Muziek

Je weet toch wel dat Giel Beelen allerlei Billie Jean-versies aan het verzamelen is? Nou kreeg ‘ie van de week blijkbaar de versie van de meidengroep ‘Let’s do men‘ ingezonden en wow, wat klinkt dat goed. Hier is die uitzending van Giel, die overigens veeeeel langer duurt dan alleen dat stukje. De versie van Speelman en Speelman is overigens ook euh…retegaaf 😉

Ze noemen hem het best bewaarde muziekgeheim van België. Ik geloof dat graag.

‘Joepie, ik heb een kaartje!’, schreef ik. Maar chaoot als ik ben (of zijn het de omstandigheden?) heb ik meer dingen te doen dan de beschikbare tijd me toelaat. Hoe kan dat toch en waarom heb je soms van die dagen dat er niks gebeurt en andere dagen waarop alles tegelijk moet gebeuren?

Zo hebben we daar vrijdag 29 juni in de ochtend op Eindhoven: de medaille-uitreiking van zuslief. Later die dag, op de avond, worden we verwacht in Amsterdam bij het optreden van Peter Gabriel. Zie je al dat gejakker in de auto al voor je? Zoals ik al schreef, moeten we de volgende dag (zaterdag) om 13:30 uur bij een bruiloft in het Franse Gevry zijn. Daar kunnen we dan eigenlijk niet heen, omdat we voor 1 juli (de zondag dus) kaartjes hebben voor ’t concert van Genesis.

…..

Euhm…nee, dat gaan we allemaal niet redden. Genesis is dus weggegeven. Jammer, maar keuzes moeten gemaakt. De bruiloft gaat voor.

Alle cd’s bezittend, kon ik dit concert niet aan mijn neus voorbij laten gaan: Zucchero Fornaciari in de Heineken Music Hall. Op tweede Pinksterdag, dus lekker te koppelen aan een dagje Amsterdam. Helaas liet het weer dat ‘koppelen’ niet toe: de regen kwam met bakken uit de hemel. Terug naar het Arena-gebied, want wellicht was de derde Pirates-film dan een optie? Rijen dik voor de Pathé aldaar, dus de film was geen alternatief. Uiteindelijk werd het van ellende de Villa Arena. We hebben meubels gezien en meubels en meubels en meubels en meubels. Ik kan voorlopig geen meubelboulevard meer zien! Maar affijn, over Zucchero en zijn concert:

Het was er druk, uitverkocht en SmaRts heeft écht geen claustrofobie, maar is wel een klein beetje niet zo groot, 1.64 mtr om precies te zijn. En da’s niet handig bij concerten. Op tijd en dicht bij de geluidsmensen geparkeerd hoopte ik, dat ik -als het concert zou beginnen- op het dranghek om hen heen kon zitten, en zodoende toch ook nog wat visueels van het gebeuren kon meekrijgen. Zo gezegd zo geprobeerd. De geluidsman had er met een “I don’t care”, geen bezwaar tegen. Maar de securitymannen van HMH (allen tegen de 2 meter lang) wel. Ik moest dus van dat hek af. Shit.

Maar… mijn held van de avond, de geluidsman, riep naar die kleerkast dat wij best wel bij hem mochten staan en dulde absoluut geen tegenstand van die Jerommeke. Ha! Geweldig! Mijn avond kon alleen dáárom al niet meer stuk. Ik heb het concert goed kunnen volgen zonder (no offense!) lange tenentrappende-‘oh sorry, ik had je niet gezien’- slungels voor mijn neus.

In de kantlijn tijdelijk een van de nummers van Zucchero’s laatste cd. Edit: hier is het origineel (A salty dog – Procol Harum) nog te bekijken. Wel aan te raden hoor, want het origineel was geweldig.

Peter Gabriel geeft op 29 juni 2007 een concert in Cultuurpark Westergasfabriek in Amsterdam. Smarts gaat er heen. Wat wel bijzonder is, is dat ze de dag erop om 12:30 uur op een 25-jarig huwelijksfeestje in Gevry moet zijn :-S

Kent u ‘m nog, die vent met dat gekke pakje aan: Cameo. Hij had met zijn groep een hit met Word Up. Van de week hoorde ik tijdens een aflevering van CSI een bijzondere bluesy/country-achtige remake van dat nummer. Anders, aardig en wat mij betreft een stuk beter dan het origineel. Na enig speurwerk op internet kwam ik erachter dat de remake is gemaakt door de Britse zangeres Willis. De bijzondere uitspraak op ‘dance‘ en ‘romance‘ krijgt u er gratis en voor niks bij 🙂