Dag 9: Zaterdag 18 mei 2019: Braemar Caravanpark – Clachanturn, 17,8 km
Dit bericht is onderdeel van een aantal berichten die gaan over de wandeltocht die mijn zus en ik in mei 2019 gaan lopen. Met deze berichten probeer ik mezelf voor te bereiden op de tocht. Door de route stap voor stap uit te schrijven, zie ik welke bijzonderheden we onderweg tegen gaan komen en kan ik alvast een beetje inplannen waar we wanneer zullen aankomen. Daarnaast hoop ik dat het voor jou als lezer ook leuk is om mee te gaan in onze voorpret. Op zijn minst hoop ik dat er een klein beetje informatieve waarde zit in deze berichten. Schotland is immers een prachtig land!
Vandaag zullen we gewoon bijna 5 kilometer minder wandelen dan gisteren, wat een luxe! Hoogtepunt van de dag is misschien wel het koninklijk landgoed Balmoral mèt kasteel. Het Schotse Rights of Way, maakt dat eigenlijk al het terrein vrij en toegankelijk moet zijn voor iedereen voor recreatief gebruik en dus ook de Koninklijke tuin. We gaan het zien.
Pick up path E at Lion’s Face – Old military Road SSE – right at Woods of Garmaddie – pass Easter Balmoral (Castle) – E towards (Abergeldie Castle)
Dag 9: Braemar Caravanpark – Clachanturn, de onderste rode lijn is onze route van vandaag.
…
Dag 8: Vrijdag 17 mei 2019: Duke’s Chair – Braemar Caravanpark, 24,4 km
Dit bericht is onderdeel van een aantal berichten die gaan over de wandeltocht die mijn zus en ik in mei 2019 gaan lopen. Met deze berichten probeer ik mezelf voor te bereiden op de tocht. Door de route stap voor stap uit te schrijven, zie ik welke bijzonderheden we onderweg tegen gaan komen en kan ik alvast een beetje inplannen waar we wanneer zullen aankomen. Daarnaast hoop ik dat het voor jou als lezer ook leuk is om mee te gaan in onze voorpret. Op zijn minst hoop ik dat er een klein beetje informatieve waarde zit in deze berichten. Schotland is immers een prachtig land!
Yes, we zijn over de helft van onze tocht! Hopelijk hebben we dat gisteren goed kunnen vieren. Ons vooruitzicht? Volgende week op deze dag hebben we het afscheidsdiner achter de rug en maken we ons op voor de reis terug naar Glasgow. We gaan dan met de trein en het weer zal bepalen hoe laat. Maar, zover zijn we nog niet. We hebben nog heel wat kilometertjes te gaan vanaf dit punt, laten we die eerst maar afleggen!
Route 205 SHT – Follow path E – left (N) at Ruigh nan Clagh – N to White Bridge and cross river Dee – walk towards Linn of Dee N-side of the river after Linn of Dee – drop into Mar Lodge – regain road to Braemar by Victoria Bridge – Braemar Caravan park
Dag 7: Donderdag 16 mei 2019: Baileguish – Duke’s Chair, 22,2 km
Dit bericht is onderdeel van een aantal berichten die gaan over de wandeltocht die mijn zus en ik in mei 2019 gaan lopen. Met deze berichten probeer ik mezelf voor te bereiden op de tocht. Door de route stap voor stap uit te schrijven, zie ik welke bijzonderheden we onderweg tegen gaan komen en kan ik alvast een beetje inplannen waar we wanneer zullen aankomen. Daarnaast hoop ik dat het voor jou als lezer ook leuk is om mee te gaan in onze voorpret. Op zijn minst hoop ik dat er een klein beetje informatieve waarde zit in deze berichten. Schotland is immers een prachtig land!
Vandaag is het, wat afstand betreft, een ‘rustige’ dag. We hoeven slechts 22,2 kilometers te wandelen. We lopen door Glen Feshie en Glen Feshie Forest en eindigen de dag ergens…in de middle of nowhere. Je raadt het al: het wordt weer wildkamperen vanavond.
