2009 was nog niet eens een uur oud toen ik al projectielbrakend de weg naar mijn huis aflegde. In die driehonderd meter tussen daar en hier kwam het met veel liefde bereide avondmaal in golven mijn lijf uitzetten. In de tuin (geen flauw idee van wie, maar in ieder geval mijn excuses), in de bosjes bij het basketbalveldje, op het grasveldje en in het gemeenteplantsoen. Alles wat in mij zat moest en zou er uit, op welke manier dan ook.
Een lekker begin van 2009. Het kan alleen maar beter worden :-S