BESLAN – De gijzeling van Russische kinderen, hun ouders en leerkrachten op een school in de deelrepubliek Noord-OssetiÎ is vrijdag uitgelopen op een bloedbad. Vermoedelijk meer dan 200 mensen vonden de dood toen een speciale eenheid van de Russische binnenlandse veiligheidsdienst FSB het complex binnendrong. Volgens de jongste schattingen van de autoriteiten raakten ruim 700 mensen gewond. De gevechten rondom de school in Noord-Ossetie zijn inmiddels voorbij.
Verschrikkelijk.
Tussen douchen en kapper had ik vandaag een paar minuten de tijd om getuige te zijn van de Hindoestaanse bruidegom die zijn bruid op kwam halen. Fraai gezicht hoor. Helaas had ik geen tijd meer om op de bruid te wachten. Ik had haar graag ook op de foto genomen. Onze buurman heeft twee dochters. Eén ervan is al getrouwd, dus ik weet hoe mooi de bruid eruit kan zien. Jullie zullen het met een foto van de bruidegom moeten doen dit keer.
Het meisje van de Zeeman. Daar heb ik iets mee. Ik heb sowieso iets met die winkel. Wat een puinhoop en wat goedkoop, maar wat een leuke kleine kadootjes voor neefjes en nichtjes (of onderbroeken ofzo, gna). Precies voor die kids die nog blij zijn met een niemendalletje, vooral omdat ze een kadootje krijgen en je aan ze gedacht hebt.
Ik begon dit schrijfsel niet om reclame te maken, maar vanwege een jongedame die in die winkel werkt. Tempo Traag. Hoe lang de rij klanten ook is, ze raakt niet in de stress. Nooit. Stoicijns slaat ze bedragen aan op de kassa, zegt wat er afgerekend moet worden, hoort de ruilsmoezen aan en geeft geen krimp. ‘Rustig aan dan breekt het lijntje niet’, dat moet haar levensmotto zijn. Vol bewondering sta ik in de rij te wachten en te observeren.
En zo observerend, nemen mijn gedachten een loopje. Ik weet dat er een hoop mensen niet tevreden zijn met het werk dat ze doen. Vaak bezitten mensen kwaliteiten die ze in hun dagelijkse werk niet kunnen benutten. Jammer is dat, zowel voor hen als voor de werkgever. Hoe vaak zitten mensen niet in het verkeerde beroep. En dus vroeg ik me af hoe de wereld er uit zou zien als we allemaal eens switchen van baan. Je verzint wat je leuk vindt en waar je goed in bent. En dat ga je dan doen.
Op wat kleine details (okee, understatement) na -wat doen we bijvoorbeeld met superverantwoordelijke banen als arts en rechter?- ben ik er zo nieuwsgierig naar of dat dingen dan beter/anders/gemotiveerder/tevredener/vul-zelf-maar-in gaan.
*zucht*
Ik denk nog even verder.
Juiste persoon juiste plaats Meer lezen »
Dat ben je zelf.
Zo gaat de Sire tekst toch?
Afgelopen nacht werd ik abrupt uit mijn eerste slaap opgeschrikt door het geluid van een auto zonder banden. Geen banden. Geen rubber dus; slechts metaal. En geloof me: het geluid van metaal op straatklinkers is niet prettig. En zeker niet om kwart over twee ’s nachts. En ook zeker niet na mijn gestolen-auto-ervaring. Binnen een seconde stond ik voor het raam en zag hoe een klein autootje met minimaal een missende band en een waanzinnige snelheid voorbij reed. Om even later te stoppen. Aan de kant van de straat. Drie (jonge)mannen stapten uit en gingen te voet verder. Ik stond inmiddels met de telefoon in mijn handen buiten en belde de politie. Ik vertelde van mijn vermoeden dat deze auto gestolen was en zij zouden een kijkje gaan nemen. En inderdaad. Ze waren er zo. Binnen een uur was ook de bergingswagen er, waaruit ik opmaakte dat het hier dus inderdaad om een gestolen auto ging. En weer in deze keurige nieuwbouwyuppenwijk. Nou, laat dat keurig maar weg. Ik ben bang dat ik deze wijk binnenkort ga inruilen voor iets anders…Hoekhuisje? Anyone?
Maar. Waar ik me over verbaas. Waarom sta ik daar in mijn eentje midden in de nacht, opgeschrikt uit mijn slaap. Alleen. Is er dan niemand die iets hoort of ziet? Of interesseert het de mensen niet? Of durven ze niet? Statistisch gezien kan ik toch nooit de enige zijn die dit in de gaten heeft?
