Fotografie

Ga jij maar ff hierheen 😀

Ik heb toch heel wat plezier van mijn plastic cameraatje, hoor. Het was (en is nog steeds) even zoeken naar het hoe en wat en welke film ik het beste kan gebruiken. De dia’s bevallen me eigenlijk nog het beste. Of misschien komt dat wel doordat ik die nog het beste kan nabewerken. Maar het is en blijft leuk speelgoed. En zo langzaam maar zeker worden er steeds grotere stukken film belicht, dus het oefenen gaat de goede kant op. Hier een stukje panorama-dia.

Ik heb de film steeds maar een klein stukje verder gedraaid. Lachen he, dat kan gewoon met zo’n plastic toestel. Ik heb ook een goedkopere ontwikkelaar dan de vakfotograaf gevonden: de Hema; die ontwikkelt 120-rolfilm gewoon voor een paar euries en doet er een weekje over. Scheelt weer een hartinfarct en is voor ‘uitproberen’ goed zat. Je krijgt er alleen wel af en toe vette vingers gratis en voor niets bij op je dia’s 😉

En oja: waarom de foto zo blauw is? Dat komt door de film. Het is namelijk een Fujifilm Fujichrome RTP II 64 Tungsten Balanced (Color Slide Film ISO 64). Dat je ’t maar weet.

SmaRts heeft toch voor haar verjaardag zo’n leuke Holga-camera gekregen? Om de verzameling lomo’s aan te vullen, heeft ze er zelf nog een supersampler bij gekocht: een klein cameraatje (ook van plastic) met 4 lensjes naast elkaar. Wees in de buurt van actie, schiet je foto en je hebt een leuk effect, zoals hier en hier te zien. Helaas gaf het ding al halverwege het filmrolletje de geest. Balen dus en daardoor hebben we slechts enkele foto’s kunnen redden (maar wel leuke! ;-)). Het toestel is alweer op weg naar zijn schepper, die er overigens helemaal niet moeilijk over doet: ik krijg gewoon een nieuwe. Repareren is geen optie; te duur voor zo’n goedkoop plastic toestel. Een nieuwe sturen is goedkoper.

Dus dan maar verder met de ‘gewone’ digicam en eindelijk een van de olifanten van de olifantenparade in Rotterdam vastgelegd. Olifantje kopen? Dat kan straks daar.

Een hartinfarct bij het afrekenen van ’t ontwikkelen van de twee films.
Een eerste teleurstelling bij het zien van de afdrukken: “Blergh, wat slecht!”
En een foutje van ’t lab: “Ik had om mat gevraagd en niet glanzend…”
Oeps: “Shoot, ik had toch het 6×6 masker gebruikt? K*t, nee dus, grmpf”.
Beetje zielig zuslief opgebeld: “Snif, tis helemaal niks”
Ben toen maar achter de pc gaan zittten en een scan geprobeerd van de foto’s.

Wenkbrauwen die van verbazing omhoog gingen: “Hmm, misschien te snel geoordeeld”.
Nog een beetje zitten klooien: “Eigenlijk best toch wel leuk…”
Het is misschien gewoon een kwestie van wennen, en een beetje geklooi vind ik best grappig. Maarrr…omdat het zo duur is, heb ik Holga inmiddels aangepast voor 35mm film; de gewone huis, tuin en keukenfilm. Ik vraag me alleen af hoe ’t lab reageert als ik voor die film vraag om een contactsheet, maar da’s voor later zorg. De 120 films bewaar ik tot ik centen genoeg heb om een degelijke fotoscanner (epson 4490 ?) aan te kunnen schaffen. Dan mag het lab alleen ontwikkelen, de rest doe ik dan zelf wel. Hahaa!

De eerste drie (!) films liggen bij de fotograaf om te ontwikkelen. Misschien is het wel helemaal niks geworden, we zullen zien.

Vandaag met zuslief gauw even naar Rotterdam, metrostation Wilhelminaplein is een leuke fotolocatie. Zus staat er weer mooi op. Op de 30D dan. Want de films zijn pas volgende week klaar. Van de 30D heb ik natuurlijk wél gelijk resultaat. Hieronder SmaRtie op de rolbaan (klik voor groter) met de Holga en daar vind je zuslief. Ik ben in ieder geval heel érg blij met mijn verjaardagskado (gekregen, Pris!).

Als een kind zo blij met mijn nieuwe verjaardagskadootje: een bijna speelgoed plastic fototoestel: De Holga! Mét fisheye-lens, flits (die ook in kleuren kan flitsen) en met genoeg ringen om de fisheye ook op de digicam te gebruiken. Het hele spul was vergezeld van batterijen (die ik nog moet vastplakken :-S), een heel pak vol 120-films in verschillende soorten, de mogelijkheid van het kiezen van 6×6 of 6×4,5 foto’s én niet in het minst: plakband om het vrij lekke cameraatje naar wens lichtdicht te maken 🙂

Een beetje prutten met het eerste filmpje, maar zeker weten dat die morgen al bij de fotograaf ligt om te ontwikkelen. Geweldig, en mocht het resultaat er enigszins aardig uitzien, dan zal ik jullie daar zeker deelgenoot van maken.

Vandaag was ik in de gelukkige omstandigheid om op uitnodiging van de Rotterdamse politie in de meldkamer van de Rotterdamse hulpdiensten (politie, ambulance en brandweer) te zijn. Ik ben zeer onder de indruk van het werk dat ze er doen. De mensen die er zitten, werken met verschrikkelijk veel verantwoordelijkheidsgevoel, analytisch vermogen en een flinke dosis ervaring. Uiteindelijk weten zij immers precies wat er moet gebeuren als de burger, om wat voor reden dan ook, 112 belt. Het hart van onze hulpdiensten, zo kun je het eigenlijk wel stellen. En ze zitten op een geweldige werkplek met een mooi uitzicht over Rotterdam (jawel, ik mocht mijn camera meenemen!). Het komend weekend zullen ze er vast genoeg te doen krijgen : de havendagen staan bij hen letterlijk voor de deur.

“Op de Zoom Gallery heb je deze foto geplaatst. Deze vinden we zo goed, dat we hem graag in het blad zouden plaatsen. Zouden we het Hi-res exemplaar (zonder kaders/randen) van je kunnen ontvangen?”

Ik antwoordde met: “Natuurlijk wil ik aan je verzoek voldoen. Leuk zelfs! Ik zou het leuk vinden als je me in ieder geval nog laat weten of ´ie geplaatst wordt.”, om vervolgens niets meer te vernemen.

Vandaag viel het blad in de bus en tot mijn stomme verbazing is ‘ie toch geplaatst; als eervolle vermelding bij de lente-fotowedstrijd. Erg leuk om ‘m zo onverwacht in het blad terug te zien.

In Blankenberge vandaag wel.