concentratiekampen

Met zuslief klein weekje op pad.

Zaterdag:  vertrek.

Zondag: aankomst in Lublin en direct door naar KL Lublin of ook wel Majdanek. Het is 14:30 uur en buiten is het 6 graden. we kunnen nog net voor sluitingstijd het kamp bezoeken. Het bezoekerscentrum is echter al gesloten. Eten doen we na het inchecken bij het Lolek Hostel bij een Ierse Pub: Fish & Chips. We eten voor net € 15,- samen. Voor een collega op zoek gegaan naar een Pools drankje. ‘Cordial’, maar niemand kent het.

Maandag: Majdanek is gesloten. Onderweg naar Treblinka rijden we door Lukow waar een standbeeld staat van Paus Johannes Paulus II. We maken een selfie met Wojtyla . Controle bij het fotograferen van kunst: ’terransky privatky!’ (ofzoiets). Aangekomen in Treblinka mochten we met de auto over het terrein. Behalve ons was er nog een bezoeker. Het voordeel van in dit seizoen de kampen bezoeken: er is bijna niemand. Kosten: 6 zl voor entree en parking. Het inhalen op de provinciale weg is link en er zijn ook niet voor niets zoveel grafmonumentjes langs de weg. Op de terugweg is het om 15:30 uur al donker. Het nadeel van aan de andere kant van dezelfde tijdzone zitten blijkbaar. Onderweg krijgt iemand voor ons een autopechie. Ik ben uitgestapt en heb de al wat oudere Pool naar de benzinepomp geduwd. We rijden in het donker en met regen terug naar het hostel. Was er al een lampje op het dashboard stuk; er is er nu nog eentje stuk. One left. Aangekomen bij het hostel blijkt een brillenschroefje uit mijn bril, gelukkig niet weg. Met veel moeite weer terug gekregen. Gegeten bij Insomnia. Het was goedkoop en heerlijk. Buiten is het koud: 5,5 graden. Pools drankje gekocht voor collega: Kolonialna, maar of het nu het goede drankje is, moet nog blijken. Poolse woorden die we steeds tegenkomen:

Zwolnij, Uwaga, Wejście, Koniec

Dinsdag: Boodschappen bij de Lidl. Een prima supermarkt, groot en veel verswaren. Vergeleken met de andere supermarkten hier heeft de Lidl de status van een Albert Heijn. We gaan op weg naar naar Belzec. Eerste golfbaan gespot, net buiten Lublin. De geur van bruinkool hangt regelmatig in de lucht. De kleur van huizen: okergeel en olijfgroen en ook hekken en geluidsschermen zijn in die kleuren. Waar komt die kleurstelling vandaan? Vandaag is het nog kouder: 3,5 graden. Zijn er bevers? We zien bomen met beverschade bij Ronsko. Belzec is indrukwekkend, hoewel er niets van het oorspronkelijke kamp over is. Terug in Lublin gaan we biologisch eten bij Zielony Talerzyk. Opnieuw heerlijk gegeten. Bij terugkomst in het hostel blijkt dit geannexeerd door mannen. Mer heeft op haar charmantst gevraagd om rust. Daar waren ze helaas niet erg van onder de indruk.

Woensdag: We zijn te vroeg wakker en in badkamer treffen we een te magere Pool in z’n onderbroek bij de wasbak. Ook goedemorgen! Dus gaan we ook maar vroeg op weg naar Sobibor. Sobibor lijkt aan het eind van de wereld. De laatste 25 km een brakke b-weg en de laatste 5 km zelfs onverhard. Bij Sobibor zijn ze bezig met archeologische opgravingen. We kunnen wel naar het stenenlaantje. Veel Nederlandse namen op de stenen. Geen gebouwen, barakken, crematorium of gaskamer. Er is niets fysieks over. Wel worden er fundamenten opgegraven.  Er is nog wel het stationnetje. Het is er erg koud, maar net boven nul. Er is niets om even koffie te drinken. Omdat we vroeg waren, gaan we ook weer vroeg weg. We bedenken dat we we wellicht ergens even naar Oekraïne kunnen oversteken. Leuk een selfie op Oekraïense bodem! Maar nee, er zit een rivier in de weg. We hebben aan de oever staan kijken bij Wlodawa. We zijn doorgereden naar Terespol, want op de navigatie leek het alsof het daar wel kon? Sjips, dat bleek de grens met Wit-Rusland te zijn. In meerdere opzichten was dat niet handig. Om Wit-Rusland in te gaan heeft men een visum nodig en bovendien is het op dit moment voor Nederlandse militairen verboden gebied. Teruggekomen in hostel hebben we thee gedronken in de keuken bij open haard beneden. Karol, de eigenaar, bood ons zijn excuses voor luidruchtige gasten van de avond ervoor. De onderbroekenman was er nog en nuttigde zijn avondeten bij ons in de keuken beneden, maar deed erg verlegen en zei verder niets. Aan Karol hebben we advies gevraagd voor het avondeten. Hij gaf de tip om bij Mandragora te gaan eten. We hebben zijn tip opgevolgd. Het bleek Joods eten en was bijzonder en erg lekker. Daarna hebben we nog wat gewandeld in de oude binnenstad en uitgebuikt. Op straat waren ineens meer dan eerder dronken mensen en bedelaars.

Donderdag: Opnieuw vroeg wakker. Ditmaal uitgebreid ontbijt bij Zielony Talerzyk. Pannenkoekjes met yoghurt en honing voor mij en gebakken eieren voor Mer. Het is geen lekker weer: het miezert en sneeuwt zelfs een beetje! Underground Lublin is helaas dicht. Dan maar naar het museum, de toren en ook de kapel. Langs het klooster en de kerken. Tussen de middag een broodje bij de Subway. Daarna nog een kerk, de RK-begraafplaats en op zoek naar Makowiec bij de piekarnia (bakkerij); gebak voor de thuisblijver. Voor het avondeten sushi en een taarttoetje gehaald en weer terug naar hostel. Besloten om in de avond nog weg te rijden. Sushi in hostel gegeten, thee gedronken, de verse appelsap van Karol betaald, auto ingeladen en weer weg!

Vrijdag: weer thuis.

Het was een bijzondere week weer.