Oh. En met een gestolen auto rij je dus inderdaad zolang die het doet. Dan zet je ‘m aan de kant van de weg en loop je verder of zoek je een andere. Wederom een vermoeden bevestigd gezien. Grmpf….
So far mijn recentste nachtelijke uitspoking.
Over het mysterie van onze hersenen.
Ongeveer twee weken geleden had ik een ontmoeting met de vrouw-van-mijn-tandarts / mondhygieniste / tandartsassistente. Ik denk dat je als vrouw van een tandarts automatisch multifunctionele vaardigheden opdoet, maar dat terzijde. Zij vertelde mij dat haar man, mijn tandarts dus, in december een ’tia’ heeft gehad. Een tia is een hele kleine hersenbloeding. Hij is even halfzijdig verlamd geweest, maar inmiddels volledig hersteld. Vanuit mijn ervaring als verpleegkundige weet ik dat na hersenbloedingen karakterveranderingen kunnen optreden bij mensen. Alleen kende ik mijn patienten nooit voordat ze een hersenbloeding overkwam. Dus vergelijken was niet mogelijk. Ik kon slechts afgaan op de ervaringen van partners of andere naasten.
Maar vandaag was ik voor de halfjaarlijkse controle bij mijn tandarts. Hij is mijn tandarts al zo lang als ik me kan herinneren. Ik schat hem in leeftijd eind vijftig. Een correcte en professionele man. Heel serieus, degelijk, afstandelijk.
Tot vandaag (of waarschijnlijker: tot het moment dat hij de tia ‘beleefde’).
Voor het eerst maakte ik mee dat zijn spreekuur om half negen al een half uur was uitgelopen. De man praatte honderd uit en maakte schuine grapjes. Hij vroeg hoe het met mijn niet-roken was. “Dat hij het roken te lekker vind om te stoppen. Dat een beautyfarm in de buurt ontevreden mensen levert voor wat hun gebitten betreft. En dat je je daar helemaal kunt laten verbouwen, maar dat ik dat zeker niet nodig heb. En dat íe me zonder brilletje leuker vind dan mét. En dat hij van zijn vrouw niet zoveel mag praten omdat dan het spreekuur uitloopt, maar dat hij het juist zo gezellig vindt om lekker te kletsen.”
Een vulling blijkt finaal door midden gebroken. Ik krijg een afspraak mee voor over twee weken.
Verbouwereerd ben ik zijn praktijk uitgelopen. Glimlachend over zijn plotselinge openhartigheid en verwonderend over hoe zijn vrouw hiermee om zal gaan…
Informatie over tia’s vind je in deze brochure bij de Nederlandse Hartstichting.niet nodig heb. En dat
Nee, het gaat hier niet om de nieuwste uitgave van Suske en Wiske. Ik heb een linkje voor jullie, in de categorie ‘Dat moet ik weer meemaken’:
The World’s Largest Collection of Male Masturbation Synonyms oftewel ofwel Engelstalige synoniemen voor mannelijk masturberen. En waarom deze link?
Situatie:
Dordrecht, willekeurige (!) donderdagochtend. Als forens stap je met je treinmaatje, nietsvermoedend en de slaap nog uit je ogenwrijvend, in de sneltrein naar Rotterdam. Het tijdstip: 06:25 uur. Je neemt plaats in een redelijk bezette coupé. Naast je, aan de andere kant van het gangpad, hangt / ligt een ietwat vreemd uitziende jongeman. Hij heeft maar één schoen aan en oogt een beetje (erg) viezig. Hij heeft zichzelf ingepakt in zijn jas. De jas is dichtgeritst, handen en armen niet zichtbaar, de mouwen leeg. Ergens in het midden van je gesprek met je treinmaatje valt je ineens een beweging op in je ooghoeken, bij je medepassagier aan de andere kant van het gangpad, welteverstaan. Die jas gaat flink tekeer… Een repeterende beweging die weinig aan de fantasie over laat…..
GAT-VER-DAM-ME !
Als klap op de vuurpijl vraagt onanerende jongeheer (wat een woordspeling weer!) “of je wellicht wat losgeld voor hem hebt, want hij is dakloos”.
Gelukkig heeft hij niet het lef zijn handen te laten zien!!
De Rukkende Reiziger Meer lezen »
Morgen weer naar mijn werk. Jak. Mijn ‘werk’ is in reorganisatie. Als het even tegenzit bestaat mijn werk niet meer op of rond oktober. Want baas heeft besloten dat alles anders moet. Alles moet in niet-Nederlandse-termen met niet-Nederlandse-functies. Casemanagers naar de Frontoffice. En Backoffice-Medewerkers blijven…achter denk ik? ‘We moesten nagaan of we nog wel bij de organisatie pasten’. Ik vat dat meer op als een vergulde pil (“Hou er rekening mee dat je gewieberd kunt worden!”). Maar ik maak me niet druk. Ik doe mijn opleiding, en misschien wat arrogant, maar ik ben overtuigd van mijn eigen kunnen. Ik vind mijn plekje wel. Is het niet bij baas, dan wel elders.
