Van dag tot dag

Ik was zo tevreden vandaag. Heerlijk gewoon. Maar ineens:beuh! Dan lees je weer iets of je hoort weer wat en dan

Het wordt steeds minder dat ik er last van heb, maar tóch, er zijn van die momenten…grrr. En ja, ik weet het, jullie snappen er niks van. Geeft niet. Als ik het maar begrijp en daar doe ik mijn best voor! Ik ga maar slapen!
Slaap en droom goed allemaal!

en Rottemeren.

Mystic ziet een ander welkomstplaatje dan andere mensen op mijn log. Niet mijn mooie groene appeltje dus. En even voor de goede orde:
Ze ziet inderdaad een foto die ik niet zie. Hier een screenshot van mijn log te zien. Ik begrijp er niets van. Zo totally not SmaRts…?!Wat is hier aan de hand???

Update:
Ik heb het appeltje even ergens anders geparkeerd tot ik weet wat er met Photobucket aan de hand is.

Uit: Hide and Seek van Howard Jones.

Hier een klein kijkje in de keuken van Smarts.
Eindelijk heeft ze het op zich genomen om de boel eens op te ruimen.
Zowel intern (foto’s, mp3’s, progjes, noem maar op) als extern (stof, vooral veel stof!!) de boel schoongemaakt. Resultaat voor beiden: ruimte!
Lekker!

Vanavond geskate.
Tussen de regenbuien door.
Ik skate met J. en skaten met haar is eigenlijk kwekken op wieltjes, blablabla, druk druk druk en we nemen de omgeving voor lief.

Ergens op dat pad loopt Mevrouw Bazin met wel zes honden. Allemaal verschillend van ras en dus formaat en allemaal los. Grote Hond (maat Pyrenese Berghond…bestaan die wel?) besluit mij achterna te komen, hard blaffend en grommend en met ontblote tanden. Op vijf centimeter van mij vandaan stopt het beest, gromt en blaft, draait zich om, om na vijf meter weer terug te komen en het ritueel herhaalt zich. Ik weer me af met mijn polsbeschermer (stoer ben ik he? ) en verroer me niet.

Mevrouw Bazin doet in eerste instantie niets. Als Grote Hond dit zo’n drie keer gedaan heeft, loopt Mevrouw Bazin naar me toe en zegt tegen me: “Bent u soms bang?” En ze zegt dat op zo’n toon van dat die hond zo op mij reageert omdát ik bang ben. “Dat ruikt ie he?”

*spring*

Ik spring bijna uit mijn vel. Natúúrlijk was ik niet bang, Ik was zo aan het kwekken dat ik dat mens met die kudde honden niet eens gezien had totdat er één grommend voor mijn neus staat en ik geen kant op kan! En áls er dan één met een bloot gebit hysterisch naar me staat te grommen en Mevrouw Bazin niets doet, moet ik toch wel even slikken. Dan wórd ik wel een klein beetje bang.

“Het zal wel door de wieltjes komen”, zegt ze even later na- (of om-)dat mijn boze blik haar bijna vaporiseerde. Pfff….

Nou J., het was wel lekker hoor, ondanks Grote Hond en Dikke Druppels. Maar van die tonijnpizzapannekoek heb ik nu nóg dorst!

SmaRts heeft besloten. Ze gaat een cursus fotografie doen.
Alles uit het leven halen wat er in zit. Ik wil écht leren fotograferen. Yess!
Nieuwe uitdaging! Leuke dingen zijn goed!

Heb je deze al geproefd?
Moet je zeker eens doen.
Het is zó lekker.
Het heet Caffiato.

“Caffiato Iced Cappuccino bestaat uit een concentraat van melk, koffie, karamel- en cappuccino aroma’s. Dit wordt vervolgens
in een blender gemixt met een glas ijsklontjes.”

Waar? Moet je zelf maar uitzoeken. Ik geef alleen de tip en doe niet aan reclame.