Pinkpop 2019
Hoewel het (nog steeds) erg moeilijk was om los te komen van het grote wandelavontuur, stonden daar eind in juni toch die twee festivals in mijn agenda. Te beginnen met Pinkpop. De line-up was voor een jubileumeditie naar mijn mening ietwat … meh.
Maar omdat Pinkpop en kamperen op Camping C inmiddels een soort van traditie geworden is, konden we dat niet overslaan. De headliners zijn ook niet altijd alles, maar de vergelijking met de lineup van Rock Werchter deed me toch wel de wenkbrauwen fronsen.
Dit keer was Pinkpop echt met Pinksteren. Iets wat al een tijdje niet meer het geval was. De campings gingen -vanwege jubileum?- al op vrijdagavond open in plaats van op zaterdagochtend. Maar omdat er nog gewerkt moest worden op vrijdag, kwamen we pas tegen 19:30 uur aan in Landgraaf bij Camping C. Waarschijnlijk ook juist door die lineup van Pinkpop liep Camping C als eerste vol. Nooit eerder meegemaakt. Pas als alle hippe campings, resp. A en B, vol zijn, loopt het normaalgesproken over naar C. Dit jaar dus niet.
Loskomen van het grote wandelavontuur lukte, maar met mate. Ik heb zegge en schrijven misschien drie foto’s gemaakt. Die Antwoord*, Cage the Elephant, The Cure. Dat waren wel mijn favoriete optredens. Verder heb ik het prima naar mijn zin gehad, kamperen ging goed en het weer bleef super voor een festival. Maar in de foto-mood kwam ik niet, dus helaas, dan maar een blogpost zonder foto’s van Pinkpop.
Glastonbury 2019
Na even weer terug op het werk te zijn geweest, diende Glastonbury zich aan. Bij dat festival is het altijd een beetje spannend hoe het weer zich zal houden. Want dat betekent vaak een keuze tussen wandelschoenen of kaplaarzen? Omdat het de weken voor het festival best nat was in dat gebied, toch maar het zekere voor het onzekere genomen en de kaplaarzen mee. Routine als altijd: op dinsdag naar Duinkerken, doorrijden tot op de parkings bij het terrein, overnachten in de auto (pfff, ergste van alles) en op woensdagochtend vroeg in de rij om het terrein op te gaan. Tent opzetten op Bushy Ground en off we go.
Ook dit keer verliep eigenlijk alles voorspoedig en bovenal: geweldig weer. Druk was het wel. Daar waar we eerdere jaren in de veronderstelling waren dat er zo’n 185.000 mensen op het terrein liepen, kwam dit jaar al snel de geruchten dat het er meer dan 200.000 waren. Ik denk dat we dat ook wel gemerkt hebben. Ook de lineup van Glastonbury was ons inziens matig, wat headliners betreft dan.
The Cure zagen we al op Pinkpop, maar hebben we ook hier weer gezien. Stormzy, niet mijn ding, maar ach, wel populair in de UK, dus waarom niet. The Chemical Brothers waren zeer onderhoudend, Snow Patrol moest helaas afzeggen wegens ziekte. Gewoon lekker struinen over dat terrein is al helemaal geweldig. Bovendien kwam ik een beetje terug in mijn foto-mood en in navolging op mijn filmpje van ons wandelavontuur in Schotland, heb ik een nieuwe filmpje gemaakt met wat indrukken van dit festival:
Na afloop van het festival, op de maandagochtend, gingen we ook op routine weer terug naar de oostkust. Maar dit keer deden we dat via Brighton. Even een uitstapje, over de pier, pizzaatje op een pleintje met de lunch, beetje sightseeing. Nog steeds was het prachtig weer. Daarna zijn we pas afgereisd naar ons immer vage hotel in Folkestone, om de volgende dag as usual de ferry terug naar Duinkerken te pakken.
We hebben nog een mini-festival te gaan in augustus: Terug naar Tiengemeten. Vorig jaar zijn we daar bijna weggeregend. Ik hoop op mooier weer dit keer. Dit jaar moeten we helaas, vanwege het feit dat ik iets moet regelen vanwege hoog bezoek op mijn werk, als op de zondagavond opbreken en weg. Op zich hoeft dat geen probleem te zijn. Maar mooi weer zal daarbij wel helpen. We gaan het zien!
