Hier een klein kijkje in de keuken van Smarts.
Eindelijk heeft ze het op zich genomen om de boel eens op te ruimen.
Zowel intern (foto’s, mp3’s, progjes, noem maar op) als extern (stof, vooral veel stof!!) de boel schoongemaakt. Resultaat voor beiden: ruimte!
Lekker!

Vanavond geskate.
Tussen de regenbuien door.
Ik skate met J. en skaten met haar is eigenlijk kwekken op wieltjes, blablabla, druk druk druk en we nemen de omgeving voor lief.

Ergens op dat pad loopt Mevrouw Bazin met wel zes honden. Allemaal verschillend van ras en dus formaat en allemaal los. Grote Hond (maat Pyrenese Berghond…bestaan die wel?) besluit mij achterna te komen, hard blaffend en grommend en met ontblote tanden. Op vijf centimeter van mij vandaan stopt het beest, gromt en blaft, draait zich om, om na vijf meter weer terug te komen en het ritueel herhaalt zich. Ik weer me af met mijn polsbeschermer (stoer ben ik he? ) en verroer me niet.

Mevrouw Bazin doet in eerste instantie niets. Als Grote Hond dit zo’n drie keer gedaan heeft, loopt Mevrouw Bazin naar me toe en zegt tegen me: “Bent u soms bang?” En ze zegt dat op zo’n toon van dat die hond zo op mij reageert omdát ik bang ben. “Dat ruikt ie he?”

*spring*

Ik spring bijna uit mijn vel. Natúúrlijk was ik niet bang, Ik was zo aan het kwekken dat ik dat mens met die kudde honden niet eens gezien had totdat er één grommend voor mijn neus staat en ik geen kant op kan! En áls er dan één met een bloot gebit hysterisch naar me staat te grommen en Mevrouw Bazin niets doet, moet ik toch wel even slikken. Dan wórd ik wel een klein beetje bang.

“Het zal wel door de wieltjes komen”, zegt ze even later na- (of om-)dat mijn boze blik haar bijna vaporiseerde. Pfff….

Nou J., het was wel lekker hoor, ondanks Grote Hond en Dikke Druppels. Maar van die tonijnpizzapannekoek heb ik nu nóg dorst!

SmaRts heeft besloten. Ze gaat een cursus fotografie doen.
Alles uit het leven halen wat er in zit. Ik wil écht leren fotograferen. Yess!
Nieuwe uitdaging! Leuke dingen zijn goed!

Heb je deze al geproefd?
Moet je zeker eens doen.
Het is zó lekker.
Het heet Caffiato.

“Caffiato Iced Cappuccino bestaat uit een concentraat van melk, koffie, karamel- en cappuccino aroma’s. Dit wordt vervolgens
in een blender gemixt met een glas ijsklontjes.”

Waar? Moet je zelf maar uitzoeken. Ik geef alleen de tip en doe niet aan reclame.

Vandaag was ze op het werk; de moeder van Ilse. Ik heb natuurlijk met ‘r gesproken. En ik hoef jullie niet te vertellen hoe hartverscheurend haar verdriet is. Het blijft gemeen.

En ineens herken ik mijzelf als iemand bij wie de tranen zó *knip* mijn ogen verdrinken. Watje dat ik ben…

Vanavond opnieuw skaten, maar ik heb er een hard hoofd in met dit weer.
Ik vertrouw mezelf, maar niét al die anderen die niet kunnen remmen.
Dan vraag je om ongelukken met die natte straten…Wel jammer, tis de laatste.
Misschien wordt het wel officieel afgelast en overnieuw gedaan?

Mijn ‘deurmat’ (welkomstfoto) was niet naar mijn zin. Ik wilde iets met de appel doen die ik had gefotografeerd. Er moest een leuke tekst bij. Dus ging ik op zoek naar een passende én pakkende tekst. En die vond ik. Weet je waar?

In de bijbel! Dat geloof je toch niet!

*SmaRts is nu helemaal verdiept in de bijbel in om te zien wat voor spannends daar nog meer in te ontdekken is!! *

Maar even serieus.
Bovenstaande regels zijn onderdeel van het Hooglied van Salomo (in het Engels bekend als Solomon’s Song). Het bijbelboek Hooglied gaat over twee mensen die verliefd zijn, naar elkaar verlangen en op allerlei manieren bezingen hoe mooi ze elkaar vinden. De schoonheid van de geliefde wordt vooral in beelden en vergelijkingen uitgedrukt.

Zelf ben ik geloofloos opgevoed, maar mijn ouders vonden het wél belangrijk open te staan voor alles en dus kwam er een kinderbijbel met plaatjes (‘Je moet over alles mee kunnen praten toch?’). Maar over het Hooglied hebben ze mij nooit wat verteld! Er staat hier dus een bijbel in de kast (en ik denk zelfs meerdere). Misschien toch maar eens een keer gaan lezen

Update 20:35 uur:
Om nog even te laten zien dat ik niet alleen de draak steek met wat er geschreven staat, maar dat ik ook nog eens de waarheid spreek voor betreft die bijbel hier in huis: hierbij een foto van de trouwbijbel van mijn overovergrootouders. Zij trouwden in 1887. Hij valt bijna uit elkaar en twijfel nog steeds of ik ‘m opnieuw in zal laten binden. Vooralsnog zit íe in een krant verpakt. Ik verzin er nog over.

Sjonge. Wat overkomt mijn humble logje. Ineens lijkt het hier wel een babbelbox. Over en weer gaan de reacties en ik vlieg van de ene log naar de andere. Druk druk druk. Ik bemoei me ook overal tegenaan en dan kun je bezoek terug verwachten, maar dit slaat wel alles. En gezelligheid kent geen tijd, maar eer ik des nachts mijn huiskamertje weer eens aan kant heb
De rol van gastvrouw is mij niet echt op het lijf geschreven, maar goed. Ik doe mijn best en so be it for the moment!

Dus als je even moet wachten op je drankje. Niet doen! De koelkast staat in de keuken en is gevuld! Pak zelf maar een drankje!

*en ploft op de bank neer*

Met dank aan sisaO voor het woord sjetlog

Update 00:40 uur:
En weten jullie wat een rare bijkomstigheid is als je schijnbaar bij de 50 meest bezochte weblogs volgens nedstat hoort (denk ik tenminste), dat dan allerlei onbekenden per mail gaan vragen of ze je mogen linken op hun zwaar gesponsorde pagina….raar wereldje hier hoor…