Genieten
En soms heb ik het zo naar mijn zin
achter mijn peeceetje dat een buitenstaander
me compleet voor gek zou verklaren
als ie mijn big smile, die regelmatig
op mijn gezicht verschijnt, zou zien!
Leuk he, dat grote wijde web!
Van dag tot dag
Moet dat nou?
BESLAN – De gijzeling van Russische kinderen, hun ouders en leerkrachten op een school in de deelrepubliek Noord-OssetiÎ is vrijdag uitgelopen op een bloedbad. Vermoedelijk meer dan 200 mensen vonden de dood toen een speciale eenheid van de Russische binnenlandse veiligheidsdienst FSB het complex binnendrong. Volgens de jongste schattingen van de autoriteiten raakten ruim 700 mensen gewond. De gevechten rondom de school in Noord-Ossetie zijn inmiddels voorbij.
Verschrikkelijk.
Astro enzo
Dierenriemteken Weegschaal
Element: Lucht Kruis: Hoofd Heerser: Venus
Dit is het teken van harmonie. Weegschaal tracht altijd evenwicht tot stand te brengen en te bewaren. En hierbij gaat het om alle vormen van evenwicht, in de kunst, de omgeving en in omgangsvormen. Een Weegschaal schept er plezier in om naast alle noodzakelijkheden het leven tot iets moois te maken en door schoonheid en goede smaak de zintuigen te strelen. In het zoeken naar besluiten die de harmonie het minst verstoren, dus zo weinig mogelijk mensen zullen kwetsen, heeft dit teken aanmerkelijk meer tijd nodig dan de andere tekens van de dierenriem. Vandaar ook die beruchte twijfel.
Asscendant Weegschaal
Weegschaal ~De Diplomaat~ ‘Als het maar mooi en stijlvol is’
Een Weegschaal-ascendant maakt een vriendelijke en diplomatieke indruk. Deze tactische gaven maken je tot een geliefd bemiddelaar, maar kunnen er ook voor zorgen dat je conflicten koste wat het kost wilt vermijden. Tot actie komen vergt veel overleg en pas daarna kom je op grond van een zo eerlijk mogelijke beoordeling van de situatie in een weloverwogen actie. Alle verschillende mogelijkheden worden dus eerst tegen elkaar afgewogen, en dit kan het uiteindelijke in actie komen dan ook flink in de weg zitten. Vandaar de reputatie van Weegschaal om eeuwig te aarzelen en te twijfelen. Daar komt nog bij dat deze ascendant bijzonder gericht is op de ander, wat het ook al niet makkelijker maakt om tot een eigen besluit te komen. Je bent erg gesteld op gezelschap en je zou er moeite mee kunnen hebben alleen te leven.
Bij gebrek aan inspiratie ben ik maar eens op zoek gegaan naar een horoscoop. Da’s altijd leuk te vermelden. Maar ik liep al surfend en zoekend tegen de berekening aan van mijn ascendant. Ook een leuk alternatief, toch? En wat blijkt: niet alleen mijn sterrenbeeld is weegschaal, maar mijn ascendant ook! Oeioei, alsof ÈÈn keer weegschaal nog niet genoeg is…
In de banken
We verbleven in Conferentiecentrum Bovendonk (het voormalig grootseminarie van het bisdom Breda). En dat is toch wel apart hoor. Ik ben zonder geloof opgevoed en heb dus weinig met het katholieke geloof, maar het hele centrum ademt een sfeer uit waar je niet omheen kunt. Ik kon niet anders dan me steeds maar weer voorstellen hoe diakens en priesters in opleiding hier hele dagen studeerden. In zo’n sfeer ga ik op zoek naar tekens uit het verleden. Dat moet, dat gebeurt me automatisch. Marmeren trappen die geheel uitgesleten zijn aan de kant waarop het meest gelopen is. Wie, wat, waar, en hoe. En op onderzoek uit. Elk hoekje, elke deur, de toren van de kapel. En vooral de pastorale bibliotheek. Vol met boeken. En die boeken vol met papiertjes, met boekenleggers, met notities en aantekeningen. De opleiding tot diaken en priester vindt hier overigens nog steeds plaats.
