coaching

Overloop

‘Het is allemaal zo veel..’ zegt ze, “Naar de psycholoog, naar mindfulnesstraining en dan ook nog gesprekken met jou..”. Ik kan helemaal begrijpen dat ze het ook echt teveel vindt. Want zo voel ik het ook. En toch gaat ze praten. En praten. En praten.

Na anderhalf uur vraag ik haar hoe ze het nu vond en of ze er mee door wil gaan of misschien toch niet. Ze zegt dat ze verwonderd is over hoe gemakkelijk het praten toch ging. Dat ze merkte dat, hoe pratend over het één, ook het ander naar boven kwam. Dat ze dat wel fijn vond.

Ze wilde tóch een nieuwe afspraak, maar hoe moest dat nou, nu er van die coachvraag niets terecht gekomen was? Ik stelde voor om die even te laten voor wat het is en mezelf even als ‘overloopbakje’ of ‘praatpaal’ in te zetten. Haar beweging zit waarschijnlijk in het praten.

Dat vond ze een prima idee en zo zal het dus zijn.

Overloop Meer lezen »

Veranderen

Tulku Lobsang RinpocheVandaag was ik bij een lezing van Tulku Lobsang over de boeddhistische visie op ons Westers leiderschap. Ik heb aantekeningen gemaakt om een paar handvatten mee te nemen in mijn leven en in mijn werk.

‘Verandering IS. Alles verandert constant en overal, niets is voor altijd. Niks tegen te doen. Maar jij kunt wel invloed hebben in het tempo en de richting (anderen veranderen of jezelf veranderen) van de verandering.

Wil je meer problemen? Probeer dan de ander te veranderen. Wil je minder problemen? Zoek dan de verandering in jezelf.’

Vrij naar: Tulku Lobsang Rinpoche

Veranderen Meer lezen »

Coachingsruimte II

Update: Het vordert!

Het plakplastic zit pas na de derde poging naar mijn zin. De tak is gedraaid naar de andere kant van de kamer en de oorspronkelijke drie lampen werden er twee. Verder is ‘ie helemaal geweldig. De tafel is geschuurd en onder de lagen lak kwam een juweel tevoorschijn. De stof van de stoeltjes geverfd en de leuningen geschuurd. Er hangen vitrages en gordijnen om het licht te filteren. Voor de boeken moet nog een kastje gemaakt worden, inspiratie daarvoor is er al, het hout nog niet. Aan de muur iets geprobeerd met bamboe, maar dat paste niet. Het werden de hangplantjes en ook die zien er super uit op deze manier. Al met al een supermooi kamertje en ik ben er erg blij mee. Klik op de afbeelding voor een groter formaat.

gespreksruimte

 

Coachingsruimte II Meer lezen »

Coachingsruimte

Al sinds het afronden van de opleiding coaching vraag ik me af wat ik er toch mee moet. Mensen vinden mij en willen met me praten, ik moet luisteren. Een hele tijd heb ik gedacht dat het gek was om geld voor mijn tijd te vragen. Want dat is wat ik doe. De tijd voor iemand nemen. Luisteren, soms iets vragen. Maar ja: mezelf inschrijven als coach kost een berg geld en ik ben wel goed, maar geen filantropische instelling, lijkt me zo. Al eerder had ik honderdduizend websites gebouwd en al tig domeinnamen aangevraagd.

Tot twee weken geleden. Ik had net mijn POP geschreven voor mijn aanstaande beoordelingsgesprek en daarin geschreven dat ik wellicht hulp nodig had bij het concreet maken van dat idee rondom coaching. Een collega-coach wilde een coaching van mij en die dag hadden we ook intervisie. Het was best even geleden dat ik zo intensief een hele dag met coaching bezig was. De combinatie van de coaching en de intervisie die erop volgde, maakte een gevoel in me wakker. Het werd tijd voor een nieuwe stap.

Een inschrijving bij de Kamer van Koophandel moest het worden. Die inschrijving was zo gepiept. Het inschrijven zelf kost op dit moment niets, behalve een bezoekje aan de KvK. BTW-nummer aangevraagd, want ja, de administratie krijg je er gratis bij. Toch maar dat domein en webhosting aangevraagd. De naam van mijn praktijk moest verzonnen worden en die heb ik uiteindelijk gewoon heel simpel gehouden: ‘Coachingspraktijk Voornaam Achternaam‘. Ook maar direct op LinkedIn wereldkundig gemaakt en tot mijn grote verwondering kwam daarvandaan een dag later de eerste aanmelding!

