200 km wandelen door de Alpen van Zuid Frankrijk. De weg ernaartoe, de wandeling, de mensen, de wanhoop, de angst, de euforie, de berghutten, de trots, de hitte, de zee én de speciale missie op de terugweg. Dit was weer een memorabele trip. In een aantal delen schrijf ik over deze wandeling. Dit is deel 4 en het laatste deel.
…GTM – Alpen 2023 – De afsluiting Meer lezen »
200 km wandelen door de Alpen van Zuid Frankrijk. De weg ernaartoe, de wandeling, de mensen, de wanhoop, de angst, de euforie, de berghutten, de trots, de hitte, de zee én de speciale missie op de terugweg. Dit was weer een memorabele trip. In een aantal delen schrijf ik over deze wandeling. Dit is deel 3.
…GTM – Alpen 2023 – Dag 10 t/m 15 Meer lezen »
200 km wandelen door de Alpen van Zuid Frankrijk. De weg ernaartoe, de wandeling, de mensen, de wanhoop, de angst, de euforie, de berghutten, de trots, de hitte, de zee én de speciale missie op de terugweg. Dit was weer een memorabele trip. In een aantal delen schrijf ik over deze wandeling. Dit is deel 2.
…GTM – Alpen 2023 – Dag 5 t/m 9 Meer lezen »
200 km wandelen door de Alpen van Zuid Frankrijk. De weg ernaartoe, de wandeling, de mensen, de wanhoop, de angst, de euforie, de berghutten, de trots, de hitte, de zee én de speciale missie op de terugweg. Dit was weer een memorabele trip. In een aantal delen schrijf ik over deze wandeling.
…GTM – Alpen 2023 – Dag -2 t/m 4 Meer lezen »
Dat er een teleurstelling overkomen moest worden, was wel duidelijk. Of er ooit nog gewandeld zou worden was nog maar de vraag. Hoe groot de teleurstelling was, blijkt wel uit het feit dat we -op een wandeling met ezels na- pas (!) half november voor het eerst écht weer zijn gaan wandelen.
…
Het was in augustus tijd om er weer eens op uit te gaan. Maar Zuslief en ik hebben niet altijd tegelijkertijd vrij vanwege haar wisselende diensten. Een lang weekendje was er echter wel uit te persen. Maar waarheen? Na alle overstromingen leek de Eifel niet gepast. Frankrijk zou het wordt, want Frankrijk is altijd goed. Normandië. Kliffen, wandelen, uitwaaien en (militaire) geschiedenis. Donderdagavond de auto in en zondag weer terug. De reis zelf is vaak al een belevenis. Gek genoeg komen we -zonder daar zelf enige invloed te hebben- vaak op de vaagste wegrestaurants of tankstations terecht. Of het ligt gewoon aan België, dat kan ook.
…Kamperen in de Vogezen in de laatste week van september? Ja, dat doen wij gewoon. Als enigen op een camping die het hele jaar door open is. Op de meest prachtige plek die je maar bedenken kunt. Om ons heen een bos waar de meest angstaanjagende geluiden van bronstige edelherten vandaan kwamen. Maar oh, wat was het geweldig. Heerlijk.
Het leven gaat niet over bezit en materiële dingen. Het leven gaat over ervaringen opdoen en dit was er zo een waar ik met veel plezier aan terugdenk.
Ik heb een nieuwe pagina aan deze site toegevoegd. Je vindt ‘m in de koptekst naast de link naar de ‘Over Smarts’-pagina en de Linkjes. Het is een pagina die informatie geeft over een heerlijke gîte in de Jura in Frankrijk. Het plaatsen van deze informatie is een goedevriendendienst, niet commercieel bedoeld. Maar wel als tip om er eens lekker uit te zijn.
Dus:
Ben je op zoek naar rust, natuur en de authentieke Franse sfeer, ga dan zeker even op die pagina kijken!
…zijn we weer een maand verder. Het is alweer mei 2016. Time flies.
Hardlopen gaat nog steeds hartstikke goed. Ik train nog steeds voor de 10 km. Iedere week een kort rondje; een langere en een intervaltraining. Die intervaltraining is toch wel het meest lastige, hoor. Zwaar ook om steeds weer die versnelling vol te houden. Maar vooralsnog gaat het goed. Houden zo en voorzichtig blijven met knie en achillespees is het devies.