Continue S to Stronetoper to Riv. Feshie – cross river near NN850964 (crossing the Allt Garbhlach can be difficult) – passing Glen Feshie Bothy – continue S and SE with Glen Feshie Forest on the left towards Duke’s chair – find campspot near the river
Dag 6: Woensdag 15 mei 2019: Laggan (Rumblie Guesthouse) – Baileguish, 27,9 km
Dit bericht is onderdeel van een aantal berichten die gaan over de wandeltocht die mijn zus en ik in mei 2019 gaan lopen. Met deze berichten probeer ik mezelf voor te bereiden op de tocht. Door de route stap voor stap uit te schrijven, zie ik welke bijzonderheden we onderweg tegen gaan komen en kan ik alvast een beetje inplannen waar we wanneer zullen aankomen. Daarnaast hoop ik dat het voor jou als lezer ook leuk is om mee te gaan in onze voorpret. Op zijn minst hoop ik dat er een klein beetje informatieve waarde zit in deze berichten. Schotland is immers een prachtig land!
Dag 6. Vanaf vandaag gaan we per dag steeds minder kilometers lopen. Beter, fijn vooruitzicht. Vandaag is ook de dag dat we op de koffie gaan bij de organisatie van deze Challenge. We komen regelmatig wat dorpjes tegen met de bijbehorende cafe’s en pubs. Het is woensdag vandaag; geen reden dat ze NIET open zouden zijn.
The Rumblie Guest House – S to Drumgask – E towards Breakachy – Mains of Glen Truim (Clan Macpherson Memorial Cairn)- cross Ri Spey at Spey Bridge – visit Newtonmore Hostel (Hi! J) – Kingussie – Route 205 SHT – S – follow Ruthven Road B970 – E B970 – N at Tromie bridge – after 500 m SE direction Baileguish
Dag 5: Dinsdag 14 mei 2019: Blackburn of Corrieyairack – Laggan (Rumblie Guesthouse), 30 km
Dit bericht is onderdeel van een aantal berichten die gaan over de wandeltocht die mijn zus en ik in mei 2019 gaan lopen. Met deze berichten probeer ik mezelf voor te bereiden op de tocht. Door de route stap voor stap uit te schrijven, zie ik welke bijzonderheden we onderweg tegen gaan komen en kan ik alvast een beetje inplannen waar we wanneer zullen aankomen. Daarnaast hoop ik dat het voor jou als lezer ook leuk is om mee te gaan in onze voorpret. Op zijn minst hoop ik dat er een klein beetje informatieve waarde zit in deze berichten. Schotland is immers een prachtig land!
Dag 5. Vandaag is een lange dag van 30 kilometer, maar ook een mooie dag. We hebben het vooruitzicht van het slapen en eten in een guesthouse. Vandaag is ook de laatste dag met afstand van rond de 30 kilometer. vanaf vandaag wordt het minder en minder, op 21-5 na, dan lopen we nog een keertje 25 kilometer. Maar vanaf hier zou het allemaal minder belastend moeten worden. Maar eerst dus nog deze dag. We breken als het goed is opnieuw vroeg op, want: we hebben 30 kilometer voor de boeg.
Follow Gen. Wade’s Military Road – cross Garva Bridge – follow ESE to Garvamore – Sherramore – Follow Gen. Wade’s Military Road E to Sherrabeg – track at NN 584 934 along the river bank and across the Laggan Brid4ge to the village – The Rumblie Guest House
Dag 5: Blackburn of Corrieyairack – Laggan (Rumblie Guesthouse)
Dag 4: Maandag 13 mei 2019: Laddie Hut – Blackburn of Corrieyairack, 29,3 km
Dit bericht is onderdeel van een aantal berichten die gaan over de wandeltocht die mijn zus en ik in mei 2019 gaan lopen. Met deze berichten probeer ik mezelf voor te bereiden op de tocht. Door de route stap voor stap uit te schrijven, zie ik welke bijzonderheden we onderweg tegen gaan komen en kan ik alvast een beetje inplannen waar we wanneer zullen aankomen. Daarnaast hoop ik dat het voor jou als lezer ook leuk is om mee te gaan in onze voorpret. Op zijn minst hoop ik dat er een klein beetje informatieve waarde zit in deze berichten. Schotland is immers een prachtig land!
Vandaag is het de vierde dag dat we wandelen. Het zal een beetje van de nachten af hangen hoe we ons voelen en hoe onze moraal is. Gisteren was een pittige dag en vandaag zal ‘ie nog iets pittiger zijn. In ieder geval qua afstand. Wat klimmen betreft zal het meevallen. We komen vandaag niet hoger dan 365 meter en die klim zit eigenlijk alleen op het eind van de dag, dus eigenlijk is het ‘gewoon’ een flinke stiefel van bijna 30 kilometer.
