En over tot
Vannacht ook zo rot geslapen? Ik heb dat sowieso wel vaak van zondag op maandag, maar zeker ook de eerste maandag na twee weken vrij. Door dat slechte slapen was ik er wel al om een uur of half twee van op de hoogte dat het sneeuwde. En om half drie kreeg ik gelukkig ook nog mee dat de strooiwagen met een vaart van 80 kilometer per uur door de straat denderde. Waarschijnlijk was dat niet zo, maar in de stilte van de nacht klonk het in ieder geval als veel te hard.
Half zes geworden, bleek dat ik tien minuten daarvoor toch eindelijk in slaap was gevallen (zul je net zien, grmpf). Prrr-prrr-prrr, ging het trilalarm van m’n mobiel. ‘Nog even…nog heel even…’, dacht ik, terwijl ik wist dat ik er gewoon uit moest want het had gesneeuwd en er moesten ramen geschrapt (gekrabbeld, zeggen sommigen) worden.
Ondanks de strooipoging van vannacht bleek het glad op de weg. Voorzichtig dus op weg naar het station om daar (gelukkig) in de wamte van de trein te stappen, die wonderwel op tijd vertrok. “U zult vandaag gemiddeld 125 x gezoend worden”, kopt de Metro in de advertentie op de voorpagina. Oh, dear, daar gaan weer: de nieuwjaarsreceptie. Maar als ik bedenk dat ik degene ben die op nieuwjaarsdag met buikgriep thuis zat, hoef ik me geen zorgen te maken. De anderen misschien des te meer 🙂
Uiteindelijk verliep deze dag weer gewoon als alle andere dagen. Op mijn werkplek wachtte mij een volle mailbox en telefoongesprekken. Ik ging over tot de orde van de dag. Zit jij ook alweer in je dagelijkse ding (of ben je er misschien niet eens uit geweest)?