Vandaag was ze op het werk; de moeder van Ilse. Ik heb natuurlijk met ‘r gesproken. En ik hoef jullie niet te vertellen hoe hartverscheurend haar verdriet is. Het blijft gemeen.
En ineens herken ik mijzelf als iemand bij wie de tranen zó *knip* mijn ogen verdrinken. Watje dat ik ben…
Vanavond opnieuw skaten, maar ik heb er een hard hoofd in met dit weer.
Ik vertrouw mezelf, maar niét al die anderen die niet kunnen remmen.
Dan vraag je om ongelukken met die natte straten…Wel jammer, tis de laatste.
Misschien wordt het wel officieel afgelast en overnieuw gedaan?
Wednesdaynightskate 3 Meer lezen »
Mijn ‘deurmat’ (welkomstfoto) was niet naar mijn zin. Ik wilde iets met de appel doen die ik had gefotografeerd. Er moest een leuke tekst bij. Dus ging ik op zoek naar een passende én pakkende tekst. En die vond ik. Weet je waar?
In de bijbel! Dat geloof je toch niet!
*SmaRts is nu helemaal verdiept in de bijbel in om te zien wat voor spannends daar nog meer in te ontdekken is!! 
*
Maar even serieus.
Bovenstaande regels zijn onderdeel van het Hooglied van Salomo (in het Engels bekend als Solomon’s Song). Het bijbelboek Hooglied gaat over twee mensen die verliefd zijn, naar elkaar verlangen en op allerlei manieren bezingen hoe mooi ze elkaar vinden. De schoonheid van de geliefde wordt vooral in beelden en vergelijkingen uitgedrukt.
Zelf ben ik geloofloos opgevoed, maar mijn ouders vonden het wél belangrijk open te staan voor alles en dus kwam er een kinderbijbel met plaatjes (‘Je moet over alles mee kunnen praten toch?’). Maar over het Hooglied hebben ze mij nooit wat verteld! Er staat hier dus een bijbel in de kast (en ik denk zelfs meerdere). Misschien toch maar eens een keer gaan lezen
Update 20:35 uur:
Om nog even te laten zien dat ik niet alleen de draak steek met wat er geschreven staat, maar dat ik ook nog eens de waarheid spreek voor betreft die bijbel hier in huis: hierbij een foto van de trouwbijbel van mijn overovergrootouders. Zij trouwden in 1887. Hij valt bijna uit elkaar en twijfel nog steeds of ik ‘m opnieuw in zal laten binden. Vooralsnog zit íe in een krant verpakt. Ik verzin er nog over.
Sjonge. Wat overkomt mijn humble logje. Ineens lijkt het hier wel een babbelbox. Over en weer gaan de reacties en ik vlieg van de ene log naar de andere. Druk druk druk. Ik bemoei me ook overal tegenaan en dan kun je bezoek terug verwachten, maar dit slaat wel alles. En gezelligheid kent geen tijd, maar eer ik des nachts mijn huiskamertje weer eens aan kant heb
De rol van gastvrouw is mij niet echt op het lijf geschreven, maar goed. Ik doe mijn best en so be it for the moment!
Dus als je even moet wachten op je drankje. Niet doen! De koelkast staat in de keuken en is gevuld! Pak zelf maar een drankje!
*en ploft op de bank neer*
Met dank aan sisaO voor het woord sjetlog
Update 00:40 uur:
En weten jullie wat een rare bijkomstigheid is als je schijnbaar bij de 50 meest bezochte weblogs volgens nedstat hoort (denk ik tenminste), dat dan allerlei onbekenden per mail gaan vragen of ze je mogen linken op hun zwaar gesponsorde pagina….raar wereldje hier hoor…
De sinaasappels zijn niks meer, maar de grapefruits kunnen er nog mee door. Maar wat een zooitje heb je d’r van!
En oja!
Nog even over dat skaten van vanmiddag:
“Zeg, Moeder Natuur. Ik snap allemaal wel dat er voortgeplant moet worden. Natuurlijk ken ik ook dat hele verhaal over die bloemetjes, die bijtjes, de pluisjes, de vliegjes, de stampers en noem maar op.
Én ik weet ook dat de wind gebruikt wordt om mannetjes vrouwtjes te laten vinden en andersom.
Maar…laat mij daar nu maar even buiten, ja?!”
Al die zooi (#) in mijn mond en ogen en oren….grmpf.
En even voor de duidelijkheid:
(#) = Vliegjes en pluisjes!! Ja?!… *grinnik*
Hèhè, even puzzelen en even uitvogelen hoe alles werkt. Vandaag heerlijk aan de Oude Maas wezen skaten. In mijn uppie. En nee, hélemaal niet erg. Was eigenlijk wel lekker zelfs. Mijn eigen tempo, genoeg aanspraak. Halverwege heb ik de skates uitgedaan en heerlijk in het gras gelegen en mensen gekeken.
):
Deze is met m’n foontje gemaakt, niet zo’n beste kwaliteit, maar wel bewijs van mijn voeten in het gras!
En hoe lekker het was.
Wie er niet bij was, heeft dát gemist!
;-D
Zon schijnt (okee, af en toe)!
In ieder geval af en toe wat blauw.
Dus: camera uitproberen.
Foto’s maken!
Wie of wat zal mijn slachtoffer zijn?
En waar zal ik mijn slachtoffers eens gaan maken?
On my way!
CU later allemaal!
