trekking

Het wandelavontuur, dag 4

Dag 4: Maandag 13 mei 2019: Laddie Hut – Blackburn of Corrieyairack, 29,3 km

Dit bericht is onderdeel van een aantal berichten die gaan over de wandeltocht die mijn zus en ik in mei 2019 gaan lopen. Met deze berichten probeer ik mezelf voor te bereiden op de tocht. Door de route stap voor stap uit te schrijven, zie ik welke bijzonderheden we onderweg tegen gaan komen en kan ik alvast een beetje inplannen waar we wanneer zullen aankomen. Daarnaast hoop ik dat het voor jou als lezer ook leuk is om mee te gaan in onze voorpret. Op zijn minst hoop ik dat er een klein beetje informatieve waarde zit in deze berichten. Schotland is immers een prachtig land!

Vandaag is het de vierde dag dat we wandelen. Het zal een beetje van de nachten af hangen hoe we ons voelen en hoe onze moraal is. Gisteren was een pittige dag en vandaag zal ‘ie nog iets pittiger zijn. In ieder geval qua afstand. Wat klimmen betreft zal het meevallen. We komen vandaag niet hoger dan 365 meter en die klim zit eigenlijk alleen op het eind van de dag, dus eigenlijk is het ‘gewoon’ een flinke stiefel van bijna 30 kilometer.

Follow path towards Invergarry – Cross river – head NE towards Port Macdonell – follow path N to bridge of Oich – cross at Weir – follow path on narrow land passing Kytra Lock (Great Glen Way) to Fort Augustus (shopping/resupply?) – from there S towards Knollbuck – Route 236 SHT – follow S to Blackburn of Corrieyairack – find a spot to camp there (in / near bothy)

Dag 4: Laddie Hut – Blackburn of Corrieyairack

Een mooie stiefel wordt het wel. We lopen wel weer in wat meer bewoond gebied. Hoewel, bewoond in Schotland is over het algemeen nog steeds erg rustig.

Onze vetter schreef over vandaag: Your route onwards is part of the waymarked Great Glen Way. The section along the canal towpath to Fort Augustus is delightful. We only have 4 canals in Scotland; astonishing! The route to the Coireyairack Pass is complicated by the ugly new track built as part of the construction of the Beauly-Denny power line. There is space for a few tents beside the bothy at Blackburn.

We starten dus ’s morgens op nieuw vroeg en lopen in oostelijke richting naar Invergarry. Om een idee te geven van hoe bewoond dat is, tjek Wikipedia: er zijn 438 inwoners. Na zo’n 10 kilometer komen we daar aan. Vlak na Invergarry stappen we een pad op dat onderdeel is van de Great Glen Way. Wij gaan dus een heel klein stukje van die Great Glen Way meepakken.

Tussen de gele markeringen is wat wij van de GGW lopen.

Hoe we het vandaag met het eten doen is nog even puzzelen. Ongeveer na 12/13 kilometer lopen we via de Bridge of Oich naar en langs het Caledonian Canal. In de buurt van de brug is een grote parkeerplaats. Wellicht zouden we daar een klein hapje kunnen eten.

Bridge of Oich

Zo rond de 20 kilometer zijn we in Fort Augustus. Ik gok dat het dan bij pakweg 4 kilometer per uur, tegen 14 uur is. Fort Augustus is een relatief grote nederzetting. Ja, echt relatief want volgens wiki wonen hier wel helemaal 646 mensen. Er zijn winkels, er zijn pubs en restaurants. Prima toch? Wellicht kunnen we daar wat inkopen doen of kunnen we een pub induiken om iets te eten dat eens niét uit een zakje komt 🙂

Maar we zijn er dan nog niet. We moeten nog bijna 10 kilometer lopen voordat we op de plek zijn waar we willen overnachten. Terwijl we Fort Augustus uitlopen, lopen we de natuur en de heuvels weer in. Als we goed opletten, vinden we de Culachy (of Lady) Watervallen:

Culachy waterfalls

We lopen door op onze route en vanaf hier is het nog zo’n 4/5 kilometer lopen naar ons eindpunt. Hoewel op ons eindpunt: Blackburn of Corrieyairack, onderdeel van de onder deel van de Corrieyairack Pass (sorry, ik verzin het ook niet, red.). daar ook een bothy staat, zal het wel weer wildkamperen worden. Het hangt een beetje af van hoe het weer is. Zouden we binnen willen slapen, dan moet er óók nog wel plek zijn. Wellicht zijn er andere wandelaars waarmee we samen dineren en de avond mee doorbrengen. Het voordeel van zo’n bothy kan in ieder geval zijn dat we binnen zitten en niet buiten te verkoukleumen.

