Peter Gabriel
Peter Gabriel geeft op 29 juni 2007 een concert in Cultuurpark Westergasfabriek in Amsterdam. Smarts gaat er heen. Wat wel bijzonder is, is dat ze de dag erop om 12:30 uur op een 25-jarig huwelijksfeestje in Gevry moet zijn :-S
Peter Gabriel geeft op 29 juni 2007 een concert in Cultuurpark Westergasfabriek in Amsterdam. Smarts gaat er heen. Wat wel bijzonder is, is dat ze de dag erop om 12:30 uur op een 25-jarig huwelijksfeestje in Gevry moet zijn :-S
Vandaag belandde ik -notabene vanwege mijn werk- in de Efteling. Het is lang geleden dat ik er was. De hoofdingang zoals die nu is, had ik nog niet eerder gezien. Vogelrok, Droomvlucht, Pandadroom, Villa Volta en natuurlijk de laastste attractie: de Vliegende Hollander, allemaal zaken die ik nog niet eerder mocht beleven. Dat heb ik vandaag voor een groot gedeelte ingehaald. Want ook al was het voor werk, er was gelegenheid om het park in te gaan. Geweldig!
Een parkmedewerker deelde mij overigens mee dat het in de maanden april en mei op een doordeweekse dag erg rustig is. Niet zo gek natuurlijk; het is immers vooral voor kinderen. Maar voor de grote kinderen onder ons, waartoe ik mezelf ook schaar: ga er lekker op een zonnige donderdagochtend heen en je hebt geen last van die bordjes: ‘vanaf hier nog 45 minuten wachten‘.
Wanneer ben jij eigenlijk voor het laatst /eerst* in de Efteling geweest?
* Kies wat van toepassing is.
Voor haar ging het niet door: geen ouders, partner of kinderen die doodongerust achterblijven en tja, slechts een zus. Bovendien was het niet haar eerste uitzending, dus nee, vast niet kijkcijfergevoelig genoeg. Denken we. Ze hebben andere personen geschikter geacht. En gelukkig maar. Dat betekent dat ondergetende gevrijwaard is van haar televisiedebuut…maar zuslief niet. Want die is natuurlijk wél in de buurt van die andere personen geweest toen er gefilmd werd. Meer specifiek: in de buurt van Willem. In de uitzending van gisteren was zuslief al één nanoseconde te zien. Er volgt vast meer in de volgende uitzendingen.
Ik hoorde ‘m eerder dan dat ik ‘m in mijn spiegels zag aankomen. Het grote gele gevaarte dat aardig wat brandstof lust (in de stad bijna 40 liter op 100km!). Gelukkig heb ik altijd mijn kleine cameraatje in de aanslag. Zeker als ik in de file sta. Gevaarlijk, ja ik weet het. Zo kan ik mijn nek verrekken om die roadkill te fotograferen en moet ik bovenop mijn rem staan omdat ik te lang bezig ben met die ganzen op de lantaarnpaal. En soms, zomaar ineens, komt er een tweetonner (€ 223,880!) naast je rijden. En dan moet ‘ie op de foto.
Maar zeg nou eerlijk. Als je dit leest:
“Door de glazen motorkap heen gunt Lamborghini ons een blik op de 6.5 liter V12. De motor zorgt voor spektakel, voor sensatie en voor snelheid. Maar liefst 640 pk´s wisten de ingenieurs van Lamborghini uit de twaalfcilinder te persen. Het koppel van 660 Nm is al even indrukwekkend. Om vanuit stilstand naar 100 km/h te sprinten neemt de Murciélago LP640 slechts 3,4 seconden en vervolgens wordt een topsnelheid van 330 km/h behaald. Dit zijn cijfers waarmee Lamborghini zich met de absolute wereldtop mag meten. Voor een fantastische stabiliteit wordt het vermogen overgebracht op alle vier de wielen.(bron)”
is het dan niet eeuwig zonde om ermee in de file op de A27 te staan? Aan de andere kant…als ik mocht kiezen tussen mijn Stresscort en de Lambo, doe mij de Lambo dan maar.
😀
Van de drie eieren zijn er in ieder geval al twee uitgekomen. Over de derde bestaat nog wat discussie: is dat nou al wel of niet uitgekomen?
Edit: 19:11 uur: derde kuiken is er ook!
Ik kwam een leuk linkje tegen waarmee ik na kan gaan wie er allemaal aan smarts.nl linkt. Dat zoiets je een avondje bezig kan houden blijkt wel weer uit het volgende. Mijn site is bijvoorbeeld gelinkt door Matthew. In de laatste post (November 01, 2005) op zijn blog staat:
We, as Matthew’s brothers, would like to inform you that Matthew passed away. He died at the beginning of the summer. He just couldn’t take it anymore.
Een speurtocht levert, behalve een rotgevoel, weinig info. Het is al een tijd geleden en ik kende Matthew niet, maar daarom is het niet minder erg.
If only…maar gaat dat zo niet altijd?
Ik trein alweer een aardig tijdje. En mijn intercity-rit duurt welgeteld 12 hele minuten. Mits er geen vertraging is natuurlijk. In die twaalf minuten wil ik graag een zitplaats en iets te doen. En da’s vaak een uitdaging die ik op een gecombineerde manier aanpak.
De forensen-spits-treinen van zo ergens een uur of vijf ’s middags vanuit Rotterdam zitten barstenvol. Als het me dan lukt om in de buurt van de stoelen te komen -soms strand ik al met 18 man ‘lepeltjelepeltje’ (ieuw!) op het balkon- zijn daar soms van die mensen die op de stoel aan het gangpad zitten, terwijl de stoel aan het raam nog vrij is. Gangpadzitters dus. En waarom doen ze dat? Omdat hun tas persé bij het raam moet ‘zitten’? Of misschien was net die ene raamzitter opgestaan en uitgestapt? Dan zou je toch denken dat ze doorschuiven? Misschien verlegen?
Ik heb er over nagedacht en ik denk het volgende: Ze hopen dat het voor de ander teveel moeite is om te vragen of ‘ie op die raamstoel mag zitten en over ze heen te klimmen op weg naar die stoel. Hah! Dan moet je net mij hebben. Want zocht ik niet én een zitplaats én iets te doen? Dus al moet ik over ze heen klimmen, maar die plek wordt voor mij. Nog leuker wordt het als dat hele ritueel zich herhaalt, omdat ík er in Dordrecht weer uit moet en de gangpadzitter niet. 🙂
Op die dagen gaan we lekker uit eten. Dus in verband met zijn verjaardag zijn we tapas gaan eten bij Ab(ri)koos in Delfshaven. Het eten is lekker en de bediening is geweldig. Ik vergelijk ze heimelijk wel met balletdansende bodybuilders 😉