Tegen mijn verwachting in, zijn de afgelopen drie dagen heel erg nuttig geweest. En: ik ga afstuderen! Warempel. Time flies, ook als je geen fun hebt en ineens is het zover. Ook op een deeltijdopleiding worden kleine meisjes groot. Afstuderen doe ik dit jaar in een groep van zes meiden. Stuk voor stuk aanpakkers, doelgericht en daadkrachtig. Lekker! Deze drie dagen waren duf (veel binnen), maar toch hebben we de tijd benut om al een start te maken met onze afstudeeropdracht(en).
Le Weekend
Hèhè. Wat een weekend en wat een feest. Een Franse bruiloft is leuk, maar die moet je om diverse redenen -vooral fysieke- niet te vaak doen. Le weekend:
Vrijdag: Aangekomen na een voorspoedige 700 kilometer. De bruiloftsvoorbereidingen zijn in de afrondende fase: Controleren van eten/catering, zaaltje, kleding, kerk. De gangbare stress van le jour avant, etc.
Zaterdag: Dé dag. Vroeg op en na alle omkleed- en make-up-partijen (wat ziet ze er mooi uit!) naar het dorpshuis. Het heet wel Mairie, maar kun je van een echte gemeente spreken als het dorp uit 16 huizen cq. boerderijen bestaat? 🙂 De Mairie heeft maar één ruimte en die is ongeveer 8 bij 8 meter. We passen er dus ook niet allemaal in. Dan met zijn allen naar de kerk van weer een ander dorp. Dat doen we per versierde auto. Alarmlichten aan en al toeterend rijdt een slinger van wel 40 auto’s door het Franse landschap. Een pastoor die zo de plaatsvervanger van de paus kan zijn en al net zo oud lijkt als de oudste boerderij in het dorp. Vader geeft dochter weg en het jawoord wordt definitief gegeven. In een zaal naast de kerk is het aperitief, eigenlijk de receptie. Veel champagne en veel hartige taarten, zo’n 300 mensen, wat regendruppels en je begrijpt het al: druk! Later die middag met een discrete groep (150 man!!) naar het feest, opnieuw met die slinger auto’s. Het feest vindt plaats in een zaal 20 kilometer verderop. Hier wordt een 7-gangen diner gecombineerd met discjockey en dansen. Om 03:30 ur ben ik afgetaaid en hadden we (!) nog twee gangen te gaan (en ik de volgende dag nog 700 kilometer!).
Zondag: Mensen hebben wel/niet geslapen en zijn (nog) wel/niet dronken. Traditie: het bruidspaar wakker maken (reveille). Klinkt leuk, maar als je bedenkt dat dat gebeurt met alles wat maar in je buurt ligt (meel, eieren, tomaten, slagroom), kun je je voorstellen hoe fijn het is dat jíj niet tot het bruidspaar behoort! In de loop van de dag wordt de barbecue opgestookt en gaan we gewoon weer door met eten. Véél eten en véél drinken. Halverwege de dag zat het er helaas voor ons op. Ik dook (als BOB overigens) achter het stuur om te ontdekken dat zowat heel België opgebroken is en ik daardoor niet 700, maar 800 kilometer heb moeten rijden.
Maar mensen, wat een feest was dit zeg!
(Klik hier voor een paar foto’s)
Update:
Op de deurmat vond ik dit welkomstkadootje van Marion. Dank je wel, Marion! 🙂
Le Mariage
Je suis en France çe weekend
pour un mariage!
Bloggen doe ik daarna wel weer.
Ik wens jullie een fijn weekend!
Over vakantie enzo
Zij zit momenteel in Kroatie en
verblijdt mij regelmatig met beschouwingen
van hun heerlijke aanwezigheid daar,
gemaakt met de camera in de telefoon.
…grmpf…
Maar ik ben de rotste niet
en wil deze fraaigezichten
graag met jullie delen .
En nu ga ik gauw
haar plantjes water geven! 😉
Over vakantie enzo Meer lezen »
State of mind
En over state of mind gesproken.
Om me heen storten een aantal dierbaren in diepe mentale en fysieke ravijnen.
….Haalt diep adem….
Kom maar op.
Ik kan het wel hebben.