Vroegertje
En dat is ook wel es nodig.
Trust!
Van dag tot dag
Sprakeloos II
Over tot de orde van de dag. Nog even over mijn KADO:
Uh nee, ik kopieer niét de dvd’s die ik bij de verhuurmeneer haal. En nee, hoor, ik ga echt niet op zoek naar de bijbehorende covers. En je hoort mij echt niet over hoe gemakkelijk dat eigenlijk allemaal gaat. Ik zeg niets van dat alles.
😉
(Onder)duiken in Egypte
Ik weet het, in Spanje gebeurde het met de ETA iedere zomer en ook de IRA en de PKK konden er wat van. Maar toch voelt het nu op de een of andere manier anders. Soms betrap ik mezelf op het maken van kansberekeningen over hoe groot de kans is dat ik op weg naar mijn werk in Rotterdam….
Hebben jullie dat nou ook??
(Onder)duiken in Egypte Meer lezen »
Sprakeloos I
Hij (van dit, dit en dit) begint met iets als: “Omdat we al zo’n tijdje directe collega’s zijn en ik een groot deel van je studie enzo van dichtbij heb mogen meemaken heeft het de konigin behaagd…..” Uiteindelijk zegt hij: “Hier, voor je afstuderen, van M. en mij”, en overhandigt me een pakje in gekleurd metallic cellofaan. Het voelt zwaar aan en ik grap nog: “Zo, dát zijn een hoop bonbons!” En als ik door de verpakking heen ben zie ik mijn verrassing . Wauw! Is dat niet geweldig lief? En wat een mooi, leuk en te gek kadootje!
Daarnet kwam ik thuis en zag bij het garantiebewijs de prijs van dit KADO (ja, inderdaad KADO in plaats van kadootje)…en dat voor mij? Ik ben sprakeloos…
Ik ga snel eens kijken of ik er een plekje voor kan vinden in m’n kast!
Sensation III – vervolg
Een uur ervoor kwam de regen met bakken uit de hemel. Op het moment van de start was het stralend mooi weer. Dat tunneltje waarin het hoog water was en waardoor er een alternatieve route gekozen moest worden, kon de pret niet drukken. Het was weer lekker! Bij terugkomst was het Muziekfeest volop aan de gang in de binnenstad, dus het was ook nog eens extra gezellig. En de sponsors hebben voor volgend jaar een nieuwe skatesensation beloofd die wellicht op vrijdag gaat plaatsvinden. Leuk! Ben jij dan ook van de partij?
Sensation III – vervolg Meer lezen »
Diploma
Zuslief mocht vandaag haar diploma Algemeen Militair Verpleegkundige in ontvangst nemen. Ze heeft de bijna negen maanden durende opleiding met veel negens volbracht. Een geweldige prestatie!
En terwijl ik in de auto (en de file) zit op weg naar de plechtigheid, denk ik na over mijn zus bij de luchtmacht en kan ik alleen maar nog meer respect opbrengen voor haar. Wat is dat mens toch eigenlijk flexibel! Wat slapen betreft bijvoorbeeld. Het maakt haar niet zo snel uit waar en hoe, als ze maar kan slapen. In haar carrière bij defensie heeft ze al tijdens zoveel nachten in zoveel verschillende bedden op net zoveel verschillende plaatsen geslapen dat die het aantal nachten overstijgen dat ze in haar ‘eigen’ bed heeft geslapen (volgt u me nog?). Van de ene basis naar de andere. Een kazerne tussendoor? Net zo makkelijk! Defensie doet wel eens aan kruisbestuiving, vandaar het hoppen tussen de diverse strijdkrachten. Haar ‘klas’genoten kwamen dan ook uit Land,- Luchtmacht en Marine.
In september vertrekt ze weer naar Canada voor tig weken. Opnieuw een opleiding. En een kans om weer een stukje wereld te verkennen en mensen van verschillend allooi te ontmoeten. Maar…het is niet allemaal leuk. Ze heeft ook al een tijdje in voormalig Yoegoslavië gezeten. Dat was helemaal niet leuk. En als ze straks helemaal opgeleid en supergekwalificeerd is, mag haar baas van haar verwachten dat ze gaat naar gebieden waar ze haar expertise nodig hebben. En dat zullen niet altijd de leukste plekken op deze aardkloot zijn. Da’s dan wel weer minder, veel minder zelfs. Maar, wat er ook gebeurt: ik ben trots op d’r. Dat kan ook niet anders, want ik ben haar grote (in leeftijd en niet in lengte -of was het nou andersom? -) zus. En dat weet ze; dat ik trots op d’r ben. Maar ik wilde het toch nog even opschrijven. 😉
Pontjes
Met dit weer is het lekker om de pont te nemen.
En als je dat dan zestien keer achter elkaar doet,
kun je lekker pochen dat je de hele dag
‘op de boot’ hebt doorgebracht.
😉
(Vandaag: Autoveer Kop van ’t Land – Werkendam over de Nieuwe Merwede
en het fiets-voetveer Pontje De Steur dat je over het Steurgat ‘zet’)
Op stap IV
TUSSEN HEMEL EN ZEE
Daar schetsen gedachten zich
tussen getijden door, jij op sterrenjacht,
ik jaag de vloedlijn voorbij
de nacht neemt het water op
en jij en jij blaast bellen
van bewondering.
Elke duin is een stap
een spoor die ons draagt
en in elke verte hangen silhouetten
van leven.
We gooien fluisteringen
over
en de zee neemt onze woorden
zo spoelen we de zomer stil.
Edwin van Rossen
