Van dag tot dag

Ik denk dat ik het weet.

Arbeids- en organisatiepsychologie

Klinkt dat of niet?
Alleen balen dat ik er op het net zo weinig info over kan vinden. Sommige universiteiten (bij een Master) zullen me niet direct in laten stromen (studie Psychologie). Maar daar is wel weer een mouw aan te passen. Belangrijkste is wel dat het in deeltijd moet. En daar lijkt meteen ook de schoen te wringen. En studeren aan de Open Universiteit is geloof ik niets voor mij. Ik ben voor interactie. Water bij de wijn is een of meerdere postbachelors. Ik denk dat ik de meiden van het mobiliteitscentrum maar eens ga vragen om raad.

Lounge is the word. Waar je ook komt.

Zelfs de strandtenten verworden tot lounges en zijn met zitzakken ingericht.
Jahaa, die dingen waar je niet op kan zitten, maar waar je in moet liggen/hangen!

Wel gezellig!

😉

Al mijn foto’s, cd’s, losse files, documenten, mp3’s, software.
Wat een werk om het een beetje te ordenen.
50 gig gehad, nog heel veel meer te gaan.

En inderdaad, ik kan maar slecht weggooien.

20 mei 1996
Altijd vierden we hun huwelijksdag met een etentje
We houden de traditie in stand

Eet smakelijk!

Lekker zo’n verplichte vrije maandag.
Hoe snel komt dan die vrije woensdag.
Dat besef, wat vervelend zeg!

😉

“Hoe is het met je studie? Goed? Okee gelukkig, dat wilde ik eerst even horen, want ik heb een verhaal voor je. Ik heb vorige week wat meegemaakt en ik moet het even aan jou kwijt. Je weet toch van mijn buurman: uit elkaar gegaan, beetje teruggetrokken, ouders in Frankrijk die ons vroegen een oogje in het zeil te houden? Ja, die dus. Vorige week was ‘ie erg stil. Heb nog wel gedag gezegd, maar hij klonk anders. Maar ja, hij was wel vaker wat stiller. Zeker sinds december, toen ‘ie helemaal door het lint gegaan was. Ze hebben hem toen opgenomen. Maar affijn, ik bedacht me op een bepaald moment dat ik al even niets meer gezien of gehoord had. De tweede dag werd ik gebeld door zijn vader. Of ik nog wat gehoord had, want zij kregen ‘m telefonisch niet te pakken. Nee, dus. Of ik even wilde kijken -ik heb de sleutel. We besloten met z’n tweetjes te gaan kijken. Ik ging als eerste naar binnen. Ik liep door de kamer naar de keuken, richting trap en in het trapgat hing hij… “

Dit is de kern. Er kwam nog het verhaal over de politie die laat kwam, want de vader belde binnen tien minuten terug, en de gillende moeder op de achtergrond toen ze hoorde wat er gebeurd was. De straat die in rep en roer was, het afscheidsbriefje, de begrafenis en de nachtmerries die nu iedere nacht terugkomen. Nee, dit wil je niet meemaken.

Hij heeft er geen last van, maar zijn buurtjes des te meer….

Al een paar dagen hik ik er tegen aan. Bewegen. Want skaten zet ook niet echt zoden aan de dijk. Tis tijd voor beweging. Moet! Dus huppekee, niet langer getreuzeld. Loopschoenen aan, stopwatch mee en rennen. Ik heb een beetje valsgespeeld en ben direct in week 5 begonnen. Dat zal ik morgen wel voelen…

Update 21:45 uur:
Morgen?
Euhm, nee hoor…
Au!

Voor of tegen de Europese Grondwet. En de datum komt steeds dichterbij en nog weet ik het niet. Ik ben op zoek naar argumenten. Tot op heden kom ik alleen maar nee-denkers en nee-stemmers tegen. Ook zijn er mensen die niet gaan stemmen of die zich afvragen waarom je nou moet stemmen. Daarover heb ik wel een mening. Je MAG stemmen, je moet niet. En da’s een heel groot verschil met landen waar je helemaal niks mag en waar je je mond moet houden. Vrijheid en democratie zijn een relatief begrip, maar binnen de grenzen van dat begrip is het toch fijn om te denken dat jouw stem verschil maakt. En daarom ga ik stemmen als ik de gelegenheid krijg. Dus ook nu.

Maar wat gaat het worden? De referendumwijzer, maakte me niet veel wijzer. Mijn gevoel zegt nee. Met dat gevoel ren ik vooral idealen als dierenwelzijn, zorg voor milieu en ontwapening na. Verder vind ik dat Nederland nu lang genoeg het braafste jongetje van de klas is geweest. Maar ja, is dat nou wel zo handig? In mijn queeste naar informatie kwam ik in ieder geval een andersoortige stemwijzer tegen. Of ik daar nu iets mee op schiet is maar de vraag, maar het houdt het onderwerp in ieder geval luchtig.

Hier een top 10 tégen, daar een top 10 vóór. Ik kijk hoe grote organisaties reageren. Zijn zij voor? Zijn zij tegen? Wat is hun motivatie? Ik blijf het toch maar verrekte lastig vinden.

Iemand nog wat argumenten over?

Gezien (Bron):

Export
Het is voor het eerst sinds 2003 dat de economie krimpt. De belangrijkste oorzaak is de lage groei van de export. De uitvoer nam in het eerste kwartaal van 2004 met de helft af.

Huishoudens
Daarnaast gaven de huishoudens minder uit en waren bedrijven terughoudend met investeringen. De overheid spendeerde wel meer geld, vooral aan zorg en welzijn.

En dan vooral dat over die huishoudens. Ik weet niet hoe het bij jullie zit, maar bij mij zitten er voor hetzelfde geld steeds minder boodschappen in mijn karretje. Dus, duh, vreemd hè, dat ik wat terughoudender ben met uitgeven…