“Er ligt een vogel te creperen in een vrieskoud weiland. Een man loopt langs en hoort de vogel. ‘Jij overleeft de nacht niet’, denkt de man, kijkend naar het zielige bundeltje verlepte veren. Dan ziet de man een dampende koeienvlaai en hij duwt het verkleumde beestje in de warme stront. ‘Zo lukt het je misschien de nacht door te komen’, denkt de man, en hij loopt door. Een halfuur later komt er een andere man voorbijgelopen. Hij hoort de opgewarmde vogel uitgelaten kwetteren. ‘Wie heeft jou hierin gedrukt?’, denkt de andere man, waarna hij zich voorover bukt om de vogel naast de vlaai te zetten. Voor de eerste zonnestralen hem kunnen verwarmen, sterft de vogel van kou en uitputting.
Ergo: zij die je in de stront duwen hebben niet altijd het slechtste met je voor, zij die je uit de stront trekken doen niet automatisch het goede, en zij die in de stront zitten moeten vooral niet te luid kwetteren.”
Citaat uit: Ik omhels je met duizend armen – Ronald Giphart
Perfect! Ik jat ‘m.
Altijd goed InnoX!
gip = geniaal 😀
Precies, vooral met mevr buikpijn, mevr buik heeft het de laaste tijd heel slecht voor met mij, maar gelukkig is er ook nog meneer poepema (sinds kort mijn beste vriend!) die…, ooah die man, die heeft echt het beste voor me die man die helpt !
Das een goeie spreuk voor op de wc uhw denk ik …
lache leuk bedacht
Een mooi stukje tekst!
Hahahaha, erg mooi uitgedrukt! 😀