Fotografie
Heen en weer
En zo ziet een stukje resultaat van het buitenshuiswerk eruit.
Spelen met de sluitertijden.
Heen en weer, heen en weer…
Standjes
“Hoeveel standjes kun jij maken?”
Wat is dat nou voor vraag? Dat vraag je toch niet?
Nou, in sommige gevallen wel dus. Om er namelijk achter te komen hoeveel stapjes jouw camera heeft voor wat betreft de sluitertijd en de diafragma-instellingen. Het was vandaag tijd om het fotohuiswerk te maken.
De camera snapte niet waarom er alleen maar auto’s gefotografeerd moesten worden. De eigenaar van de camper ‘wilde best wel even heen en weer rijden’ en onze auto begreep niets van die honderd meter die hij steeds in zijn voor- en achteruit moest rijden. Verder is het best wel balen als je denkt een korte sluitertijd ingesteld te hebben en het blijkt een lange te zijn (hè J.?). En met zware vingers is die ontspanknop van die analoge zó ingedrukt (kuch). Een fotorolletje van 36 is écht zo volgeschoten hoor!
En veel belangstelling: “Waarom maakt u foto’s van onze auto?” en “Oh, wat leuk, een fotocursus. Moet u straks ook met een rode jurk tussen de narcissen staan?”. Het trekt inderdaad wat bekijks, iedereen wil weten wat je waarvoor aan het fotograferen bent. En met het ontwikkelen erbij zijn we nu toch zo’n 5 uurtjes bezig geweest. En zo zijn we weer van de straat!
🙂
Lichtschrijven
Lichtschrijven; de letterlijke betekenis van het woord fotografie.
Wij (zij, zij en ik) hadden vanavond onze eerste fotocursusavond. Sluitertijden, diafragma, belichting, opstellingen en uitproberen. En héél veel huiswerk in de vorm van foto’s maken. En nee, sjoemelen kan niet, het moét analoog. Dus: tijdens het fotograferen alle waardes noteren en het filmpje netjes genummerd laten ontwikkelen en de foto’s de volgende keer meenemen! Het is heel leuk en wordt vast alleen nog maar leuker! Wordt vervolgd.
Septemberzon
Manisch depressief en
in de volle overtuiging dat er over haar een film werd gemaakt
over hoe ze de wereld verbeterde.
Ze heeft net een opname in het Delta achter de rug.
Weer vaste grond onder haar voeten.
En morgen wordt ze 55 jaar. Reden genoeg om te vieren.
En opnieuw was het heerlijk weer daar in dat OB!
Maar wat ik nog wel kwijt wil, maar steeds vergeet te schrijven:
Ik heb nog nooit zóveel flitsapparatuur op één kruispunt zien staan.
Dát is pas gek!
Color My Day
*fotootje*
Wat begon ‘ie verschrikkelijk mooi vandaag.
Afgezaagd, yep, I know, maar toch….
(klik op het plaatje…etc).
Regen
Het stormde en regende weer eens.
En ik had vandaag voor het eerst geen blote voeten,
maar vieze warme tenenverstikkende sokken.
Ik wil de zomer terug!!