Tuinwerk
Doet u mij maar een weekend van drie dagen.
Van dag tot dag
Wii
Geen Atari, geen Gameboy, geen Playstation of Xbox. Nooit gedacht dat hier in huis nog eens een spelcomputer zou komen. Spelletjes werden via de pc gespeeld (en dat resulteerde in een …*kuch*…Tombraider – en Jazz the Jackrabbit-verslaving bijvoorbeeld). Zeg nooit nooit, want de Wii vormt een uitzondering op mijn regel. Compleet met Wii-Fit en board (het beste excuus voor de aanschaf is dat ‘ie goed is voor je gezondheid :)) en mijn avonden zijn gevuld met onder andere yoga, snowboard en euh…hoelahoepen. Zuslief bokst hier op de foto (klik voor groter) haar tegenstander tegen de grond.
Pas op de plaats
Ik hield mijn adem in en blogde even niet. Aad was bezig met het moeilijkste dat een mens in zijn leven kan doen: voorgoed afscheid nemen van je lief. Een onmogelijke taak. Tranen om zijn berichtjes waarin dat definitieve einde onafwendbaar bleek. Gisteravond laat was het zover. Aad, nogmaals vanaf hier: jullie zijn geen moment uit mijn gedachten geweest en dat zal zo blijven.
En zo lag er vandaag bij thuiskomst een rouwkaart op de deurmat. Tot mijn grote schrik een tweede melding van overlijden. In 2005 schreef ik over mijn vriendinnetje van toen: “…Lief en vooral ook leed hebben we samen gedeeld. Uiteindelijk raakten we allebei (een beetje) onze wilde haren kwijt en verwaterde het contact…”. Blijkbaar plotseling is nu ook zij haar levensmaatje kwijt en was zij óók bezig met die immens moeilijke taak. Verschrikkelijk….Lieve C., ook voor jou geldt dat het contact misschien verwaterd is, maar weet dat je altijd een beroep op me kunt blijven doen!
Stiltecoupé
Situatie: overvolle coupé met rumoerige mensen in de spitsstoptrein Rotterdam-Dordrecht.
– ringtone gaat ter hoogte van Barendrecht –
“Hoi!…– kuch –…Tja, het gaat wel…– kuchblaf – …Nee, ben ik niet vergeten….– kuchekucheblaf –… Ja…maarreh….misschien moeten we het maar even uitstellen…– kuch –…Ja, uitstellen, kom je anders toch een andere keer?…Nou, die dokter zegt dat ik kinkhoest heb en dat is héél erg besmettelijk…– kuch –…”
Dit is óók een manier om een coupé in één keer rustig te krijgen (én leeg op het eerstvolgende station).
🙂
Over klompjes en stompjes
“U bent verbonden met de automatische telefoonbeantwoorder van de tandartspraktijk van de tandarts van Smartie. De tandartspraktijk is wegens vakantie gesloten tot (!) 23 februari. “
Ja hoor. Heb ik weer.
Na bijna 20 jaar onderdeel van mijn gebit te zijn geweest besloot het klompje goud op de foto dat het, ná een duwtje van een tandenstoker, welletjes was. Nu rest er op de plek van de kroon slechts het scherp gerand stompje van wat ooit mijn oorspronkelijke kies was. Maandag toch maar even bellen naar de vervangende tandarts voor een noodkroon. Ik denk dat mijn eigen tandarts na zijn vakantie maar gewoon met de definitieve aan de slag moet.
Wel één voordeel: kan er gelijk een mooie witte in 🙂
Over klompjes en stompjes Meer lezen »
Veggie
Dragen ze nou echt geitenwollen sokken, zien ze bleker dan anderen en komen ze iets tekort?
Ik ben geen wereldverbeteraar, géén lid van de Partij voor de Dieren (ook geen PVDD-stemmer trouwens) en ik weet heus dat mijn individuele acties op de hoeveelheid mensen die onze planeet bevolkt écht niks uitmaken. Toch doneer ik aan WNF, dierenbescherming, stichting Aap, Greenpeace, Vogelbescherming, neem ik groene stroom en gas af en ik vergeet er vast nog een paar. Een kapitaal voor dieren, klimaat en milieu in de hoop dat velen één grote maken en het dan tóch uitmaakt.
Misschien wel juist daarom krijg ik steeds meer moeite met berichten over het eten van vlees, dierenleed, de effecten ervan op klimaat en gezondheid. Want het eten van vlees heeft zoveel invloed op juist al die dingen. Zonder verder ook maar iemand te willen overtuigen:
- Eigen gezondheid: Veel vlees eten is ongezond;
- Dierenwelzijn: Zolang producten uit de bio-industrie worden verkocht, zullen de omstandigheden voor de dieren niet veranderen;
- Wereldvoedselverdeling: Bijna de helft van wat er wereldwijd aan graan wordt geteeld (veelal in arme landen), wordt gevoerd aan dieren (die dan door de mensen in het rijke Westen weer opgegeten worden);
- Klimaat: Maar liefst 18 % van de broeikasgassen wereldwijd wordt door de veehouderij veroorzaakt.
Ik heb me daarom afgelopen weekend voorgenomen voortaan geen vlees meer te eten. Géén dieren meer op het menu van Smartie. Geen vlees, geen vis, geen gevogelte, geen schaaldieren, geen kaas met dierlijk stremsel. Of het moeilijk is/gaat worden? Geen flauw idee. Ik zal het ondervinden. Volgens mij zijn er tegenwoordig voldoende alternatieven voorhanden. De 4-wekelijkse gang naar de bloedbank zal in ieder geval uitwijzen of het bloedarmoede-vooroordeel waar is. Ik zie het maar een beetje als het stoppen met roken; een gewoonte waar je vanaf stapt, die eigenlijk gewoon goed voor je is en uiteindelijk misschien ook voor het grotere geheel. Ik verander de wereld en begin bij mezelf. Wens je me succes???
Oja, voordat je ‘m inkopt: ik wens niet met konijn of geitenwollensok aangesproken te worden 🙂
Kamp Holland
“In Nederland kun je met 17 jaar al in militaire dienst. Overal in de wereld heet dat ‘kindsoldaten’. Hier in Nederland heet het een vakopleiding”.
NuKuBu = Nutteloze Kutburger
Helapidaka = Helaas Pindakaas
RuBu = Rukbunker (slaapzak)
BMO = Blue moving object (Boerkadraagster)
KIA = Killed In Action
Kamp Holland, Uruzgan. Het wel en wee van onze jongens. Dat er bij defensie veel afkortingen gebruikt worden, wist ik. Om zo even in het theater getuige te zijn van ‘onze jongens en meiden’ die op een bermbom rijden, is best wel heftig. Zuslief en ik zagen vanavond één van de laatste voorstellingen van Kamp Holland, dus reclame maken voor deze heeft eigenlijk weinig zin meer. Voor het gezelschap wel. Orkater is super.
IJspret 2009
Mijn schaatsen hadden niet eens meer vet, zo lang lagen ze al in hun doos op zolder. Maar ze deden het nog wel. Dikke scheuren in het ijs, rode konen, Jägermeister, geweldige omgeving (Oud-Alblas) en een waterkoud zonnetje. Ik moest af en toe capriolen uithalen om niet te vallen, want door alle sneeuw op het ijs waren de scheuren niet heel goed te zien, maar al met al was het heerlijk om weer eens lekker te glijden. Eens in de 12 jaar duurt zó lang, ik kon de gelegenheid gewoon niet voorbij laten gaan.
En jij? Heb jij je ijzers nog onder gebonden?