SmaRts gaat meestal niet onbezorgd door het leven, omdat zij zichzelf vaak kwelt door haar streven naar het onhaalbare, naar hetgeen ver weg is en niet bereikbaar of moeilijk te krijgen. Zij verfoeit het alledaagse, het gemiddelde en het banale, en streeft naar het hogere, ook al is het moeilijk bereikbaar, en schuwt geen risico’s om dit te kunnen bereiken, er dreigt zelfs gevaar voor (niet noodzakelijk fysieke) roekeloosheid.
Ook ik kon het niet laten mee te doen met die test en ja, het lijkt alsof ‘ie klopt, alhoewel ergens staat dat paarden en honden mijn favoriete huisdieren zouden zijn. Nou, nee, niet echt. Maar wat hierboven staat zou best wel eens waar kunnen zijn. Zo voelt het wel in ieder geval. Ik noem het mijn queste, SmaRts op zoek naar geluk.
Mijn queste is dus nog niet afgelopen, maar ik denk er hard over om even een pauze in te lassen.
Even niks. Even rust. Even bezinning. Ik heb zelfs besloten mee te doen met de hype en heb de Da Vinci Code van Dan Brown ook maar gekocht. Dus als je me hier even niet meer dagelijks vindt, dan zit ik lekker met mijn neus in de boeken in plaats van tegen dat computerscherm. 😉
