Ik stond vanochtend zowaar met inspiratie op. En juist nu vandaag het zonnetje zo lekker doorkomt. Ik heb tegen de tijd op zitten schrijven tot mijn inspratie op was en dat moment is nu. Ik zit inmiddels op de helft van de vijftien vereiste pagina’s, dus dat is niet onverdienstelijk. Nu nog dit logje voor de aardigheid en ik dan ga ik er vandoor. Naar buiten. Naar het bos, of whatever.
“Gefeliciteerd! U hebt twee toegangskaarten gewonnen voor de musical Crazy For You in het Nederlands Congrescentrum in Den Haag.
SmaRts en iets winnen? Da’s een unicum!
De kaarten heb ik al gereserveerd. Vlak voor kerst ga ik!
And the winner is Meer lezen »
Ten overstaan van een terras vol met koffieleutende stadgangers opgepakt en meegenomen worden.
Zou de vernedering helpen of zou het de dader aan zijn r**t roesten?
Dikke naald. Lange slang.
Rondje 1:
Bloed naar machine.
Centrifugeren.
Opvangen Plasma.
Teruggeven cellen.
En zo in totaal drie van die rondjes.
En hoogstwaarschijnlijk vanavond weer een mens gered.
(Foto’s met de foon gemaakt).
Ik had het kaarsje geplaatst voor mensen die het nodig hebben.
Ik wil er iets aan toevoegen. Het kaarsje is momenteel ook voor de Nederlandse samenleving en voor het maken van moeilijke en belangrijke keuzes en voor het respecteren van elkaar. Vul maar in, ik kan nog wel even doorgaan.
“Meneer Balkenende? U wilde het toch over normen en waarden hebben?
Ik ben bang dat u een trein te laat bent.”
Tijd om te emigreren. Waarheen? In ieder geval naar een land waar ze niet aan geloof doen.
En nog even:
Met kippevel zie ik lawaai.
En dat het vandaag 2 november is in plaats van 1 november.
Keppeterrugdruk
Met de fotocursus, met school,
met werk, met (over)leven.
Toch even gauw een kattebel.
Over een kaarsje dat brandt,
voor een aantal speciale mensen
die het even wat moeilijker hebben.
Dit en afgelopen weekend had ik het genoegen in het gezelschap te verkeren van oudere mensen. En met ouder bedoel ik dan tussen de zeventig en de vijfentachtig jaar. En wat een plezier is dat. Mensen die jong van geest zijn en nog redelijk goed van gezondheid. Humor hebben en grapjes maken. Tegelijkertijd met heel veel gevoel over vroeger kunnen praten en de taboe’s van vroeger nu wel kunnen bespreken. Over de twintigers van toen die niet mochten zoenen en dat stiekem ‘in de bosjes’ deden. Over wijken en steden die gebouwd werden. Over hoe er kilometers in het donker te voet kon worden afgelegd zonder het gevoel te hebben gevaar te lopen. Of over hoe ze pasgeleden op vakantie een glaasje sangria teveel op hadden en achteraf heel hartelijk lachen over hoe ze zich schaamden voor het feit dat ze als ‘oudjes’ zwalkend over straat liepen. Op nieuwsberichten waarin melding wordt gemaakt van strafbare feiten wordt heel laconiek gereageerd met een: “Sjonge, tegenwoordig mag een mens ook helemaal niets meer!”.
Hoe apart is het om zo met de tijd geconfronteerd te worden. En hoe vreemd het besef dat het leven van deze mensen al zo’n eind gevorderd is. Maar hoe heerlijk om naar hen te luisteren.
Of begrijp ik het weer niet?
Heerlijk was het vandaag. Met Vlinder fladderde ik vandaag over het strand van Scheveningen. Lekker zonnetje, heerlijk gewandeld en foto’s gemaakt. Helaas staan een aantal foto’s op échte film, zodat ik die nog niet kan laten zien. Voor nu de bijzondere wolken van vanochtend, de Scheveningse vissers en Scheveningse strandlopers. Ik vond de naam van de vogels na enig internetonderzoek, hun gedrag echter leek meer op dat van Visdiefjes!
Vlinder, thx voor de leuke dag! Wat mij betreft voor herhaling vatbaar!
