Dit aardigheidje was mij al een tijdje bekend, maar ik kwam er pas vandaag aan toe er ook werkelijk iets mee te doen. Ik weet ook niet of het mensen direct op zal vallen. Dus vandaar nu even de aandacht voor: Mijn titeltje in het reactiescherm. Bovenin staat ie. Of ie blijft weet ik nog niet. Voor vandaag in ieder geval wel. 😉
In het kader van: het zonnetje schijnt toch niet meer, mijn boodschappen zijn gedaan en dus ga ik maar Pivotten!
Commentschermtiteltje Meer lezen »
Ik ben een uitdaging aangegaan.
Deze foto is een eerste resultaat.
Ben nog helemaal niet tevreden,
dus keep your pantyhose nog maar aan.
Het gaat echt nog wat worden. 😉
Het zijn er nog geen tien
maar het begin is er.
Het eerste elfje
heb ik ook al gespot!
NB: Zij heeft mijn elf óók gezien!
Zij zit momenteel in Kroatie en
verblijdt mij regelmatig met beschouwingen
van hun heerlijke aanwezigheid daar,
gemaakt met de camera in de telefoon.
…grmpf…
Maar ik ben de rotste niet
en wil deze fraaigezichten
graag met jullie delen .
En nu ga ik gauw
haar plantjes water geven! 😉
Over vakantie enzo Meer lezen »
Hier in de polder bevindt zich een kudde (heet dat wel zo?) paarden. Vaak ga ik er kijken. Ze hebben een flink stuk grond tot hun beschikking en kunnen er heerlijk ravotten. Soms lijken het wel wilde paarden zo gaan ze tekeer. Gefascineerd en vol respect kan ik er naar kijken. Ik ben geen ‘paardenmeisje’ en nooit geweest ook. Ik was altijd een beetje bang voor paarden; ik vond ze te groot. Ooit mocht ik op een pony van een vriendinnetje, maar er was geen zadel. Ze vertelde me hoe ik mijn ene been over de kont van de pony moest zwaaien. Ik zwaaide mijn been niet hoog genoeg en gaf de pony dus per ongeluk een schop tegen z’n kont. En ja hoor, hopla, daar ging ‘ie, in galop. En ik hing er half naast, me in paniek vastgrijpend aan de manen van het beest. Uiteindelijk moest ik me laten vallen. Nee, dat was niks voor mij. Maar foto’s van paardenbeesten en hun konten maak ik graag.
I See You!
Genietend van de zon, zag ik mezelf ineens twee maal verschijnen in het glas van de deur. Ik had wel genoeg naar de mekkerende mezenbollenetende mezen gekeken. Mijn boek had ik inmiddels half verslonden. En vanwege gebrekkige loginspiratie heb ik mijn beide reflecties maar op de foto gezet. Tja, het is weer een luie lome dag geweest. En dan kom ik slecht tot actie, maar mijmer ik slechts een beetje.
Door haar gevonden. En inmiddels heb ik ‘m al gemaakt.
Jammergenoeg mag je er maar één verzenden.
Maar ach, het gaat om het idee. Ik ben benieuwd hoe ie geworden is.
Hier te vinden en te doen.
En nog maar heel even gratis.
Je eigen gratis postcard Meer lezen »
Hmm. Ik had ze nog niet op,
Maar dit exemplaar was erg lekker.
Een herinnering komt vrij en doet me verlangen
naar zon, zee, strand in verre oorden en
zwoele warme winden en zout water.
En over state of mind gesproken.
Om me heen storten een aantal dierbaren in diepe mentale en fysieke ravijnen.
….Haalt diep adem….
Kom maar op.
Ik kan het wel hebben.
