Van dag tot dag

Als ik hier in ga zitten, zien de katten me misschien niet…

Hoe oud ze is weet niemand. Wel weten we dat ze -toen SmaRts’ moeder nog leefde- al zeker veertien jaar oud was. Dat zou betekenen dat ze nu bijna achttien jaar oud is. En hoe oud ze worden? Geen flauw idee. Weet u het? Wat we ook weten is dat ze haar eigenaars overleeft. Letterlijk: ze leggen allemaal het loodje. De eerste stierf en Pino vertrok naar een goede vriendin. Die was rijk en alleen en heeft uiteindelijk ongeveer een jaar in bed gelegen. De derde -SmaRts’ moeder- had niet zo’n heel lang ziekbed, maar toch. Toen volgde SmaRts’ vader die, niet voor lang, liefdevol de zorg voor Pino op zich nam. De laatste eigenaresse vormt gelukkig (waarbij u gelukkig relatief moet zien) de uitzondering: haar relatie spatte uit elkaar. En vanaf vandaag woont Pino bij SmaRts…u snapt ‘m misschien wel: haar dagen zijn geteld.

Alegria = vrolijk en dat was de show zeker. Opnieuw een waar genot voor oog en oor, hoewel ik eerlijk een klein beetje moet toegeven dat ik meer onder de indruk was van Dralion.

De Turkse keuken is een samensmelting van Aziatische-, Eurpese- en invloeden uit het Midden-Oosten. Turkije, het land waar Troje lag (paard van Troje), maar waar ook resten van de vroegste Chistelijke en Byzantijnse beschaving te vinden zijn. Het land waar Ottomaansen heersers moskeeÎn en paleizen bouwden. Ten tijde van de Ottomaanse heersers werd het koken tot kunst verheven, en mede hierdoor en doordat het klimaat en grond zulke goede produkten levert, wordt de Turkse keuken als een van de Drie Grote Keukens gerekend, naast de keukens van Frankrijk en China.

Jaja. Ze boft, hij kan g-e-w-e-l-d-i-g koken!

“Het luchtje dat u op heeft, ruikt erg prettig en brengt hele fijne herinneringen bij mij naar boven”, zei de man. Verbouwereerd kon ik niet veel meer dan een “Oja?” uitbrengen waarvan ik direct al spijt had. Op zijn memoires stond ik echt niet te wachten. Ik kwam er voor mijn nieuwe brilletje, dat gekke leuke ding met die felle kleurtjes. “Probeert u ‘m eens” en hij kwam dichterbij om het brilletje op mijn neus te schuiven en zonder gêne snoof hij de geur van mijn luchtje op. “U weet toch wel dat geuren altijd gepaard gaan met herinneringen?”. “Euh, ja, inderdaad”, stamelde ik. Wat moest ik hier nu toch weer mee? Ik dook in mijn tas op zoek naar mijn pinpas. Betalen die handel en wegwezen.

Mmmhh…wat zijn kersen toch lekker!

“SmaRts….heb jij óók tepels?”, vraagt hij me ongegeneerd.
“Ja natuurlijk”, zeg ik “álle mensen hebben tepels…” en nog voor ik mijn antwoord kan afmaken trekt hij mijn hemdje open, zodat hij met eigen ogen (en au!…handen) kan vaststellen dat ik de waarheid spreek.
Jongetjes van drieenhalf…

Om te denken dat ze écht voor € 1,- kunnen vliegen. Alsof we niet al lang weten dat er meer aan zo’n bedrag hangt, duh… Tssk, echt verschrikkelijk. Als het even kan willen mensen voor een dubbeltje op de eerste rang zitten. Nou SmaRts niet hoor. Die weet inmiddels wel wat de tarieven voor de luchthavenbelasting in Nederland zijn. Te hoog, dat zeker! Maar voor die € 75,- (wat het dan uiteindelijk kost aan een retourticket) rijdt zij zeker niet met de auto naar Kopenhagen en weer terug. Weet je wel wat dat kost aan benzine?? Nèh, ze laat zich lekker vliegen. Ergens in september. 😛

Yep, hij is er. En dat hebben we gevierd ook. Met een surpriseparty hebben we ‘m welkom geheten. En wat voelt het al gewoon dat hij er is, bij haar. Hij maakte immers al zo’n lange tijd deel uit van haar leven, zij het op afstand. En wat heerlijk om haar zo gelukkig te zien.

SmaRtie verbouwt sinds kort haar eigen moestuintje waar ze haar eigen verse keukenkruiden heeft. In potten in de tuin dan welteverstaan. Erg gemakkelijk en erg lekker. Peterselie, thijm, bieslook en niet te vergeten: basilicum; een belangrijk onderdeel van de Italiaanse keuken. De smaak van de basilicum komt goed tot zijn recht in bijvoorbeeld een Caprese-salade als voor- of bijgerecht. Gemakkelijker (en lekkerder) kan een salade niet zijn: Tomatenplakjes met hierop (buffel)mozzarella-plakjes en hierop weer basilicumblaadjes. Besprenkelen met (de betere) olijfolie en op smaak maken met peper en zout. En smullen maar!