Follow path towards Invergarry – Cross river – head NE towards Port Macdonell – follow path N to bridge of Oich – cross at Weir – follow path on narrow land passing Kytra Lock (Great Glen Way) to Fort Augustus (shopping/resupply?) – from there S towards Knollbuck – Route 236 SHT – follow S to Blackburn of Corrieyairack – find a spot to camp there (in / near bothy)
Dag 4: Laddie Hut – Blackburn of Corrieyairack
Een mooie stiefel wordt het wel. We lopen wel weer in wat meer bewoond gebied. Hoewel, bewoond in Schotland is over het algemeen nog steeds erg rustig.
Onze vetter schreef over vandaag: Your route onwards is part of the waymarked Great Glen Way. The section along the canal towpath to Fort Augustus is delightful. We only have 4 canals in Scotland; astonishing! The route to the Coireyairack Pass is complicated by the ugly new track built as part of the construction of the Beauly-Denny power line. There is space for a few tents beside the bothy at Blackburn.
We starten dus ’s morgens op nieuw vroeg en lopen in oostelijke richting naar Invergarry. Om een idee te geven van hoe bewoond dat is, tjek Wikipedia: er zijn 438 inwoners. Na zo’n 10 kilometer komen we daar aan. Vlak na Invergarry stappen we een pad op dat onderdeel is van de Great Glen Way. Wij gaan dus een heel klein stukje van die Great Glen Way meepakken.
Tussen de gele markeringen is wat wij van de GGW lopen.
Hoe we het vandaag met het eten doen is nog even puzzelen. Ongeveer na 12/13 kilometer lopen we via de Bridge of Oich naar en langs het Caledonian Canal. In de buurt van de brug is een grote parkeerplaats. Wellicht zouden we daar een klein hapje kunnen eten.
Bridge of Oich
Zo rond de 20 kilometer zijn we in Fort Augustus. Ik gok dat het dan bij pakweg 4 kilometer per uur, tegen 14 uur is. Fort Augustus is een relatief grote nederzetting. Ja, echt relatief want volgens wiki wonen hier wel helemaal 646 mensen. Er zijn winkels, er zijn pubs en restaurants. Prima toch? Wellicht kunnen we daar wat inkopen doen of kunnen we een pub induiken om iets te eten dat eens niét uit een zakje komt 🙂
Maar we zijn er dan nog niet. We moeten nog bijna 10 kilometer lopen voordat we op de plek zijn waar we willen overnachten. Terwijl we Fort Augustus uitlopen, lopen we de natuur en de heuvels weer in. Als we goed opletten, vinden we de Culachy (of Lady) Watervallen:
Culachy waterfalls
We lopen door op onze route en vanaf hier is het nog zo’n 4/5 kilometer lopen naar ons eindpunt. Hoewel op ons eindpunt: Blackburn of Corrieyairack, onderdeel van de onder deel van de Corrieyairack Pass (sorry, ik verzin het ook niet, red.). daar ook een bothy staat, zal het wel weer wildkamperen worden. Het hangt een beetje af van hoe het weer is. Zouden we binnen willen slapen, dan moet er óók nog wel plek zijn. Wellicht zijn er andere wandelaars waarmee we samen dineren en de avond mee doorbrengen. Het voordeel van zo’n bothy kan in ieder geval zijn dat we binnen zitten en niet buiten te verkoukleumen.
We kunnen trots zijn op onszelf om de dagen die we nu al hebben gelopen. We kunnen ook alvast heel erg blij zijn met het vooruitzicht dat we morgen eens een keer in een stenen huis met echte bedden en een badkamer zullen verblijven. Oh wat zal het lekker zijn om te douchen 🙂
Zoals ik al in de vorige post aangaf: er ligt een uitdaging. In ieder geval om ingeloot te worden, maar naast dat sowieso om een tocht als de TGOC te maken in het geval we niet ingeloot worden.
De eerste training verliep succesvol, maar met een eerste training zijn we er nog lang niet. Het was prachtig weer, iets waarvan we straks in Schotland alleen maar kunnen dromen. Waarschijnlijk zal het erg nat, winderig en koud zijn. Alles wat het dan beter is, is meegenomen. 21 oktober sluit de inschrijvingsdatum en er is plek voor zo’n 350 mensen. Het is komend jaar een jubileumeditie en alleen al om die reden zou het zomaar veel meer in trek kunnen zijn. Daarnaast zijn er veel wandelveteranen die de toch al tig keer hebben gelopen. Geen idee of dat meetelt in de loting. We wachten het vol spanning af…
… tot die tijd trainen we gewoon verder.
