muziek

Festivals

Voor het eerst van mijn leven ga ik naar Glastonbury. Eind juni. Maar vorig jaar schreef ik ook de belofte dat ik voortaan ieder jaar zal proberen kaartjes te veroveren voor Pinkpop. Maar met Glastonbury in het vooruitzicht, zou ik dan nog wel Pinkpop doen? Foo Fighters hadden al aangekondigd pas in 2017 weer naar Pinkpop te komen. En headliner Paul McCartney is wel tof, de Red Hot Chili Peppers en Rammstein ook, maar om daar toch weer zoveel geld aan uit te geven… Het festivalgevoel is toch een apart dingetje. Bij het idee alleen al maakt mijn hart een sprongetje van blijdschap, dus ja! Wel doen!

Maar dan het verkrijgen van die kaarten. Die wachtrij! Bij Ticketmaster schrijven ze dat er een wachtrij begint, maar dat die precies om 10:00 uur bij de start van de verkoop ververst wordt. Waar je dan in de nieuwe digitale wachtrij terecht komt, wordt onwillekeurig bepaald. Een loterij eigenlijk.

Heel eigenwijs log ik toch al om 09:15 uur in op de Ticketmaster-site. Met mijn computer, de iPads en de telefoons. De computer draait op bekabeld internet, de iPads op wifi en de telefoons op het 4g-netwerk van KPN. Direct na het inloggen verscheen op alle schermen de melding dat ik in de wachtrij stond. En dan maar wachten tot het 10:00 uur is. Niet verversen, geen andere schermen open. Het werd heel even spannend omdat mijn telefoon bedacht dat hij ge-updatet moest worden.

Schermafbeelding 2016-02-20 om 22.10.15Internetbankier-apparaatje bij de hand en zeer gefocust en geconcentreerd starend voor de schermen van mijn apparaten.Om 10:00 uur werd inderdaad de wachtrij ververst. Schrikken, want hoe lang zou het duren voordat ik door kon naar het koop-scherm? Nou, dat duurde welgeteld wel 1 hele minuut. Ik mocht op mijn iMac direct door naar het kopen van tickets, terwijl alle andere apparaten in de wachtrij bleven staan. Ik hield mijn adem in: als het allemaal maar goed zou gaan en er geen foutmelding zou komen. Direct drie weekendkaarten gekocht en toen om 10:05 uur de bevestiging per mail kwam, durfde ik weer adem te halen. Ik had ze opnieuw binnen! Whoohoo! Ik kon daarna zelfs nog 4 vrijdagkaarten voor een collega kopen. Mijn bankrekening is overigens niet zo blij met mij vandaag: 3 weekendkaarten en 4 vrijdagkaarten is toch al gauw zo’n kleine 1000 euro. Wow.

En of je nu wel of geen invloed hebt op de wachtrij door vroeg in te loggen? Werkelijk geen idee. Ik weet alleen dat ik het altijd op deze manier doe en het lukt mij steeds weer om aan kaarten te komen. Soms via de 4G, soms via wifi en dit keer gewoon via de bekabelde iMac. Misschien is het karma; ik koop wat ik nodig heb en niet meer. Aan doorverkoop van kaarten doe ik niet en mocht het onverhoopt wel een keer gebeuren, dan doe ik dat altijd voor de originele kostprijs. Ik doe niet aan woekerprijzen. De kosmos weet dat en laat mij daarom altijd gelijk door in de wachtrij van Ticketmaster. Echt waar.

😀

Festivals Meer lezen »

Bezigheden

Lekker druk met van alles en nog wat. Uiteraard nog steeds met het invoegen van oude berichten in dit blog. Maar ook met het opzetten van een nieuw fotoblog. Het oude blog (Bouncing Light) heb ik weggemikt. Hopsakee, zomaar (wél bewust dit keer) pfffft weg! Wel een verhuisbericht achtergelaten, zodat alle bezoekers naar het nieuwe blog worden gelinkt. Dit is de nieuwe:

Gewoon in het Nederlands (moet er alleen de Nederlandse WordPressversie nog op zetten) en lekker wit, passend bij dit blog. Hij is nog wel ‘under construction’ en dus aan verandering onderhevig. Zo weet ik bijvoorbeeld nog niet of ik de reacties nu wel of niet open zal laten. Ik kan er namelijk ook een soort van portfolio van maken. Degenen die het weten kunnen immers ook gewoon op mijn Flickr-foto’s reageren.

Maar enfin. Naast het geëtter met smarts.nl heb ik het hardlopen weer opgepakt. Mijn doel was in eerste instantie de 10km, maar omdat de 5km eigenlijk best lekker gaat, heb ik mijn doel verlegd naar de 10 mijl op 1 april 2011. Die datum kwam nou eenmaal zo uit in mijn schema. Ik loop eigenlijk altijd alleen en niet met anderen. Het lopen in mijn up gaat lekker en ik ben bang dat ik te hard ga lopen als ik met anderen zou lopen. Dat betekent dat ik Evy ook weer even heb gelaten waar ze is (in mijn iTunes-bibliotheek) en verder loop op een zelf samengesteld looplijstje. Weet je trouwens hoe heerlijk relaxed het lopen is op Plastic Bertrand met Ça plane pour moi? En als je eens een powersong nodig hebt, dan kan ik je Queens of the Stone Age met No One Knows van harte aanbevelen 🙂

Tot zover wat bezigheden. De nieuwe week (en vooral mijn werk) roept. Het weekend is weer over. Ik wens je voor morgen alvast een goede maandag!

Bezigheden Meer lezen »

Van muziek en van toen

Eens in het jaar hebben we hier in het Dordtse, in ons eigen -kuch-  Central Park, het Wantijfestival. Altijd weer leuk om er te komen. Lekker met blote voeten in het gras. Iets te eten en te drinken op z’n tijd. Nieuw talent en oude bekenden; een reunie in het park. Wat fijn om bepaalde mensen weer te zien.

Heerlijk.

Van muziek en van toen Meer lezen »

Scroll naar boven