Het langste natuurpad van Nederland: het Roots Natuurpad. Lang verhaal kort: bijna 500 kilometer in 19 dagen. Een feuilleton in tig delen. Dit is deel 3
Dag 3: Harkstede – Zuidlaren
Harkstede
We hebben best een aardige nacht gehad. Het was lekker rustig hier en het leek wat weer betreft opnieuw een prachtige dag te worden. We hebben de tentjes vroeg ingepakt. Uiteraard geen spoor van ons verblijf achtergelaten. We vervolgden onze weg naar het zuiden. Eerst wandelden we de A7 over waar we het aardbevingsmonument passeerden. Bij de Van der Valk bij Waterhuizen namen we de gelegenheid waar en hebben we even wat tijd gemaakt voor koffie met lekkers. Take away was de enige optie (want Covid), maar het smaakte prima!
Daarna hebben we bij de Waterhuizerbrug een tijdje staan kijken naar het ophalen van de brug en de passerende boten. Nog steeds in de volle zon. Heerlijk weer! En zo grappig om te zwaaien naar die mensen. Die per slot van rekening ook maar gewoon een alternatieve manier van vervoer hebben gevonden. Net als wij. Ik maakte er een klein time-lapse filmpje van:
Wij vervolgden onze weg in de richting van Haren. Daar ligt de Oosterpolder tegenaan. We lieten de Harener Wildernis links liggen en liepen door naar Onnen (echt he, gewoon nog nooit van gehoord). Over de Onder Es, zuidelijk van Onnen, liep het pad mooi en glooiend tussen landbouwgrond en weilanden door. Voor ons uit zagen we natuurgebied Appèlbergen en we naderden Glimmen. Het natuurgebied Appèlbergen maakt deel uit van de Hondsrug die van Groningen tot ver in Drenthe loopt. We zagen ooievaars op nesten en maar verder weinig mensen.
Dat veranderde plots als we bij Glimmen bij Paviljoen Appèlbergen aankomen voor een sanitaire stop en een koffie. Dagjesmensen, wandelaars, schreeuwende kinderen en gedoe op speeltoestellen. Soms was de overgang van natuur naar beschaving vrij abrupt. Toch hebben we even de tijd genomen en een cappuccino en een rustmomentje gepakt. En gingen daarna weer door naar het Noordlaarderbos. Het kleine natuurgebied Vijftig Bunder ziet er niet uit. Een grote kale toestand waar bulldozers overheen zijn gegaan. Het wordt ongetwijfeld weer mooi, maar wij vonden het nu helemaal niets. We liepen trouwens alweer in Drenthe. We hebben Groningen achter ons gelaten.
In Midlaren is direct aan het pad trailmagic te vinden. Mensen die daar wonen hebben voor passanten van alles buiten gezet. Een bankje om te rusten (of ook een zadel als men dat prefereert). Een kast met lekkers en ijsjes waar je (uiteraard wel tegen betaling) van mag pakken wat je wilt). Wij aten een ijsje. Mjam! En een gastenboek waar we natuurlijk iets in geschreven hebben. Leuk! Het weer hield zich heel goed, we hadden weer een prachtige dag. We ontmoetten twee dames die ook het Roots Natuurpad liepen. Maar niet in één keer. Zij deden het in etappes en zouden overnachten in een vrij luxe B&B. Zo zie je maar. Iedereen doet het op een eigen wijze en dat maakt het ook zo leuk.
Zuidlaren
We vervolgden onze weg naar het zuiden en dus naar Zuidlaren, de eindbestemming van die dag. “Berend Botje, ging uit varen, met zijn scheepje naar Zuidlaren….”. We hadden een overnachting gereserveerd op Camping de Vledders. Daar aangekomen bleek het een megagrote familiecamping te zijn. Ergens in een hoekje mochten we onze tentjes opzetten en om ons heen renden schreeuwende kleuters, boze tieners en gezinnen die met lampjes aan hun tenten probeerden het zo gezellig mogelijk te maken, Buren gezellig bij elkaar onder het genot van veel drank. Vordeel was dat we er konden douchen. ook konden we er broodjes bestellen voor ons ontbijt en om er een lunchpakketje mee te maken.
Al met al was die camping niet echt ons ding zeg maar. Ons diner bestond uit cafetariavoer van de op de camping aanwezige snackbar. Even een telefoon opladen was dan wel weer goed geregeld. Bij een zitje bleken stopcontacten te zijn. We zijn na een verkenningsrondje over de camping maar op tijd maar de slaapzak ingegaan. Met oordopjes in hebben we gedroomd van een volgende en betere overnachtingsplek.