Op zoek dus naar een coachingsruimte en gewoon thuis beginnen lijkt voor nu de beste optie. Op Pinterest maakte ik een moodbord in de stijl van hoe ik het graag zou hebben: hier is de link. Het is een verzameling rust, zo zie ik het, zo wil ik het ook uitstralen. In huis heb ik de logeerkamer leeggeruimd, want die kamer moet het worden.

organicmodernrooms02_rect540

Nu is dat niet 1,2,3 zomaar gedaan. Maarrr…inmiddels zijn de wanden glad en geverfd, het plafond weer wit, het kozijn geschilderd en de radiator weggewerkt. Een tak is gescoord, de lampen zijn er al, de tafel via Marktplaats, moet nog geschuurd. De kussens worden stoelen, ook van Marktplaats, maar moeten nog bekleed worden. Raamfolie gesneden en geplakt en een nieuwe vensterbank. Oh, en dat kleed vind ik wellicht nog bij Ikea. Zo elke dag een klein beetje en dan komt het vanzelf. Hieronder een fotootje van de tussenstand. Ik ben nu al blij met het kamertje 😀

kamertje

Coachingsruimte Meer lezen »

Coaching

En voor de honderdste keer ben ik bezig met die coaching. Ga ik er nu wel of niet wat mee doen. Waar zit nou mijn kracht. In het coachen toch? Of eigenlijk in het luisteren op zijn minst. Maar ben je dan wel coach? Welk beroep heeft iemand die goed en oordeelloos kan luisteren? Iemand die veiligheid en ruimte biedt voor een gesprek? Alles wat je kwijt wil, gaat bij mij in een doosje en ik stop het weg. Ergens waar niemand bij kan. iemand die samen met jou reflecteert. Die de dingen onthoudt die je zegt en ze later, op het juiste moment aan je teruggeeft, zodat je het vanuit een ander perspectief kan zien.

Al twee domeinen geregistreerd. Een about.me pagina aangemaakt en sinds deze week een nieuwe gratis pagina bij wix.com in aanbouw. Vandaag schreef een dierbare vriend: ‘Je bescheidenheid moet je gelijk weggooien, want daar heeft niemand iets aan’. In het laatste gesprek dat ik had met mijn manager, gaf hij mij de naam van iemand die mij kon helpen de volgende stap te zetten. Een coach. Voor als ik dat misschien wilde. Voor februari aanstaande moet ik immers een opleidingswens hebben uitgesproken (joepie!), maar dat betekent wel dat ik een richting moet gaan bepalen. Op een andere site las ik vandaag toevallig ook: ‘Als je coach wilt worden, begin dan met de eerste stap: neem een coach’.

Tsja.

Coaching Meer lezen »

Wederkerigheid

Met enige regelmaat probeer ik energielekken te dichten. Dat is niet gemakkelijk. Ik geef nu eenmaal graag mijn tijd aan al die het nodig hebben. Wat mij opvalt is dat ik er blijkbaar vooral ben om leed mee te delen. Begrijpelijk, dan is het ook fijn om een luisterend oor te vinden en eigenlijk is dat ook het lot van hetgeen ik misschien ooit wil worden als ik later groot ben: coach. Wennen blijft het echter wel dat als het mensen goed gaat, ze ook soort van weer uit je leven verdwijnen. En eigenlijk moet ik daar alleen maar blij om zijn.

Wederkerigheid Meer lezen »

Verwaarlozing

Ja, zo kun je het wel noemen. Het is ook zo verleidelijk gemakkelijk om even een klein en kort berichtje op Twitter en Facebook te zetten. Of even snel via een app een fotootje te plaatsen. Zo gemakkelijk dat dit blog er een beetje bij inschiet. Dus tijd voor een update!

Niet heel veel schokkends gebeurd in de afgelopen tijd. Ik zal me beperken tot de twee meest belangrijke zaken: het afronden van mijn opleiding tot intuïtieve coach en de vakantie naar New York. Met recht de twee prioriteiten. Natuurlijk kan ik genoeg vertellen over de zaken op het werk, maar dat doe ik lekker niet.

De opleiding: als eerste van de groep mijn eindgesprek nadat ik mijn eindverslag had ingeleverd. Spannend, spannend, maar eigenlijk liep alles gesmeerd. Het scheelde ook een berg dat ik me had voorgenomen dat dit het was. Dit moest het zijn. Zoals ik mezelf ben. This is it. Een nieuw motto dat me bij wijze van schrijven als een paar comfortabele pantoffels in de winter past. Ik was door, ik zou het certificaat in ontvangst mogen nemen. Ik heb er vanaf nu een nieuwe rol bij: die van intuïtieve coach. Blij!

En toen New York.

9 dagen struinen door de stad die nooit slaapt. Ik kan het iedereen die het zich kan veroorloven aanbevelen. Ga wat langer dan de gebruikelijke 4 of 5 dagen. Neem de tijd om zoveel mogelijk te zien, de stad en zijn bewoners in je op te nemen. Geniet en beleef het bewust in plaats van overal langs te vliegen. Weet je wel hoe heerlijk het is om ‘gewoon’ een hele dag door Brooklyn te wandelen en te eindigen met ‘Shrimps & Fries’ van Nathan’s op Coney Island?