We blijven ook nog steeds onze uitrusting bij elkaar verzamelen. Steeds een beetje meer. In de veronderstelling dat we in ieder geval meer van dit soort tochten kunnen maken.
Het natte Schotland
Nog niet zo lang geleden maakte ik een rondreis door Schotland. Dat was iets wat ik al heel lang graag wilde doen. De route zelf helemaal uitgestippeld en veel van de Schotse Hooglanden en de Orkney-eilanden kunnen zien. Genoten van prachtig weer, maar ook mee kunnen maken hoe nat, mistig en koud het er kan zijn. Mijn liefde voor Schotland is er geboren en gekscherend zeg ik altijd dat ik daar politiek asiel wil aanvragen als het politieke klimaat in Nederland niet meer naar mijn zin is! Geintje natuurlijk.
Jacobite Train-rail bij Fort William
Maar serieus. De mensen zijn aardig, er is best nog wat ruimte, ze proberen respectvol met de natuur om te gaan en niet onbelangrijk: ik voelde me er goed met zoveel ruwe natuur om me heen.
Uitrusting
In de vorige post beloofde ik dat ik een lijstje zou maken met waar onze uitrusting tot op heden uit bestaat. Dat is een karweitje en ook van dynamische aard omdat we nog zaken aan het uitproberen zijn. Maar een aantal dingen staan al vast. Omdat ze goed bevallen zijn of omdat alternatieven (nu nog) te duur zijn.
De belangrijkste zaken die we tot nu toe hebben aangeschaft:
Rugzak: Osprey Aura 65 AG Women’s (2110 g)
Tent: Decathlon Quickhiker Ultralight 2 (1960 g)
Matje: Crivit Lichtgewicht campingmat (460 g)
Slaapzak: Forclaz 900 0 graden (980 g)
Isolatiemat: M200 trekking decathlon (410 g)
Grondzeil: Tyvek, op maat geknipt (150 g)
Hygiene
Een van de uitdagingen tijdens zo’n tocht is de hygiene. Hoe plas je, hoe poep je, hoe was je jezelf. Was je je kleding en hoe dan. Hoeveel onderbroeken heb je bij je en hoe doe je dat als vrouw als je bijvoorbeeld ongesteld bent? Ik vond een video op Youtube van Dixie, een super-ervaren wandelaar en hiker die openheid van zaken geeft op een hele realistische, grappige, maar waardevolle manier:
‘Embrace your stink‘ 🙂
Dixie, 2017
Dixie over hygiene tijdens meerdaagse wandeltochten
Ik neem helemaal aan dat je deze video niet helemaal gaat afkijken. Belangrijkste is dat zij zeer praktisch met haar hygiene om gaat. Een onderbroek kun je bijvoorbeeld twee keer dragen voordat je hem gaat wassen. Zo hoef je misschien maar twee onderbroeken op een lange tocht mee te nemen. En deodorant? Zij doet het zonder. Wassen met water zou voldoende moeten zijn en na een lange tocht ruikt niemand meer echt fris. Haren wassen is lastig. Met lang haar een vlecht erin -dat zie ik bij festivals ook vaak- en anders een beetje talk erdoor. Ik heb gelukkig geen lang haar en sinds de festivals is wassen met koud water voor mij ook niet echt een issue meer. Deze video geeft mij wel belangrijke tips hoe praktisch met hygiene om te gaan. Ik kan er zeker wat mee.
Wat mij vooral belangrijk lijkt, is dat ik kan genieten van mijn omgeving tijdens het wandelen. Ik hoop in ieder geval dat de omstandigheden zo zullen zijn dat het niet alleen kommer en kwel is. Daarom vind ik het ook belangrijk om van te voren genoeg te oefenen en voldoende kilometers in de benen en rug te hebben.
Hierboven een aantal foto’s van de rondreis naar Schotland. Zoals je kunt zien geweldig mooi weer.
Kastelenland
Schotland is kastelenland. De hooglanden staan er vol mee. Het zou mooi zijn als we op onze wandeling een paar mooie kastelen tegenkomen.
Castle Stalker
Prachtig toch? Ook hier was het was wisselvalliger weer en het gras drassig en nat. Zeker iets om rekening mee te houden, maar de rust, de ruimte en het uitzicht was onbetaalbaar.
Hierboven een prachtige video van Schotland.
It’s part of me, Scotland. I’m still immersed in it even though I am not there.
