EINDHOVEN – Het Máxima Medisch Centrum in Eindhoven heeft per abuis 24 medische dossiers van patiënten bij het vuilnis gezet. Een wandelaar vond de papieren in een container achter het ziekenhuis en bracht ze naar het Eindhovens Dagblad. De dossiers zaten in vijf ladenkastjes, die per ongeluk samen met een aantal oude kasten bij het afval waren gezet. De papieren hadden eigenlijk naar het medisch archief moeten worden gebracht. Het ziekenhuis zegt “zeer geschokt te zijn door dit ernstige incident” en heeft zijn excuses aangeboden aan de betrokken patiënten. Het Eindhovens Dagblad zal de dossiers teruggeven. (Bron: Teletekst)
Ik kan vaak mijn hersens breken over het ‘waarom’ van mensen. Wat beweegt en motiveert mensen? Zo vraag ik me al een tijdje het volgende af bij dit soort berichtjes. Het had overigens ook het verhaal kunnen zijn van ‘de pc van de officier van justitie’. Waarom kiest de wandelaar ervoor om direct naar de krant te stappen met zijn vondst? Wat is zijn motivatie? Gaat het om geld? Gaat het om een persoonlijk vendetta? En begrijp me goed; ik vind ook dat er zorgvuldig moet worden omgegaan met persoonlijke gegevens. Dat stel ik ook niet ter discussie. Maar op die dossiers staat de naam van het hospitaal. Hij had toch even contact op kunnen nemen met dat ziekenhuis?
Leven we misschien in een tijd waarin we niet zelf de ander durven aan te spreken op zijn/haar verantwoordelijkheid? Vinden we het prettiger dit te doen via, bij voorkeur, de media, zodat de ander ten overstaan van het collectief, voor joker staat? Ik begrijp er weer helemaal niets van, want als ik iets in iemands ogen niet goed doe, dan heb ik liever dat diegene mij daar rechtstreeks op aanspreekt en niét dat hij dat via een ander doet.
