Verwaarlozing

Ja, zo kun je het wel noemen. Het is ook zo verleidelijk gemakkelijk om even een klein en kort berichtje op Twitter en Facebook te zetten. Of even snel via een app een fotootje te plaatsen. Zo gemakkelijk dat dit blog er een beetje bij inschiet. Dus tijd voor een update!

Niet heel veel schokkends gebeurd in de afgelopen tijd. Ik zal me beperken tot de twee meest belangrijke zaken: het afronden van mijn opleiding tot intuïtieve coach en de vakantie naar New York. Met recht de twee prioriteiten. Natuurlijk kan ik genoeg vertellen over de zaken op het werk, maar dat doe ik lekker niet.

De opleiding: als eerste van de groep mijn eindgesprek nadat ik mijn eindverslag had ingeleverd. Spannend, spannend, maar eigenlijk liep alles gesmeerd. Het scheelde ook een berg dat ik me had voorgenomen dat dit het was. Dit moest het zijn. Zoals ik mezelf ben. This is it. Een nieuw motto dat me bij wijze van schrijven als een paar comfortabele pantoffels in de winter past. Ik was door, ik zou het certificaat in ontvangst mogen nemen. Ik heb er vanaf nu een nieuwe rol bij: die van intuïtieve coach. Blij!

En toen New York.

9 dagen struinen door de stad die nooit slaapt. Ik kan het iedereen die het zich kan veroorloven aanbevelen. Ga wat langer dan de gebruikelijke 4 of 5 dagen. Neem de tijd om zoveel mogelijk te zien, de stad en zijn bewoners in je op te nemen. Geniet en beleef het bewust in plaats van overal langs te vliegen. Weet je wel hoe heerlijk het is om ‘gewoon’ een hele dag door Brooklyn te wandelen en te eindigen met ‘Shrimps & Fries’ van Nathan’s op Coney Island?

Mijn maand juni stond dus in het teken van deze twee mijlpalen. Met recht.

 

Verwaarlozing Meer lezen »

Energie uit balans = Parijs

Ik heb een energielek.

Op de een of andere manier sijpelt er altijd veel van mijn energie naar anderen. Met een half woord regel ik alles. “Goh, ik was daar en daar en toen moest ik aan je denken” of “Maak je niet druk, komt goed, word geregeld”. Maar die steeds wegebbende energie is wel onderdeel van mijn moeheid. Soms als ik me dat realiseer, dan weet ik ook dat ik er wat aan moet doen. Gewoon wat vaker nee zeggen. Laat een ander het zelf maar eens oplossen. Worden ze groot en sterk van en ze leren ook nog ’s iets. Lekker makkelijk gezegd. Want de dingen die ik doe, doe ik over het algemeen ook goed. Ik lever geen half werk. Als je iets aan mij vraagt, dan weet je dus ook dat het goed gedaan wordt. Baas weet dat ook (en niet alleen Baas).

Mijn moeheid liep naar een climax. Zo erg dat ik twee afspraken vergat op mijn werk. Vloeide geen bloed uit, maar toch, ik voelde me er niet prettig bij. En ze waren voor mij het duidelijkste signaal dat ik even kon krijgen. Time-out, stap terug! Ik móest er uit. Al was het maar voor even. Even de hersens resetten met andere beelden en indrukken. Superlastminute op vrijdagavond voor de dag erna een hotel geboekt in Parijs. Het was er heerlijk en die 5 dagen voelden wel als 2 weken. 5 Dagen van bezinning en weer even weten waar het leven echt om draait: om leven! Zie hier mijn souvenirs aan Paris.

Energie uit balans = Parijs Meer lezen »

Gamma-GT-Gedoe

In 2004 was ik ook zoooo moe. En natuurlijk gebeurde er veel waardoor ik zo moe kon zijn. Maar Smartie is sterk en stort niet zomaar in. Bloeduitslagen wezen toen een afwijking aan die (vind ik) de oorzaak waren van mijn moeheid. Iedere 3 maanden bloed prikken en na een hele tijd herstelde de afwijkende waarde en mijn moeheid ook.

