Een week Barcelona met mijn betere helft. Vakantie was noodzakelijk. Mijn manager sommeerde mij volgens CAO minimaal twee weken aaneengesloten met vakantie te gaan. Vakantie had ik tot begin september namelijk nog niet gehad. Ja, een week, een lang weekend of een losse dag. Maar niet twee aaneengesloten weken. Met alle grootse plannen voor volgend jaar in het achterhoofd, moest ik afwegingen maken. Wel twee weken vrij, maar wat dan te doen. Betaalbaar bleek Barcelona. Bij mensen in huis a la Airbnb en een hele week de stad (opnieuw) verkennen. het weer was prachtig, de stad ook. Aan de stank zal ik nooit kunnen wennen, maar okee, dat namen we voor lief. Alle verplichte nummers gedaan en gezien en meer dan dat. Opnieuw de bergen in en een hele dag vanaf Tibidabo zelfs naar beneden gewandeld. Het was heerlijk.
Afgelopen zomer heeft Zuslief een paar keer zieke collega’s in den verre moeten ophalen. Dat gebeurt op de gebruikelijke manier: via de lucht met een burger-airline. Op twee van die vluchten werd een passagier onwel en zij -held als ze is- heeft de flightcrew geassisteerd. Net zo gebruikelijk is dan blijkbaar dat ze voor het ongemak tijdens haar vlucht gecompenseerd wordt met een voucher. Een kortingsbon, te besteden bij een volgende vlucht naar een bestemming van keuze bij deze zelfde vliegmaatschappij.
Zo komt het dat zij mij ergens in dit najaar vroeg: “Hee zus, heb je zin om in december met mij mee te gaan naar Barcelona?” Ik dacht nog: “Jee. Moet dat nou? Even in mijn agenda kijken…”
…Joh! Natuurlijk!
Barcelona stond al zó lang op mijn verlanglijstje. Natuurlijk ging ik mee! Zeker nu het retour per vliegtuig maar op zo’n € 35,- per persoon kwam. Met dank aan Delta Airlines en KLM. En oh, ook aan onze eigen defensie en vooral niet te vergeten mijn Zuslief uiteraard. So far de credits. Zo gezegd, zo gedaan. De vlucht was binnen no time geboekt. Vertrek op zondagochtend vroeg en op donderdagavond heel laat weer terug om er zo maar het maximale uit te halen.
Via Booking.com een leuk hotelletje gevonden en zowel in Polarsteps als Tripit onze trip voorbereid. En wow, in wat een geweldig tijdperk leven we toch. Misschien backfire-‘d het ooit nog, maar alles via de smartphone: hotel, vlucht, inchecken, boardingpas, kaartjes van de dingen die we daar willen zien. Onvoorstelbaar. Als onze ouders even terug mochten komen, zouden ze rete-enthousiast zijn maar er allemaal geen bal van snappen. Affijn, grote uitdaging bij dit soort tripjes is dat er altijd veel te veel te zien is in veel te weinig tijd. Onvoorbereid op pad gaan is dan niet echt handig. Structuur moet er wezen! Halve autisten die we zijn, is dat ook verder geen enkel probleem: structuur zal er zijn. Een lijstje met ‘to do’ en ‘to see’ zag er ongeveer zo uit:
Klik op de afbeelding voor een grotere.
Nobel streven toch? Gelukkig hebben we allebei niks met grote warenhuizen á la Bijenkorf, die daar de ‘El Corte Ingles’ heet. Want hoewel de wens er was om een nieuwe tas te scoren, stond die op prioriteit nummer 1256. Ofzo.
Het reisdagboek staat in zijn geheel op Polarsteps, dat heeft u al gezien in de link hierboven. Maar om er hier nu verder helemaal niets over te schrijven is ook weer zo wat. We hebben ons aardig aan ons schema kunnen houden. Enigszins geholpen door de kaartjes die we van te voren hadden gekocht uiteraard omdat die steeds voor een bepaalde dag en bepaalde tijd waren. De hele trip was echt top, maar de top 3 voor mij waren toch wel:
De wandeling terug van Montserrat naar beneden (incluis encounter met Hugo het wilde zwijn
De Sagrada Familia
Casa Battlo
We hebben eigenlijk alles van het lijstje gedaan en gezien, op een ding na: Camp Nou. Omdat we beiden besloten toch niets met voetbal te hebben.
Barcelona in een vogelvlucht, maar pas op: het is een hele grote afbeelding!
