Het langste natuurpad van Nederland: het Roots Natuurpad. Lang verhaal kort: bijna 500 kilometer in 19 dagen. Een feuilleton in tig delen. Dit is deel 10.
Dag 9: Heino – Heerde
Heino
Na een heerlijk en goed ontbijt geven we het bloemetje aan onze gastvrouw. Dat Vrienden op de Fiets bleek een super mooie overnachtingsmogelijkheid. Het lidmaatschap kost niet veel per jaar. De prijs van de overnachtingen eigenlijk ook niet. De route van vandaag ging via Wijhe naar Heerde. Onze eindbestemming zou Buitenplaats de Kamperklippen zijn. We waren benieuwd hoe dat zou zijn. Maar eerst Heino uit. Net na de spoorlijn buiten Heino liepen we een hertenkamp in. Maar er waren niet alleen herten, er liepen ook schapen en een lama. Bijzonder. Niet veel later liepen we langs een boerderij waar een aantal varkens lekker scharrelden. Op ons roepen kwamen ze -voor hun doen- hard op ons afgerend. Zo schattig! Even daarna wandelden we langs kasteel het Nijenhuis/museum de Fundatie. We konden er helaas niet in (Covid, je moest van te voren kaarten bestellen enzo), maar we genoten wel een beetje van de prachtige beelden en sculpturen in de tuin van het museum.
We vervolgden onze weg door weilanden naar Elshof. Nog nooit van gehoord. Wel was er een Vlindertuin waar ook een paar geiten op een picknicktafel lagen. Het was een dag met dieren 🙂 Het weer hield zich prima. Mooie witte wolkjes tegen een overwegend blauwe lucht. De jassen hoefden niet aan. Heerlijk!
Vlak voor Wijhe staken we de Soestwetering over. In Wijhe zelf dronken we een kop koffie, ook weer heerlijk in het zonnetje. We liepen hier op het Salland-pad. Maar ook op het wandelrondje Wijhe. Maar wij deden geen wandelrondje, we gingen door. Op weg naar de pont. Met het oversteken van de IJssel, kwamen we Gelderland binnen. Daahaag Overijssel, je was mooi. We gingen verder in Gelderland en werden verwelkomd door een groot bord: ‘Welkom in de gemeente Heerde’. We liepen een stuk op een Klompenpad. In Vorchten hebben we even gepauzeerd en de in Wijhe gekochte croissants gegeten. Lekker even de schoenen uitgedaan en gingen weer door.
’t Is een kwestie van omme oe henkieken, luisteren, vulen en roeken….
Vlak voor het Apeldoorns Kanaal ligt Bistro Voldaan. Die bleek open en daar hebben we wat gedronken. We hadden toen zo’n 22 km wandelen achter de rug. Vervolgens wandelden langs het kanaal Heerde binnen. Natuurlijk via Kasteel Vosbergen. Weetje: achter het huis staat een van de oudste rode beuken van Nederland
Het kasteel dateert oorspronkelijk uit het einde van de 15e eeuw en kreeg zijn huidige vorm in 1623. Ondanks dat het grondig gerestaureerd is, behoort het tot zeer weinige versterkte edelmanshuizen die in gave toestand bewaard zijn gebleven. Bovendien is het strakke lanenstelsel uit de 16e en 17e eeuw rond het kasteel en de weilanden praktisch ongewijzigd in stand gebleven.
Heerde
Eenmaal in Heerde leren we dat daar Bolletje zich daar huisvest. Wie had dat gedacht! We leren zo nog eens wat van Nederland. Na zo’n 26km wandelen bereiken we de camping: Buitenplaats de Kamperklippen. De lucht is inmiddels dichtgetrokken en er wordt nat en onrustig weer voorspeld. Gauw de tentjes opzetten. Eten deden we uit een zakje. Toen kwam de camping-eigenaresse vragen of we wellicht een gratis upgrade naar een chalet wilden, een soort van stacaravan. Gratis, want ze had ‘t chalet wel gestofzuigd, maar het kon schoner. Er was ook geen beddengoed omdat alles nog in de was zat. ‘Maar als jullie je slaapzakken gebruiken?’ Omdat er toch regen voorspeld werd, ze bang was dat we het koud zouden hebben én het chalet toch leegstond… Nou, daar zeiden we geen nee tegen. En tentjes kunnen snel opgezet worden, maar ze kunnen ook weer heel snel ingepakt worden. Het zou ons de volgende ochtend veel tijd schelen in het alles opbreken. Bovendien hoefden we dan ook geen natte tent mee te sjouwen.
Geniaal, superlief en helemaal top! We hebben er van genoten. Dit was dag 10 alweer. Op naar dag 11.
