Ik weet het. De éne dag roep ik dat ik niks meer te schrijven weet en zo rollen er drie logjes uit mijn mouw. Sorry voor de wispelturigheid. Ik heb er ook maar één rechtvaardig excuus voor: ik ben een vrouw.
Maar mijn derde post van vandaag is er een van ontkenning na zijn verhaal van vandaag. Want hoe kan een dokter nou zeggen dat iemand die er gezond uitziet – geen klachten heeft – véél te jong is – nog maar 8 tot 10 maanden te leven heeft? Ik heb ‘r gezien. Het kán gewoon niet waar zijn. Die arts is gewoon op zijn achterhoofd gevallen of heeft tijdelijke last van gekte, heeft dossiers verwisseld, of wat dan ook.
Mijn reactie is er één van ontkenning, ik weet het. Maar toch. Het kán gewoon niet.
