Dag 2: Zaterdag 11 mei 2019: Barrisdale – Alltbeithe, 22.8 km
Dit bericht is onderdeel van een aantal berichten die gaan over de wandeltocht die mijn zus en ik in mei 2019 gaan lopen. Met deze berichten probeer ik mezelf voor te bereiden op de tocht. Door de route stap voor stap uit te schrijven, zie ik welke bijzonderheden we onderweg tegen gaan komen en kan ik alvast een beetje inplannen waar we wanneer zullen aankomen. Daarnaast hoop ik dat het voor jou als lezer ook leuk is om mee te gaan in onze voorpret. Op zijn minst hoop ik dat er een klein beetje informatieve waarde zit in deze berichten. Schotland is immers een prachtig land!
Na hopelijk een goede nacht, breken we onze tentjes -gezien de afstand die we moeten lopen- niet al te laat op en vervolgen onze weg over het pad langs Barrisdale Bay rechtsom met Loch Hourn aan onze linkerkant.
Route 250 SHT- Walk E to Runival – Kinloch Hourn (Heronry & Tea room)– cross river to Kinloch Hourn Lodge at NG 951 071 – follow path SE and N to the Allt Coire Sgoireadail – through to Glen Quoich – find campspot at shooting lodge at Alltbeithe
We lopen ietwat oostwaarts en dicht langs het water van het meer.
Ongeveer halverwege het meer, passeren we Runival. Daar staan wat gebouwen, maar of ze nog een functie hebben, kan ik nergens goed terugvinden. Over Runival schreef onze ‘vetter’ het volgende: The wooded Eilean Mogh-sgeir near Runival is a heronry so you may see some of the birds along the shore.
Als we verder oostelijk doorlopen, kan het zijn dat we zompig terrein in lopen. Bovendien moeten we hier een meter of 100 klimmen en op verschillende sites lees ik dat dat wellicht niets lijkt, maar toch een dingetje kan zijn, vooral bij slechte weersomstandigheden.
Na ongeveer 11 kilometer wandelen passeren we dan de Kinloch Hourn Tearoom. Misschien gaan we daar bakkie doen of lunchen. Het is immers zaterdag, grote kans dat ze open zijn. En het is op de helft van de afstand die we deze dag lopen. Bovendien staat op hun site: Visitors are always welcome at The Tea Room during the day for tea, coffee, hot chocolate, cake and bacon sandwiches.
We vervolgen onze route en starten met klimmen; de komende 6 kilometer stijgen we namelijk naar zo’n 525 meter, voor we weer dalen. We lopen tussen relatief hoge toppen; links passeren we de Buidhe Bheinn (879 mtr.) en rechts onder andere de Sgurr a’ Mhaoraich (1027 mtr.). Vraag me niet naar de uitspraak, ik zou het echt niet weten 🙂
Vanaf het hoogste punt in onze route maken we al dalend een bocht naar rechts richting Glen Quoich Forest en Alltbeithe. Ook dit stuk lopen wij lekker laag tussen opnieuw vrij hoge toppen, zowel links als rechts. Het is onze eerste keer dat we dit doen en over de top gaan is deze eerste keer niet onze ambitie. Niet letterlijk en ook niet figuurlijk!
Het laatste deel van onze route vandaag is onderdeel van een historische weg, een Heritage Path. Ongeveer na 17, 5 kilometer passeren we rechts van ons een meertje dat we waarschijnlijk niet zien van waar wij lopen. We volgen dan een ruime bocht naar rechts. Vanaf dan lopen we op wat vroeger de Glen Quoich Coffin Road genoemd werd.
Cairns in Wester Glen Quoich testify to the use of this track as a coffin route. There is also a wide slap in the stone dyke that marks the county boundary at the Bealach, which was to allow droves through. Prince Charles Edward Stuart, in his wanderings in 1746, escaped through a cordon of Hanoverian soldiers just south of Kinloch Hourn and, after hiding in Coire Sgoireadail, crossed the Bealach Duibh Leac in darkness to reach Glen Shiel where he found refuge at Achnagart. This route is marked on Roy’s map of 1755.
Als we tegen het eind van de middag, begin van de avond bij Alltbeithe aankomen, zien we redelijk vlak terrein met genoeg plek om te kamperen. Zeer waarschijnlijk zijn we niet de enige kampeerders hier, we zullen het zien!
Dit was dag 2. Op naar dag 3!
