Genieten
En soms heb ik het zo naar mijn zin
achter mijn peeceetje dat een buitenstaander
me compleet voor gek zou verklaren
als ie mijn big smile, die regelmatig
op mijn gezicht verschijnt, zou zien!
Leuk he, dat grote wijde web!
En soms heb ik het zo naar mijn zin
achter mijn peeceetje dat een buitenstaander
me compleet voor gek zou verklaren
als ie mijn big smile, die regelmatig
op mijn gezicht verschijnt, zou zien!
Leuk he, dat grote wijde web!
Het weekend ging weer veel te snel. Ik had veel dingen willen doen waar helemaal niets van gekomen is. En ik heb ook dingen gedaan waar ik helemaal niet op gerekend had. Morgen weer voor Baas naar het Amsterdamse, lekker belangrijk doen. Waarschijnlijk duurt dat belangrijk zijn nog een week. Voordeel van dat werken in Amsterdam is dat de tijd snel gaat. Het is dus al gauw weer dinsdagavond; de avond voor mijn vrije dag. Woensdag maar weer eens een skatedeet, bij goed weer dan. Zin? Anyone? Come to think of it: Waarom is De Mensch in Godesnaam ooit begonnen met werken? En komen we daar nog wel eens van af? Komt er nog eens een tijd dat ik datgene mag doen waar ik mijn hele ziel en zaligheid in kwijt kan? Dagelijks breek ik mijn hersens over dit vraagstuk…
Ja, Baas, ik zal heel erg mijn best doen.
Ja, Baas, ik werk graag over.
Ja, Baas. Alles goed, Baas?
Dit is maar een grapje hoor, Baas!
😉
In de categorie je-hebt-belangrijker-dingen-te-doen-maar-er-geen-zin-in-post)
…Silver leaves are spinning round
Take my hand as we go down and down and down
Looking for water…
(Tekst: David Bowie – Looking for water)
BESLAN – De gijzeling van Russische kinderen, hun ouders en leerkrachten op een school in de deelrepubliek Noord-OssetiÎ is vrijdag uitgelopen op een bloedbad. Vermoedelijk meer dan 200 mensen vonden de dood toen een speciale eenheid van de Russische binnenlandse veiligheidsdienst FSB het complex binnendrong. Volgens de jongste schattingen van de autoriteiten raakten ruim 700 mensen gewond. De gevechten rondom de school in Noord-Ossetie zijn inmiddels voorbij.
Verschrikkelijk.
Dierenriemteken Weegschaal
Element: Lucht Kruis: Hoofd Heerser: Venus
Dit is het teken van harmonie. Weegschaal tracht altijd evenwicht tot stand te brengen en te bewaren. En hierbij gaat het om alle vormen van evenwicht, in de kunst, de omgeving en in omgangsvormen. Een Weegschaal schept er plezier in om naast alle noodzakelijkheden het leven tot iets moois te maken en door schoonheid en goede smaak de zintuigen te strelen. In het zoeken naar besluiten die de harmonie het minst verstoren, dus zo weinig mogelijk mensen zullen kwetsen, heeft dit teken aanmerkelijk meer tijd nodig dan de andere tekens van de dierenriem. Vandaar ook die beruchte twijfel.
Asscendant Weegschaal
Weegschaal ~De Diplomaat~ ‘Als het maar mooi en stijlvol is’
Een Weegschaal-ascendant maakt een vriendelijke en diplomatieke indruk. Deze tactische gaven maken je tot een geliefd bemiddelaar, maar kunnen er ook voor zorgen dat je conflicten koste wat het kost wilt vermijden. Tot actie komen vergt veel overleg en pas daarna kom je op grond van een zo eerlijk mogelijke beoordeling van de situatie in een weloverwogen actie. Alle verschillende mogelijkheden worden dus eerst tegen elkaar afgewogen, en dit kan het uiteindelijke in actie komen dan ook flink in de weg zitten. Vandaar de reputatie van Weegschaal om eeuwig te aarzelen en te twijfelen. Daar komt nog bij dat deze ascendant bijzonder gericht is op de ander, wat het ook al niet makkelijker maakt om tot een eigen besluit te komen. Je bent erg gesteld op gezelschap en je zou er moeite mee kunnen hebben alleen te leven.
Bij gebrek aan inspiratie ben ik maar eens op zoek gegaan naar een horoscoop. Da’s altijd leuk te vermelden. Maar ik liep al surfend en zoekend tegen de berekening aan van mijn ascendant. Ook een leuk alternatief, toch? En wat blijkt: niet alleen mijn sterrenbeeld is weegschaal, maar mijn ascendant ook! Oeioei, alsof ÈÈn keer weegschaal nog niet genoeg is…
Zo spannend!
Aantrekkingskracht? Enorm!
Gedaan? Nee, nog niet.
Watje ben ik, he?
Tegen beter weten in Meer lezen »
We verbleven in Conferentiecentrum Bovendonk (het voormalig grootseminarie van het bisdom Breda). En dat is toch wel apart hoor. Ik ben zonder geloof opgevoed en heb dus weinig met het katholieke geloof, maar het hele centrum ademt een sfeer uit waar je niet omheen kunt. Ik kon niet anders dan me steeds maar weer voorstellen hoe diakens en priesters in opleiding hier hele dagen studeerden. In zo’n sfeer ga ik op zoek naar tekens uit het verleden. Dat moet, dat gebeurt me automatisch. Marmeren trappen die geheel uitgesleten zijn aan de kant waarop het meest gelopen is. Wie, wat, waar, en hoe. En op onderzoek uit. Elk hoekje, elke deur, de toren van de kapel. En vooral de pastorale bibliotheek. Vol met boeken. En die boeken vol met papiertjes, met boekenleggers, met notities en aantekeningen. De opleiding tot diaken en priester vindt hier overigens nog steeds plaats.
Tegen mijn verwachting in, zijn de afgelopen drie dagen heel erg nuttig geweest. En: ik ga afstuderen! Warempel. Time flies, ook als je geen fun hebt en ineens is het zover. Ook op een deeltijdopleiding worden kleine meisjes groot. Afstuderen doe ik dit jaar in een groep van zes meiden. Stuk voor stuk aanpakkers, doelgericht en daadkrachtig. Lekker! Deze drie dagen waren duf (veel binnen), maar toch hebben we de tijd benut om al een start te maken met onze afstudeeropdracht(en).
Morgen moet ik naar Hoeven. Drie dagen in een conferentieoord. Drie duffe dagen. Daarom was het lekker om vanmiddag in herfstig weer over het strand van Scheveningen te sjokken. Lekkere ruige zee en evenzo ruige surfers. Nou, tot woensdag dan maar. Beuh….ik heb geen zin. Misschien word ik wel conferentieoordallergisch morgen. Vast!
Wind door mijn hoofd Meer lezen »