Van dag tot dag

Bezigheden

Lekker druk met van alles en nog wat. Uiteraard nog steeds met het invoegen van oude berichten in dit blog. Maar ook met het opzetten van een nieuw fotoblog. Het oude blog (Bouncing Light) heb ik weggemikt. Hopsakee, zomaar (wél bewust dit keer) pfffft weg! Wel een verhuisbericht achtergelaten, zodat alle bezoekers naar het nieuwe blog worden gelinkt. Dit is de nieuwe:

Gewoon in het Nederlands (moet er alleen de Nederlandse WordPressversie nog op zetten) en lekker wit, passend bij dit blog. Hij is nog wel ‘under construction’ en dus aan verandering onderhevig. Zo weet ik bijvoorbeeld nog niet of ik de reacties nu wel of niet open zal laten. Ik kan er namelijk ook een soort van portfolio van maken. Degenen die het weten kunnen immers ook gewoon op mijn Flickr-foto’s reageren.

Maar enfin. Naast het geëtter met smarts.nl heb ik het hardlopen weer opgepakt. Mijn doel was in eerste instantie de 10km, maar omdat de 5km eigenlijk best lekker gaat, heb ik mijn doel verlegd naar de 10 mijl op 1 april 2011. Die datum kwam nou eenmaal zo uit in mijn schema. Ik loop eigenlijk altijd alleen en niet met anderen. Het lopen in mijn up gaat lekker en ik ben bang dat ik te hard ga lopen als ik met anderen zou lopen. Dat betekent dat ik Evy ook weer even heb gelaten waar ze is (in mijn iTunes-bibliotheek) en verder loop op een zelf samengesteld looplijstje. Weet je trouwens hoe heerlijk relaxed het lopen is op Plastic Bertrand met Ça plane pour moi? En als je eens een powersong nodig hebt, dan kan ik je Queens of the Stone Age met No One Knows van harte aanbevelen 🙂

Tot zover wat bezigheden. De nieuwe week (en vooral mijn werk) roept. Het weekend is weer over. Ik wens je voor morgen alvast een goede maandag!

Bezigheden Meer lezen »

#dom

Eens in de zoveel tijd overkomt het me. Lekker bezig met de site. Fotoblogje aanpassen, Oude blogs integreren. Uiteraard een backup van het huidige gemaakt (want dat gaat zo lekker snel met wordpress), directories opschonen en ineens….

Had ik onbedoeld op de knop ‘delete’ gedrukt en in een flits zag ik dat het de verkeerde directory was. ‘Uit, uit uit!’ en op het kruisje gedrukt. Balen, maar hee, ik had immers een backup. Niks aan het handje zou je zeggen. Toch? Niet dus. Want bij het terugzetten van de backup die niet eens supergroot is, blijkt:  The uploaded file exceeds the upload_max_filesize directive in php.ini.

Da’s lekker. Met geen mogelijkheid die backup terug te zetten, want de server (bij mijn host, grrr)  is daartegen beveiligd. Met een telefoontje zo op te lossen dacht ik. Nee dus. Met een ‘unmanaged pakket’ van € 5,- pm minder kan het blijkbaar wel (want andere server), maar met mijn duurdere pakket niet (want dan moet de uploadlimiet van de gehele server (en alle andere gebruikers daarvan) omhoog. Nog meer grrr. Gelukkig zijn de posts en de comments bij mijn delete-actie behouden gebleven (geloof ik) en heb ik tijdens het deleten van de images-dir blijkbaar op tijd op het kruisje gedrukt. ‘Slechts’ de afbeeldingen die mijn postjes vergezellen zijn verdwenen. Die moeten dus terug of vervangen worden (lekker klusje). En de jas van mijn blog.

Maar ja. Een bekend ex-voetballer -ik noem geen naam- zei ooit: “Elk nadeel heb z’n voordeel.” En dat is zo. Ik moest dus op zoek naar een nieuw theme voor mijn blog; een nieuwe ‘jas’. En die heb ik gevonden in dit mooie jasje. Maar het is nog niet af. Dus als u iets ziet dat niet geheel in de haak lijkt, dat kan, er wordt (hard) aan gewerkt!

#dom Meer lezen »

Groot verdriet

In de advertentie stond destijds: kleine mini-luipaardjes. We wilden er één, maar we gingen uiteindelijk met haar én haar zus weg. Een klein kapitaal aan katten, maar oh wat waren we blij met ze. Wild zat in hun aard en het hele huis werd getest op speel- en sloopbaarheid. Ze was de liefste van de twee, de kleinste en misschien ook wel de mooiste. En inmiddels 12 jaar.