Mijn maand juni stond dus in het teken van deze twee mijlpalen. Met recht.

 

Verwaarlozing Meer lezen »

What’s in a name?

In de opleiding die ik momenteel volg, val ik van het ene wonder in het andere. Intuïtieve coaching.  Ik heb inmiddels geleerd dat ik bewust moet zíjn en maar gewoon dingen moeten laten gebeuren. Er gebeuren namelijk dingen met mensen die ik niet voor mogelijk hield. Mijn overtuiging dat een mens tot méér in staat is dan wat aan de oppervlakte lijkt, wordt echt wel bevestigd.

Het tweede studieblok werd ons de vraag gesteld: “Wie ben ik, als mijn naam mij slechts rest?” Da’s een diepe en daar wist ik pas na lang denken een antwoord op. Tijdens het afgelopen studieblok kwam de vraag terug en ook sommige antwoorden daarop. En wat blijkt: voor de meeste mensen is een naam veel meer dan slechts een naam. Het heeft een diepere betekenis en drukt een stempel op het ‘zijn‘. Ik heb werkelijk geen idee wat mijn naam met mij doet. En daarbij heb ik één roepnaam en drie ‘vernoem-namen’ (ik ben niet gedoopt, dus doopnamen zijn het eigenlijk niet).

Tijdens de cursusdagen verwonder ik me constant over dingen en herken ik zaken vanuit een tijd die ik al lang vergeten ben, van toen ik kind was. Meestal fijne dingen. Mijn jeugd was streng, maar verder redelijk onbezorgd. De ontdekkingen die mijn medecursisten doen over hun naam, triggert (nu pas) bij mij ook een verhaal. Over mijn namen.

Mijn roepnaam is Marty, maar ik ben daarnaast vernoemd naar de vrouwen in de familie: Martina, de moeder van mijn vader; Sara, de moeder van mijn moeder en mijn derde naam wist mijn vader bij de aangifte niet meer. Dat had natuurlijk één van de namen van mijn moeder moeten zijn: Catalina. Maar in plaats daarvan heeft mijn vader mij bij de Burgerlijke Stand aangegeven als Christina.  Een verhaal waarvan ik weet dat het er is, maar er verder  nimmer betekenis aan gaf. En nog steeds eigenlijk niet, maar het zou later zomaar een essentieel puzzelstukje in mijn levensverhaal kunnen zijn.

What’s in a name? Meer lezen »

Intuïtief

Zojuist deze boeken besteld (klik voor groter). Er gaat een wereld voor me open!

De open dag eerder in Hilversum bij de opleiding Intuïtieve Coaching was eigenlijk doorslaggevend. Ik heb het lekker de zomer door laten borrelen en uiteindelijk de knoop doorgehakt. Ik heb me aangemeld.

“Heb je nog naar alternatieven gekeken?”, werd me afgelopen vrijdag tijdens het intakegesprek gevraagd. Nee, eigenlijk niet en mijn argument: “Nee, dit voelde goed”, klonk net zo zweverig als het idee dat ik voordien van die hele opleiding had. En zo komt het uiteindelijk weer bij elkaar.

Een nieuwe uitdaging, ik denk dat ik er wel aan toe ben. Ik heb nog geen idee wat ik ermee ga doen, óf ik er ooit iets mee ga doen, maar het voelt (opnieuw intuïtief) als een waardevolle aanvulling op hetgeen ik tot nu toe gedaan heb. En dat voelt dus goed. Daarnaast ‘rommelt’ het bij Baas. Niet in mijn functie, daar blijven ze er maar te weinig (ervaren) van vinden. Maar toch. Dit is een opleiding die goed past bij de rest in mijn rugzak en die me in mijn huidige werk zeker van pas zal komen. En wie weet, zodra Baas écht in de problemen komt -en ik daardoor ook-, geeft het me voor de toekomst mogelijkheden voor het werken als zelfstandige.

Recept voor wat ik worden wil als ik later groot ben:

  • 1 opleiding ‘Zuster’
  • 1 opleiding Personeel en Arbeid
  • 1 opleiding Organisatiepsychologie
  • 1 opleiding ‘Professional Sociale Zekerheid’ – of iets dergelijks 🙂
  • 1 opleiding Intuïtieve Coaching

Mix dit met flink wat jaren werkervaring, schud alles flink door elkaar en laat het een tijdje sudderen, maar wacht niet te lang, het is slechts een beperkte tijd op z’n best!

De start van de opleiding is in oktober, locatie: ergens in de Brabantse Kempen. Steeds blokken van twee studiedagen per maand en van Baas mag ik daar in het hotel overnachten (ook érg fijn). En bij deze leg ik dan ook nog maar eens vast dat ik -ondanks al mijn gemekker af en toe- dan toch weer erg blij ben met Baas, die mij ‘gewoon’ in de gelegenheid stelt om deze opleiding te volgen.

 

 

Intuïtief Meer lezen »

Scroll naar boven