Nu is het 2012. Extreem drukke en rommelige periode op het werk achter de rug, op alle fronten veel gedoe, zuslief in verweggistan, bezig met opleiding…ja, genoeg om moe van te worden. Maar opnieuw weer zooooo erg moe.

Om niet gelijk alleen mijn werk de schuld ervan te geven, toch maar weer even langs de huisarts gegaan. Bloedprikken en wat blijkt: zelfde waarde opnieuw afwijkend. Ik wist het. Nu nog even voor aanvullend onderzoek door de malle ziekenhuismolen om zeker te weten dat er geen andere (nog gekkere) dingen aan de hand zijn. Daarbij zou het ook wel fijn zijn als dit een naampje kreeg en nee, ik ben nog steeds geen alcoholist! En gaat het over 7 of 8 jaar misschien wéér gebeuren? Zou fijn zijn als ik dat van te voren weet. Dan kan ik me er op tijd op voorbereiden.

Blergh.

Gamma-GT-Gedoe Meer lezen »

Import II

Weet je nog? De berichten uit mijn oude blog importeren in WordPress. Op de een of andere manier lukte dat niet erg en bleef ik in mijn huidige blog met 1100+ berichten (pff, what was I thinking!) zitten die niet openbaar waren. Ook de publicatiedatum klopt vaak niet omdat het vorige blog onder een andere datumnotatie liep dan deze.

Hoop werk omdat ik eigenlijk al die berichtjes moet doorlopen, ze compleet moet maken en de bijbehorende afbeeldingen weer werkend moet krijgen. Bovendien moet ik de datum vaak aanpassen. Geduld-werkje dus. En er zijn tijden dat ik amper leef, laat staan dat ik de tijd heb om 1100+ berichtjes aan te passen.

Die 1100+ zijn er inmiddels 700+ geworden. Maar nog wel steeds 700+ Dus bij tijd en wijle (meer wijle dan tijd) probeer ik hier en daar nog weer eens wat berichtjes aan te passen. Maar jemig, wat een monnikenwerk. Over de afgelopen 400 berichtjes heb ik ongeveer een jaar gedaan. Nog anderhalf jaar te gaan dus.

🙂

Import II Meer lezen »

Sumi-e

Sumi-e Slapende Kat

Sumi-e is een oude oosterse kunstvorm waarbij met weinig penseelstreken zoveel mogelijk wordt uitgedrukt. Deze kunst komt oorspronkelijk uit China en werd halverwege de dertiende eeuw door zenmeesters in Japan geïntroduceerd. En ik heb ook een poging gewaagd.

 

Sumi-e Meer lezen »

Dharma

Fo Guang Shan He Hua Tempel, Zeedijk – Amsterdam. Ik had natuurlijk weer net een briefje gevonden waar geen Engelse vertaling van was, maar de non was zo vriendelijk om mij een paar tekens uit te leggen.

Een van de combinaties betekende: er komt een mooie tijd aan, ik moest het zien als de lente. Daarnaast was er ook: ik moet me niet zo uit mijn tent laten lokken door mensen of situaties en dus niet boos worden.

Er is maar één plek waarop dat nu van toepassing is: mijn werk. Ik zal proberen er morgen erg in te houden 🙂

Dharma Meer lezen »

Time flies

Alsof het niks is.

Zomaar 9 jaar verder. Al 9 jaar zónder jou. 26 januari 2003 zag ik je voor het laatst in leven. Ik weet dat we hebben afgesproken dat je me een seintje zou geven als er meer was tussen hemel en aarde, voor zover ik in een hemel zou geloven. Dat seintje kwam er niet en dus nam ik automatisch aan dat er dan ook maar niets is. Als je dood bent, ben je dood en houdt alles op.

Ik zie je nog steeds in mijn dromen. Niet meer zo heel frequent, maar soms zomaar ineens ben je er weer. Fijne ontmoetingen. ‘Zie je wel dat ze je seintjes geeft’, zeggen mijn medecursisten in de opleiding die ik nu volg, ‘maar je moet ze wél zien natuurlijk!’.

Time flies Meer lezen »

Scroll naar boven