Verwaarlozing
Ja, zo kun je het wel noemen. Het is ook zo verleidelijk gemakkelijk om even een klein en kort berichtje op Twitter en Facebook te zetten. Of even snel via een app een fotootje te plaatsen. Zo gemakkelijk dat dit blog er een beetje bij inschiet. Dus tijd voor een update!
Niet heel veel schokkends gebeurd in de afgelopen tijd. Ik zal me beperken tot de twee meest belangrijke zaken: het afronden van mijn opleiding tot intuïtieve coach en de vakantie naar New York. Met recht de twee prioriteiten. Natuurlijk kan ik genoeg vertellen over de zaken op het werk, maar dat doe ik lekker niet.
De opleiding: als eerste van de groep mijn eindgesprek nadat ik mijn eindverslag had ingeleverd. Spannend, spannend, maar eigenlijk liep alles gesmeerd. Het scheelde ook een berg dat ik me had voorgenomen dat dit het was. Dit moest het zijn. Zoals ik mezelf ben. This is it. Een nieuw motto dat me bij wijze van schrijven als een paar comfortabele pantoffels in de winter past. Ik was door, ik zou het certificaat in ontvangst mogen nemen. Ik heb er vanaf nu een nieuwe rol bij: die van intuïtieve coach. Blij!
En toen New York.
9 dagen struinen door de stad die nooit slaapt. Ik kan het iedereen die het zich kan veroorloven aanbevelen. Ga wat langer dan de gebruikelijke 4 of 5 dagen. Neem de tijd om zoveel mogelijk te zien, de stad en zijn bewoners in je op te nemen. Geniet en beleef het bewust in plaats van overal langs te vliegen. Weet je wel hoe heerlijk het is om ‘gewoon’ een hele dag door Brooklyn te wandelen en te eindigen met ‘Shrimps & Fries’ van Nathan’s op Coney Island?
Mijn maand juni stond dus in het teken van deze twee mijlpalen. Met recht.