30 december 2010

Vanmiddag werd ze ineens instabiel met haar achterkant. Vreemd gesleep alsof ze zeebenen had. ‘Dat is niet goed!’ Als een gek hebben we de reismand tevoorschijn gehaald en haar naar het dierenziekenhuis hier 500 meter vandaan gebracht. “Heeft u een afspraak? Nee? Geen probleem, ik zoek direct een vrije dierenarts”. In de wachtkamer leverde Eva nog hevig protest: tegen het reismandje, tegen de andere aanwezigen in de wachtkamer en ook tegen het feit dat ze haar pootjes niet meer kon gebruiken. Ik voelde dat haar teentjes langzaam kouder werden dan de rest van haar lijfje.  Ze was snel aan de beurt, maar kreeg de fatale diagnose hypertrofische cardiomyopathie . “Een prop die de aorta blokkeert ter hoogte van de splitsing. Haar achterkant krijgt geen bloed meer, het is afgesloten. En ze zal ontzettend veel pijn hebben en krijgen. Eigenlijk kunnen we er niets tegen doen, behalve….in laten slapen.”

…

Niet meer met dat pootje in mijn gezicht.

Niet meer dat gesleep met sokken als prooi.

Niet meer vechten met haar zusje.

Niet meer wegkruipen onder het dekbed.

Niet meer Eva.

Ik ben verdrietig.



Groot verdriet Meer lezen »

Nieuw!

Joepie! Een nieuwe pc!


En dan:

Oh nee hè, dan moet ik die oude pc leeghalen…

Een paar jaar data waarin ik -zoals gebruikelijk- veel te veel vasthield. Maar een nieuwe pc langer dan één dag in de doos laten kán ik gewoon niet. En dus externe harde schijven als tijdelijke parkeerruimte voor het hoogstnoodzakelijke en huppekee: overzetten die boel. En voilá: een nieuw begin. Met de belofte aan mezelf dat ik dit keer écht regelmatig zal opruimen. Dat gaat vast goedkomen (not :D).

Nieuw! Meer lezen »

Umweltplakette

Jazeker: een ‘Umweltplakette’.

Je kunt namelijk zomaar ineens besluiten om een paar dagen naar Berlijn te gaan (met de auto) en er dan vervolgens geen erg in hebben dat je sinds 2008 (dûh…) zónder een ‘umweltplakette‘ ineens het risico op een bekeuring loopt als je die stad inrijdt. Ohw…okee dan. Vragen we die toch aan? Tuurlijk: dat kan via de reguliere weg tot tien werkdagen duren voor je die thuisgezonden krijgt. Fijn als je last minute vertrekt (not).

Zat maar één ding op: die plakette (lees: sticker) bij TÜV in Apeldoorn halen en hopen dat de voiture voldeed aan de norm. En dat doettie gelukkig. Hij is nu voorzien van een mooie groene sticker met het nummer 4 erop. Ik was het niet van plan (zojuist de Garmin-kaartjes vernieuwd), maar ik kan nu verdwalen tot in het centrum van Berlijn. De mevrouw van TÜV vertelde me overigens dat je -als toerist met een niet Duits kenteken- tot 2012 ook nog met een gele sticker de milieuzone van Berlijn in mag. Misschien wel handig voor wie het nog niet wist.

Kröller-Muller

Het verkrijgen van de sticker aldaar duurde uiteindelijk wel tien hele minuten. Wat nu te doen? Op de heenweg de afslag Otterlo gepasseerd en aangezien ik als klein meisje ooit erg onder de indruk was van de beeldentuin en de collectie moderne kunst van het Kröller-Muller museum, besloten daarheen te gaan. Het was nog steeds mooi. De collectie is super en de tuin geweldig. Japanners -op verzoek- gefotografeerd en een lekker stuk appeltaart van Dudok bij Monsieur Jacques. Een heerlijke vakantiedag.

Umweltplakette Meer lezen »

Bezigheden binnenshuis


(Klik op de afbeelding voor groter)

Even een NYC-boek in elkaar zetten is sneller geschreven dan gedaan. Maar het moet mooi worden en dus neem ik er m’n tijd voor. Films en polaroids scannen, uitzoeken, bewerken en matchen. En dan moet er óók nog een ‘kiekjes’-boek komen. Je weet wel, zo eentje met ‘Smartie op de Brooklyn Bridge’ en ‘Smartie voor het vrijheidsbeeld’. Maar wát een werk. Ben ik even blij dat ik niet aan bruidsreportages doe. ‘k Moet er niet aan denken.

😀

Bezigheden binnenshuis Meer lezen »

Van muziek en van toen

Eens in het jaar hebben we hier in het Dordtse, in ons eigen -kuch-  Central Park, het Wantijfestival. Altijd weer leuk om er te komen. Lekker met blote voeten in het gras. Iets te eten en te drinken op z’n tijd. Nieuw talent en oude bekenden; een reunie in het park. Wat fijn om bepaalde mensen weer te zien.

Heerlijk.

Van muziek en van toen Meer lezen »

Scroll naar boven