Toch wil baas een soort van goed voor de dag komen en belooft perspectiefgesprekken en een mobiliteitscentrum. Jaja. Want als er dan geen perspectief in het werk meer is, dan is dat er wellicht ergens anders in de organisatie en anders wel buiten de organisatie. Pff….waarom kunnen we tegenwoordig niet meer in gewoon Nederlands zeggen waar het op staat. Straks stikken we met zijn allen nog in dat gezever en gezeur door met termen te smijten waar ik in ieder geval helemaal misselijk van word. Als ik later groot ben en klaar ben met school, zal dan van mij ook verwacht worden dat ik mensen het bos in stuur met zogenaamd interessant geneuzel?
SmaRts is boos.
SmaRts is heel boos.
Boos op de grote buitenwereld.
Hoeveel tegenslag kan een mens verwerken voor ‘ie instort,
Of: wanneer is er sprake van instortingsgevaar?
Zou ik inmiddels in aanmerking komen voor de status ‘bouwval’?
Edit: Hoop feitengeneuzel weggehaald.
En stoer en trots: I’m still standing. Ik probeer mijn werk zo goed en zo kwaad als het gaat te doen. Ik verzuim zelden. School? Met hangen en wurgen kom ik er vast! Ik heb goede hoop en ik doe mijn stinkende best.
En vandaag?
Kom ik net thuis van mijn werk, is de auto van Pa (met mijn skates er in) gestolen. Hier naast het huis en op klaarlichte dag. Ik kan jullie gewoon niet vertellen hoe teleurgesteld ik momenteel in de wereld ben. Ik ben zo ontzettend boos dat ik inmiddels geen tranen meer over heb.
…
Update 9 juli 2004 12:58 uur: Auto teruggevonden door politie.
Update 9 juli 2004 14:19 uur: Politie had de auto gisteravond (!) al teruggevonden (bizar). In een nabijgelegen wijk. Zo te zien is er niet veel mee gereden. Schade aan portier(slot), contactslot en stuurhuis (heet het zo?), draden losgetrokken om contact te maken. Op zich valt dat allemaal mee, geloof ik. Ze gaan het proberen te repareren.
Skates? Wat denk je? Weg natuurlijk. Heb inmiddels een schadeformulier voor de verzekering opgevraagd, maar ja, zul je zien dat ik weer ergens in de kleine lettertjes heb staan dat ik precies voor dat bedrag een eigen risico heb. Afwachten maar, voor zowel de auto als de verzekering.
Mijn hersenspinsels hier op het WWW zijn redelijk anoniem. Dat betekent dat er in mijn directe omgeving maar weinig mensen afweten van het bestaan van dit blog. Maar dat worden er steeds meer. En dat komt natuurlijk door ‘die foto’s’. Die fotoalbums zijn een gemakkelijke manier om snel even een resultaat te laten zien. ook aan bekenden. Op mijn werk. Op visite, “Wat was de url van jouw site ook alweer, SmaRts?”. Leuk, heel leuk zelfs. Maar ook een beetje eng. Als niemand je kent, maakt het niet uit wat je schrijft. Als iedereen je kent, zou dat eigenlijk hetzelfde moeten zijn, maar toch voelt dat anders. Ineens ben ik me bewust van ogen die zouden-kunnen-meelezen en daar een bepaalde mening over zouden-kunnen-hebben. Afwegingen maken. Wel/niet. Schiften van zaken. Wel/niet. Dat houdt me bezig. En ach, je kunt maar ergens mee bezig zijn, toch?
SmaRts, your most positive energy is flowing from your First Chakra.
This chakra is located at the base of your spine and is usually called the root or base chakra. The first chakra represents evolutionary life force and is associated with both physical energy and overall vitality. In your case, this chakra appears to be clear and unblocked so that positive energy can flow from it freely. Radiating positive energy from your first chakra indicates that you’ve cultivated higher wisdom concerning important life lessons associated with this energy center. You likely experience a solid feeling of safety and security in your day-to-day life. You seem to know on a deep level that those you love are truly there for you. Having strong first chakra energy means that you aren’t apt to be as swayed by life’s small ups and downs as many people are. Your positivity in this area also shows that you generally feel grounded and understand that your life’s foundation is solid.
Dat van die levenslessen…
Hoe zit het met jouw chakra’s?
Hier te doen (wel aanmelden).
Via haar gevonden.