We kunnen trots zijn op onszelf om de dagen die we nu al hebben gelopen. We kunnen ook alvast heel erg blij zijn met het vooruitzicht dat we morgen eens een keer in een stenen huis met echte bedden en een badkamer zullen verblijven. Oh wat zal het lekker zijn om te douchen 🙂

Dit was dag 4, op naar dag 5!

Het wandelavontuur, dag 4 Meer lezen »

Het plannen

De wandeling is een uitdaging, maar het plannen van de route ook

Ons grote wandelavontuur is gedeeltelijk georganiseerd, maar het meeste is zelfvoorzienend. Een van de zaken die moet, is een akkoord op de door ons uitgestippelde route. Daarbij moeten we starten vanaf vooraf bepaalde startpunten en de finish is eveneens in vooraf bepaalde dorpjes. Tijdens de tocht worden we geacht minimaal 4 x in te bellen naar de organisatie om te laten weten hoe het met ons gaat; dat we niet verdwaald zijn. Feitelijk gaat het erom dat we nog leven, we lopen immers door vrij onherbergzaam gebied. De wandeling is een uitdaging, maar het plannen van de route uiteraard ook. Het begint met de reis, de vlucht, de accommodatie. De keuze van het dorp waarin we willen starten is daarbij belangrijk. Hoe komen we in dat dorp en is vanaf dat dorp een goede wandelbare route uit te stippelen? Het is als het uitstippelen van een rondreis. Als we de startplaats weten, kunnen we de weg ernaartoe regelen en wellicht een verblijf ter plekke. Als we de route weten en ook wat de behapbare stukken daarin zijn, dan weten we ook waar we moeten wildkamperen of waar we ons kunnen overgeven aan de luxe van een bed & breakfast of hotel met bijbehorend toilet en douche.

Waar we ook rekening mee moeten houden is de bevoorrading onderweg. Onherbergzaam als het er is, kun je niet zomaar overal boodschappen doen. Op welke dag en hoe laat komen we aan in zo’n dorpje. Is er een winkel of een hotel. Kunnen we daar iets kopen of is het handiger spullen er van te voren heen te zenden? Jullie willen niet weten hoeveel bookmarks ik inmiddels heb onder het tabje TGO Challenge. Ik gok een stuk of 50 en ze variëren van lichtgewicht tenten tot het zelf dehydreren van maaltijden tijdens een meerdaagse trekkingtocht. Het op- en uitschrijven van onze route hier op mijn webstek, maakt ook dat ik in mijn hoofd de route heb gelopen. Ik hoop zo goed voorbereid te zijn op de dingen die we gaan tegenkomen. Lastige dingen, maar ook bezienswaardige dingen.

Als startplek hebben wij gekozen voor Mallaig: 

Een plaats aan de Schotse westkust, gelegen in de lieutenancy area Inverness. In 2011 had Mallaig 806 inwoners. Het dorp heeft een belangrijke vissershaven en veerhaven. 

Vliegen op Glasgow is dan het handigst. Easyjet brengt ons van Amsterdam naar Glasgow, waarbij we net in de middag aankomen en voldoende tijd hebben om door te reizen naar Mallaig. Want vanuit Glasgow ben je niet zomaar in Mallaig. Gelukkig is er de meest prachtige verbinding die je je maar voorstellen kunt: de West Highland Railway Line met de trein door het prachtige Schotse landschap. Een 5 uur durende treinrit, die onze challenge direct een soort van vakantiegevoel geeft. Hoewel het gaat om een fysieke uitdaging, denk ik dat we hier zo’n geweldige ervaring gaan meemaken, dat het mooi is om die te omlijsten met -op zijn minst- het idee van vakantie. Die treinrit gaan we zeker doen.

Glenfinnan Viaduct (van uit de Harry Potter films)
Glenfinnan Viaduct (van uit de Harry Potter films)

Het plannen Meer lezen »

Scroll naar boven