Daarnet heb ik even dat postje geplaatst over kilo’s. Toch wil ik hier nog even iets meer over schrijven. Mijn lijnen is niet alleen lijnen.
Ik heb een shitperiode achter de rug en probeer ergens houvast te vinden. In dingen die ík kan controleren, waarvan ik de touwtjes in handen heb. Het stoppen met roken was er één van. Het bewuster omgaan met wat je eet is een tweede. Daarom weet ik ook dat dit gaat lukken. Die 58 kilo staan straks te lezen op die weegschaal!
In melancholieke buien kan ik zeer, noem het maar filosofisch worden. ‘Bomen’ noem ik het zelf. Dan ga ik me afvragen waarom ‘we’ dingen doen en waarom ‘we’ bijvoorbeeld zo makkelijk de waarde van dingen over het hoofd zien en zaken als vanzelfsprekend aannemen.
En ik weet het. We leven nu eenmaal in een wereld waarin alles snel gaat, we gaan voor geld (véél geld meestal) of andere materiele zaken, en voorbij aan al die andere dingen: gevoel, onafhankelijkheid, liefde en speciaal voor vandaag: vrijheid. Massaconsumptie, gooi je karretje maar vol, zoveel mogelijk, zo groot mogelijk. Soms ben ik dat zó spuugzat! In mijn achterhoofd zit een heel klein stemmetje dat regelmatig roept: “Meid, wat heb je te verliezen? Laat de boel de boel en trek de wijde wereld in. Trek je eigen plan en zoek je onafhankelijkheid!”.
Daarom noem ik mijn lijnen Back to Basic. Terug naar wat het is, terug naar jezelf. En als je dat doet: je vooral beperkt tot wat de natuur ons geeft (fruit, groente, vlees, brood en veel water) en gewoon je maag vult in plaats van volstort, dan scheelt dat al zoveel!!
Zo. Lekker.
Dat wilde ik even kwijt. Wat een zeur he?
