Heb je een opdracht. Maak je dat ding…in concept. 80 cm hoog en anderhalve (jaja!) meter breed. In Photoshop met 8600 lagen (okee, ietwat overdreven).
Tot drie uur in de nacht mee bezig.
En ze gaat akkoord met de conceptafbeelding die je gezonden hebt. Nog leuker: ze is superenthousiast! Ze wil er twee! Paar dagen later wil je er mee verder. Maar waar is die conceptbewerking nou???
Tjeeeessss….Wat een muts.
Gelukkig bewaar ik altijd alle originelen.
Het eerste testrolletje uit de Leica R4 is ontwikkeld en de resultaten vallen me niet tegen. De kwaliteit van de objectieven is super. Ze geven een fraaie onscherpte bij een diafragma dat wijd open staat. Klik op de foto voor groter.
“Vertel, vertel, vertel !
(Gaaf zeg; al bij de KvK langs geweest ? 🙂 )”
Dat schreef zij als reactie op mijn postje over die opdracht.
Maar met de inschrijving bij de Kamer van Koophandel komen allerlei vragen. Hoeveel klanten? Geen flauw idee. Hoeveel omzet? Geen flauw idee. Dingen komen zoals ze komen, ik zie wel waar het wel of niet op uitdraait. Met het CLLCTF op de achtergrond heb ik een netwerk van mogelijkheden waar ik zonodig op terug kan vallen. Het komt allemaal wel goed. Bovendien ga ik er niet mijn inkomen uit genereren, ik blijf lekker in loondienst bij mijn baas.
Maarrrr ik ben vandaag toch bij de KvK langs geweest. Want áls ik het dan doe, doe ik het gelijk netjes en goed. Nederland verkeert in een recessie én vandaag is het vrijdag de dertiende. Leek mij een uitermate geschikte dag om ‘Smarts Fotografie’ in te schrijven in het handelsregister.
Morgen krijg ik een Leica R4 te proberen. ‘Hij’ moet er vanaf en zoekt een koper en voor mij wil ‘ie wel een mooi prijsje maken. Camera, motordrive, drie objectieven en nog wat los spul als filters, converter en handgreep.
Da’s effe iets anders dan de € 5,- rommelmarktcamera’s die ik meestal scoor.
🙂
Daar gaan we weer. Het aftellen is opnieuw begonnen. Zou het dan toch dat ze een manier hebben gevonden om door te gaan? Alle signalen lijken de goede kant op te wijzen. Het is een beetje een zoekplaatje, maar hier hebben ze het erover, hier ook en (let op: word-document!) hier ook. Spannend!
Aftellen naar het onmogelijke Meer lezen »
Wat is dat toch met bloemen? Waarom omringen we (ik – laat ik vooral voor mezelf spreken) ons toch met bloemen? Ik voel me rijk tussen bloemen, ze bieden troost, geven kleur, ze verzorgen is bijna meditatie. Op mijn vrije (uitziek) dag ben ik lekker naar de markt geweest en het huis staat weer vol met bloemen. Heerlijk, ik voel me direct weer beter!
Van bloemen en mensen Meer lezen »
Mijn schaatsen hadden niet eens meer vet, zo lang lagen ze al in hun doos op zolder. Maar ze deden het nog wel. Dikke scheuren in het ijs, rode konen, Jägermeister, geweldige omgeving (Oud-Alblas) en een waterkoud zonnetje. Ik moest af en toe capriolen uithalen om niet te vallen, want door alle sneeuw op het ijs waren de scheuren niet heel goed te zien, maar al met al was het heerlijk om weer eens lekker te glijden. Eens in de 12 jaar duurt zó lang, ik kon de gelegenheid gewoon niet voorbij laten gaan.
En jij? Heb jij je ijzers nog onder gebonden?
Malle Pietje (Smarts – red.) heeft een pasfotocamera (Polaroid Miniportrait) op de kop getikt.
Iemand nog pasfoto’s nodig?
😀
Door de hectiek van de feestdagen, de terreur van de op nieuwjaarsdag heerschende buikgriep en mijn onbewingbare aandrang tot het aanpassen van dit blog, heb ik niet eens een foto geplaatst van ons laatste verblijf in Parijs. En dat is een beetje jammer. Want hoewel het retekoud was, was het geweldig leuk. Ki-lo-me-ters gelopen. Van crépes gesnoept, dit keer niet alleen maar bij de Mac gegeten, maar wel weer alle klassiekers van Parijs be- of gezien (want het was namelijk ook retedruk).
Bij deze dus. De Firma Prettig Gestoord voor den Eiffeltoren.