wind is krachtig.
De golven woest.
De vogels rijk in aantal.
Wat een heerlijk eiland!
Naakt? Ja.
Echt? Geen flauw idee.
Mooi? Ja hoor, best wel (haar lijf dan).
Hier laten ze ze zien (edit: linkje aangepast).
Update: En jeemig, wat een kritiek hebben we weer op Georgina Verbaan, haar lijf en het feit dat ze naakt in de Playboy staat. Maar ach, ook wel weer eens lekker om gewoon dat gemekker te lezen na de ellende van de afgelopen dagen! 😉
Wist je dat doka’s tegenwoordig helemaal geen € 1500,- meer hoeven te kosten?
Dat je kunt volstaan met zo’n 10% van dat bedrag.
Tralalalalala, ik word al helemaal happydepeppie….
Nu nog het huis verbouwen…
En als ik dan die vader zie breken, onwrikbaar zijn tekst uitspreekt, de tranen over zijn wangen lopen, dan breekt ook mijn hart. Want los van alle discussies en los van alle meningen moet deze vader afscheid nemen van zijn zoon.
Nederlanders zijn echte we-gaan-er-op-zondag-lekker-even-tussenuit-mensen. Het was druk in de polder. Ik ben toch maar weer de Biesbosch ingegaan. Net warm genoeg gekleed om aan het eind van de middag te verlangen naar een warme choco met slagroom, die ik uiteindelijk ook nam. Jummie. En wat een lekkere dag weer. Jammer dat het zonnetje zich een beetje terugtrok vanmiddag. Maar dat weerhield al die mensen niet om lekker te gaan wandelen. Het was druk. Veel mensen. Die zich lekker tegen je aan bemoeien op het moment dat je van schijnbaar supernormale zaken foto’s staat te maken. En op het moment dat ik dan een foto wil gaan maken, zijn al die andere mensen ineens ook fotograaf. Niet rechtstreeks, nee; een meter of vijf achter me staan ze stil en kijken naar datgene waar ik een foto van wil maken. En dan hoor ik hem tegen haar fluisteren: “Tss, wat valt hier nou te fotograferen?”, waarop zij tegen hem zegt: “Nou, kijk, die boom, die kleur, dat water, dat is inderdaad een mooi kiekje”. En glimlachend loop ik verder. Op zoek naar een volgend mooi kiekje.
Speciaal voor haar (Mystic is into kleur momenteel 😉 ): Dié boom in kleur.
Ik stond vanochtend zowaar met inspiratie op. En juist nu vandaag het zonnetje zo lekker doorkomt. Ik heb tegen de tijd op zitten schrijven tot mijn inspratie op was en dat moment is nu. Ik zit inmiddels op de helft van de vijftien vereiste pagina’s, dus dat is niet onverdienstelijk. Nu nog dit logje voor de aardigheid en ik dan ga ik er vandoor. Naar buiten. Naar het bos, of whatever.
“Gefeliciteerd! U hebt twee toegangskaarten gewonnen voor de musical Crazy For You in het Nederlands Congrescentrum in Den Haag.
SmaRts en iets winnen? Da’s een unicum!
De kaarten heb ik al gereserveerd. Vlak voor kerst ga ik!
And the winner is Meer lezen »