Van dag tot dag

SmaRtie is niet de enige met een nostalgische tik, hoor.
Kijk maar eens hoe zuslief haar peertjes stooft!
Klik op het plaatje voor groter.

“Als die subsidie op zonnepanelen weer komt, doe ik mee. Desnoods sluit ik een tijdelijke lening af, want als je binnen dat jaar je investering toch weer terug krijgt…no sweat! Ik denk dat ik voor het maximale ga: 20 vierkante meter. Met dat platte dak helemaal geen probleem.”

Nou mooi niet. De regeling is enigszins veranderd:

Terugleververgoeding
De opvolger van de subsidieregeling in 2003 wordt een terugleververgoeding. Vooral bedoeld voor particulieren. Particulieren krijgen geen vergoeding voor de aanschaf van panelen, maar voor het aantal kilowatt-uren stroom dat ze er mee opwekken. Er is nog niets bekend gemaakt over de hoogte van de vergoeding en de duur van de regeling.

De subsidie krijg je pas vanaf 4 panelen tot max 20 panelen. Kosten: 1000 euries per stuk exclusief installatiekosten. Met een beetje zon en geluk heb ik in 10 tot 12 jaar mijn panelen terugverdiend*. Hoewel het dak zeker de ruimte biedt voor die 20 panelen, zie ik er voor nu toch maar even van af. Ik heb zowel die 4.300 euro (4 panelen) als die die 25.000 euro (20 panelen) namelijk niet even zo liggen. Helaas. Wow. Stimuleert dat even, zeg…

:-S

*Klein rekenvoorbeeldje (1 paneel heeft een vermogen van ongeveer 175 wp):

Leermoment: verdiep je nou es in zaken voor je er hals over kop in stapt!!

Geachte Mevrouw SmaRts,

Over enkele weken worden de servers van Hostnet van een software-upgrade voorzien. Dit heeft gevolgen voor de server waarop uw domein smarts.nl is ondergebracht. De mogelijkheid bestaat dat uw website gedurende deze werkzaamheden voor korte tijd verminderd beschikbaar zal zijn.

Maandag 21 April 2008 tussen 11.00 en 12.00 uur wordt de versie van de PHP- en MySQL-software geüpgraded.

O dear, o dear…

Gestommel onderin de kooi. O jee, het gaat niet goed: ze ligt met haar snavel voorover in het zilverzand en de vleugels gespreid. Ik pak haar op. In mijn handen doet ze een poging tot vleugelgefladder. Een hoop gepiep, heel anders dan anders. Dan heel abrupt is het over.

Pino is dood.

Wish I were with you but I couldn’t stay
Every direction leads me away
Pray for tomorrow but for today
And all I want is to be home (‘Home’- Foo Fighters)

Na die ene (hart)slag volgt gewoon nooit meer een nieuwe. Over en uit. Dat alles in het leven maar zo betrekkelijk is, wist ik al. Ik word alleen soms weer even met mijn neus op de feiten gedrukt – opdat ik het maar niet voorgoed vergeet: Onze aannemer zal de badkamer niet meer kunnen opleveren.

Betekent dat, dat als ik niet blog, ik ook niet besta? Integendeel. Dat het hier allengs rustiger wordt, betekent dat ik opnieuw de balans opmaak. Voor mijn gevoel is alles al geschreven, alles al gereageerd en resten slechts de (na)beelden van het meegemaakte, die dan her en der op plekken van het WWW of waar dan ook terecht komen. Het met woorden bloggen heeft geen prioriteit meer. Geen bijzonder verhaal duwt zich meer uit mijn brein. Niet nu. De beelden nemen die plaats in en nog meer de behoefte álles in die beelden uit te proberen.

De foto’s, de films, de plastic camera’s en de scanner. Leuke en vaak -tot mijn plezier- onbegrepen speledingen. Stelt u zich voor: SmaRts komt terug van de winkel alwaar de middenformaat film ontwikkeld is. Ik haal de film uit zijn houder, hou ‘m tegen het licht en bekijk wat ik er op vastgelegd heb. De collega die -net gewend aan haar mobiele telefoon- er naar kijkt en wijfelend vraagt of dit nu ‘digitaal’ is. Of de andere collega, die naar mijn Holga of Diana kijkt, een display mist en vraagt: “Maar hoe weet je nou of je foto gelukt is? Dat is toch helemaal niet handig?”. En ja, ze heeft helemaal gelijk, maar ik vind het zo leuk om oud en nieuw bij elkaar te brengen. Oude film, oude toestellen, scannen en soms digitaal bewerken. Super, en zeker als je ineens € 75,- met een foto wint 🙂

Steeds vaker roepen mensen: “Je moet er wat mee gaan doen!”. Maar nee, ik vind het leuk om te fröbelen. Ik vind het leuk om een beetje te rommelen. Ik heb geen zin in het maken van ondernemersplannen om me bijvoorbeeld als zelfstandig fotograaf te gaan vestigen. Ik heb ook geen zin om op zoek te gaan naar opdrachten om mezelf te verkopen. Laat mij maar lekker freewheelen. Tegenwoordig dus iets meer in beeld dan in woord. U moet maar kijken (in plaats van lezen 😉 )

Wakker worden en je arm niet meer op kunnen tillen van de pijn in je schouder. Da’s echt een gevalletje van verkeerd gelegen hebben. Neehee, niet van de schoonmaak en niet van de computer. ’t Is links en ik ben rechts. Maar wel au.