placebo

…zijn we weer een maand verder. Het is alweer mei 2016. Time flies.

Hardlopen gaat nog steeds hartstikke goed. Ik train nog steeds voor de 10 km. Iedere week een kort rondje; een langere en een intervaltraining. Die intervaltraining is toch wel het meest lastige, hoor. Zwaar ook om steeds weer die versnelling vol te houden. Maar vooralsnog gaat het goed. Houden zo en voorzichtig blijven met knie en achillespees is het devies.

Op het werk ook zijn gangetje. The usual gezeik at the office. Mensen die niet communiceren, verborgen agenda’s. Ik ben gevraagd als mentor voor iemand die het zelfde beroep als ik wil gaan doen. Leuk. Leuker eigenlijk nog omdat ik hem werd aangeraden door een staf-iemand en twee managers. Dat vervolgens een andere manager denkt dat ik dit als een ‘gunst’ oppak en het mentoren in mijn vrije tijd zal doen, omdat ik ‘het zo leuk vind om het te doen’, was weer te belachelijk voor woorden. Maar ja. Ook dat zal goedkomen. Het is maar werk en dat is een dagelijks mantra. En het valt in het niet bij andere problemen op dees’ aardkloot. Gezondheid bijvoorbeeld. Sommige mensen krijgen zomaar ineens rotberichten en moeten zich voorbereiden op een afscheid. Niet leuk.

En toen zouden Zuslief en ik gaan skiën, maar chronisch geldgebrek zat ons in de weg. Een weekje naar de Jura op bezoek bij dierbare vrienden was een superalternatief. Wederhelft moest werken en bleef thuis.

Dus lekker met z’n tweetjes op pad. In de gîte van hun dochter -lekker riant met 3 slaapkamers en 2 badkamers en een geweldige leefkeuken- konden we elkaar kwijtraken. Het weer in NL was prut en wij hebben welgeteld maar 1 dag regen gehad. Verdiend mooi weer dus. Lekker gegeten in hun pizzeria, gespeeld met de kleindochters, op pad en rondje Genève gedaan, toch nog sneeuw gezien. Kortom: heerlijk.

Teruggekomen besloot Radiohead hun nieuwe album te releasen. Heerlijke muziek, maar stress: 21 mei ga ik ze zien in de HMH. Moet dus hard oefenen op te teksten, anders kan ik niet meeblèren. Ook de Red Hot Chili Peppers hebben een nieuwe single uitgebracht en het album zit er aan te komen. Die gaan we zien op Pinkpop. Maar we hebben Glastonbury ook nog! Nog meer meezingstress 🙂  Gisteren hebben we besloten om ook nog naar Placebo in de Ziggo-dome te gaan, maar dat is pas in November. Daar hebben we nog even voor.

En verder? De computer helemaal opnieuw geïnstalleerd, hij werd zooo traag. Hij is nu weer lekker schoon en opgeruimd. Ik hou van opgeruimd. Het is mij om mij nog niet opgeruimd genoeg, maar het vraagt om drastische opruimmaatregelen. Die kan ik helaas niet in mijn up beslissen :-). Dus nu is er heel veel op de nominatie om weggegooid / gerecycleerd in de kringloopwinkel / gedoneerd te worden, maar zover is het nog niet. Voor sommige mensen duurt dat proces van loslaten wat langer dan voor anderen. Gelukkig heb ik (bijna) eindeloos geduld 🙂

En oja, even for the records: gisteren mosselen gegeten en na drie uur op en boven het toilet. Wat er in was gegaan, kwam er nog harder uit. Een slechte mossel of een allergie? Als ik het opschrijf ga ik het wellicht ontdekken, mocht het nog een keer gebeuren. Wel goed voor de lijn, dat dan weer wel. Om met Cruijff te spreken: ieder nadeel heb z’n voordeel.