Rotjeknor en appeltaart
Vandaag in mijn lunchpauze even snel heen en weer naar Dudok voor een appeltaart. Da’s een instituut die appeltaart, weet je dat? Heerlijk!
Rotjeknor en appeltaart Meer lezen »
Vandaag in mijn lunchpauze even snel heen en weer naar Dudok voor een appeltaart. Da’s een instituut die appeltaart, weet je dat? Heerlijk!
Rotjeknor en appeltaart Meer lezen »
Mijn hersenspinsels hier op het WWW zijn redelijk anoniem. Dat betekent dat er in mijn directe omgeving maar weinig mensen afweten van het bestaan van dit blog. Maar dat worden er steeds meer. En dat komt natuurlijk door ‘die foto’s’. Die fotoalbums zijn een gemakkelijke manier om snel even een resultaat te laten zien. ook aan bekenden. Op mijn werk. Op visite, “Wat was de url van jouw site ook alweer, SmaRts?”. Leuk, heel leuk zelfs. Maar ook een beetje eng. Als niemand je kent, maakt het niet uit wat je schrijft. Als iedereen je kent, zou dat eigenlijk hetzelfde moeten zijn, maar toch voelt dat anders. Ineens ben ik me bewust van ogen die zouden-kunnen-meelezen en daar een bepaalde mening over zouden-kunnen-hebben. Afwegingen maken. Wel/niet. Schiften van zaken. Wel/niet. Dat houdt me bezig. En ach, je kunt maar ergens mee bezig zijn, toch?
Ik heb een zwak voor hommels. Ik hou een beetje van hommels. Ik vind het goedzakken. Aaibaar als ze eruit zien. Traag als ze in de lucht brommen. Bloemhoppend van de ene naar de andere bloem op zoek naar stuifmeel en nectar. En zoals ze (bijna) nooit hun angel gebruiken. Hier in de spouwmuur van het huis heeft ooit een koningin gezeten met haar gevolg. Een paar jaar lang was het hier ’s zomers net Schiphol, maar dan met veel frequentere aanvliegmomenten. En alles liep hier overigens gesmeerd, wachttijd bedroeg hooguit 5 seconden.
De koningin is overleden of vertrokken, het vliegverkeer is over. Toch komen ze gelukkig nog steeds op de bloemen in de tuin af. Laatst kocht ik twee Campanula’s: direct vol met hommels. Wat graafwerk op internet leerde mij dat ze niet eens veel honing maken. Wat ze maken is grotendeels voor eigen gebruik en oogsten van de honing heeft dus weinig zin, ook omdat je er het hele nest mee kapot maakt.
Datzelfde graafwerk leerde me ook dat hommels helaas niet zo lang leven. De hele kolonie (op de koningin na) sterft aan het eind van de zomer. Ze leven tussen de vier en zeven weken. En dan gaan ze dood. Ze vallen letterlijk dood of halfdood uit de lucht. Plof, zomaar op de grond. Ik heb dat al een paar keer gezien. Als ze nog leefden, dan kwam er op mijn naderen, in een poging tot verweer, nog één van de voorpoten omhoog en meer was het niet. Wachten op de dood, die vaak wat later intrad. Akelig. En zo viel er vanmiddag weer een. Eentje die niet meer thuis komt. Ach gos.
Requiem voor een hommel Meer lezen »
Naar bed, naar bed, zei Duimelot
Eerst nog wat eten, zei Likkepot
Waar zal ik het halen? zei Langejan
Uit grootvaders kast, zei Ringeling
Dat zal ik verklappen, zei het Kleine Ding.
Ik heb geduimd tot mijn elfde. Op mijn rechterduim en geen andere vinger.
Altijd moest daar iets bij van stof, tegen mijn neus om aan te ruiken. Een theedoek, een laken, naar horen zeggen zÈlfs de sleep van de trouwjurk toen ik bruidsmeisje was. De tijd die ik me nog kan herinneren duimde ik met een hondje. Een hondje van badstof. Wat me van die tijd vooral is bijgebleven is het gevecht met mijn moeder over het wassen van dat knuffelbeest. Ik wilde niet dat Ìe gewassen werd. Hij mocht niet in de wasmachine. Hoe vaak ze ‘m stiekem toch gewassen heeft weet ik eigenlijk niet eens. Maar affijn, dit hele verhaal komt alleen maar door het woordje Duimelot in dit rijmpje-voor-het-slapen-gaan en heeft totaal niets, maar dan ook niets te maken met wat ik eigenlijk wilde delen. Want dat is namelijk het volgende :
Over is de vakantie. Mijn vakantie wel te verstaan.
Noeste arbeid *kuch* valt mij morgen ten deel. Minder frequent zullen mijn postjes worden En ik hoop, voor mijn werkgever en mij, op wat ‘normaler’ tijdstippen dan de afgelopen drie weken!
Paar fotootjes geplaatst, zie bij de albums rechts of klik hier.
(En de groep ingelicht, misschien hebben ze wel interesse, want op hun site staan maar magere fotootjes hoor)
SmaRts, your most positive energy is flowing from your First Chakra.
This chakra is located at the base of your spine and is usually called the root or base chakra. The first chakra represents evolutionary life force and is associated with both physical energy and overall vitality. In your case, this chakra appears to be clear and unblocked so that positive energy can flow from it freely. Radiating positive energy from your first chakra indicates that you’ve cultivated higher wisdom concerning important life lessons associated with this energy center. You likely experience a solid feeling of safety and security in your day-to-day life. You seem to know on a deep level that those you love are truly there for you. Having strong first chakra energy means that you aren’t apt to be as swayed by life’s small ups and downs as many people are. Your positivity in this area also shows that you generally feel grounded and understand that your life’s foundation is solid.
Dat van die levenslessen…
Hoe zit het met jouw chakra’s?
Hier te doen (wel aanmelden).
Via haar gevonden.
En weer een verjaardag.
Vandaag is zij jarig.
Van harte gefeliciteerd!
En weer een erbij (II) Meer lezen »
Speciaal voor de vrouwen: Voorgoed wÈg met die beha!
‘Dr. Ziya Saylan, the president of the European Academy of Cosmetic Surgery, has developed a technique to implant cups of titanium mesh under the breasts. These are then attached to the patient’s ribs and muscle. The effect is claimed to be instant, youthful-looking breasts with invisible lift. ‘
Het hele artikel vind je hier.
Ik werd er op geattendeerd via Btang Phlog.
Die bionische vrouw gaat er Ècht komen, let maar op. Lindsay Wagner was haar tijd ver vooruit!