Op het werk ook zijn gangetje. The usual gezeik at the office. Mensen die niet communiceren, verborgen agenda’s. Ik ben gevraagd als mentor voor iemand die het zelfde beroep als ik wil gaan doen. Leuk. Leuker eigenlijk nog omdat ik hem werd aangeraden door een staf-iemand en twee managers. Dat vervolgens een andere manager denkt dat ik dit als een ‘gunst’ oppak en het mentoren in mijn vrije tijd zal doen, omdat ik ‘het zo leuk vind om het te doen’, was weer te belachelijk voor woorden. Maar ja. Ook dat zal goedkomen. Het is maar werk en dat is een dagelijks mantra. En het valt in het niet bij andere problemen op dees’ aardkloot. Gezondheid bijvoorbeeld. Sommige mensen krijgen zomaar ineens rotberichten en moeten zich voorbereiden op een afscheid. Niet leuk.
En toen zouden Zuslief en ik gaan skiën, maar chronisch geldgebrek zat ons in de weg. Een weekje naar de Jura op bezoek bij dierbare vrienden was een superalternatief. Wederhelft moest werken en bleef thuis.
Dus lekker met z’n tweetjes op pad. In de gîte van hun dochter -lekker riant met 3 slaapkamers en 2 badkamers en een geweldige leefkeuken- konden we elkaar kwijtraken. Het weer in NL was prut en wij hebben welgeteld maar 1 dag regen gehad. Verdiend mooi weer dus. Lekker gegeten in hun pizzeria, gespeeld met de kleindochters, op pad en rondje Genève gedaan, toch nog sneeuw gezien. Kortom: heerlijk.
Teruggekomen besloot Radiohead hun nieuwe album te releasen. Heerlijke muziek, maar stress: 21 mei ga ik ze zien in de HMH. Moet dus hard oefenen op te teksten, anders kan ik niet meeblèren. Ook de Red Hot Chili Peppers hebben een nieuwe single uitgebracht en het album zit er aan te komen. Die gaan we zien op Pinkpop. Maar we hebben Glastonbury ook nog! Nog meer meezingstress 🙂 Gisteren hebben we besloten om ook nog naar Placebo in de Ziggo-dome te gaan, maar dat is pas in November. Daar hebben we nog even voor.
En verder? De computer helemaal opnieuw geïnstalleerd, hij werd zooo traag. Hij is nu weer lekker schoon en opgeruimd. Ik hou van opgeruimd. Het is mij om mij nog niet opgeruimd genoeg, maar het vraagt om drastische opruimmaatregelen. Die kan ik helaas niet in mijn up beslissen :-). Dus nu is er heel veel op de nominatie om weggegooid / gerecycleerd in de kringloopwinkel / gedoneerd te worden, maar zover is het nog niet. Voor sommige mensen duurt dat proces van loslaten wat langer dan voor anderen. Gelukkig heb ik (bijna) eindeloos geduld 🙂
En oja, even for the records: gisteren mosselen gegeten en na drie uur op en boven het toilet. Wat er in was gegaan, kwam er nog harder uit. Een slechte mossel of een allergie? Als ik het opschrijf ga ik het wellicht ontdekken, mocht het nog een keer gebeuren. Wel goed voor de lijn, dat dan weer wel. Om met Cruijff te spreken: ieder nadeel heb z’n voordeel.
De besluiteloosheid vlak voor de vakantie leidde uiteindelijk tot overnachtingen in Brest en een ontdekkingstocht in een gebied waar ik niet eerder was en waar ik direct verliefd op geworden ben. Het landschap, de mensen, de taal. Heerlijk. Lekker even niets en volop rust (én goed weer!).
Maar de vakantie is weer achter de rug en m’n eerste werkdag zit er weer op. 228 mails door te spitten (ik ben er bijna) en gelukkig niet heel veel voicemails. Ook het eerste overleg en het eerste ‘sus’-telefoontje. Dus ik ben er weer helemaal in.
Wat rest zijn de herinneringen. En de foto’s natuurlijk. Klik op een kleintje voor een grotere.
[photo_gallery]
