Muziek

Zen

Mijn blote lijf in de kunstmatige warmte, opgewekt door zonvervangende tl-buizen.
Op mijn hoofd muziek. Niet zacht, nee, juist op een trancevolume. Ik concentreer me op muziek, ademhaling en mijn huid.

“…Lost in the wreckage of a million bad dreams…”.

Iedere cel in mijn huid reageert op de herkenning. Ieder spiertje trekt samen tot kippenvel, maakt hypersensibel en ik geniet dubbel van de intense warmte. Ondertussen vult mijn hart zich met weemoed en lopen mijn gedachten weg in een stroom van vervliegende deja-vu’s. En heel langzaam zak ik weg een waak-slaapgebied waar alles mogelijk lijkt.

“…I knew that something must be done. To save the person I’d become…”.

Ik ben me bewust van een vouw in de handdoek waar ik op lig, maar ik kan me niet verroeren. Ik kan mijn lijf niet meer bewegen. Statisch lig ik in het licht en besluit de vouw te laten voor wat het is. Zen. Het is goed. Voor nu. Even weg van alles, even weg uit mijn werkelijkheid en op zoek naar wat ik wil. Het is dichtbij. Ik weet het zeker, de tekst echoot in mijn hoofd en ik val in slaap…

“…Feel the sun. Waves crash like my emotion. Life has begun…”.

Zen Meer lezen »

Schuifelen

Al zoekend tussen mijn cd’s naar een nieuw muziekje vond ik Samba Pa Ti van Santana. Even luisteren en wow, flashback! Terug naar een tijd waarin SmaRts voor het eerst druk bezig was met de wereld om haar heen te verkennen (zeg ik dat diplomatiek of niet?). Uitgaan was toen een te groot woord. We hadden ‘feestjes’. Steeds wisselend van locatie. En die ‘feestjes’ werden op slaapkamers gehouden. Met een selecte groep jongens en meiden, in leeftijd varierend van 11 tot pakkumbeet 13 jaar. Veel chips, veel blacklight en aftandse platenspelers met singletjes.
Terwijl ik dit opschrijf schieten spontaan de eerste grijze haren uit mijn hoofd, haha!!
Vaders en moeders waren niet welkom op de slaapkamers. Verboden gebied; zij moesten beneden blijven. En een vriendelijk gebaar van een meedenkende moeder die stukjes kaas en worst kwam brengen werd dan ook in het geheel niet op prijsgesteld. Aanpakken die handel en dicht die deur! Hoe onschuldig was die tijd; meer dan schuifelen deden we niet. En dan bijvoorbeeld op Samba Pa Ti!

Schuifelen Meer lezen »

Summertime

Summertime…and the living is easy.
Fish are jumping, and the cotton is high.
Your daddy’s rich… And your mamma’s good-lookin’
So hush little baby, don’t you cry

Gershwin op mijn hoofd en ik geniet.
Op deze zwoele zondag laat ik de zonnestralen mijn lichaam kastijden. Brand zon, brand! En badend in zon en olie duik ik weg in mijn gedachten. Ik denk aan jou. Waar ben je? Wat doe je? Denk je nog wel eens aan mij? Ik mis je, ik mis het contact. Jij bent (ver?) weg. Buiten mijn bereik en ik mis je meer dan ooit. Je bent niet tastbaar, maar toch zo dichtbij. Ik hoef maar aan je te denken en je bent er. Heerlijk om te doen alsof. Alsof je hier bent. Ik heb je zoveel te vertellen en zoveel te laten zien. Ik heb je ook veel te vragen. Hoe zou jij het aangepakt hebben? En wat zou jij doen? Ik wil je horen lachen en ik wil die stralende lach zien. Ik wil je emoties voelen. Je trotsheid, je zelfverzekerdheid, maar ook je onzekerheid. Ik weet dat het niet mogelijk is, maar toch. Op deze mooie dag kastijd ik me met zon en onmetelijke verlangens. Naar jou.

Summertime Meer lezen »

Muur


The Wall

Deze afbeelding laat details zien van de resten van de Berlijnse Muur. En eigenlijk hoort daar qua titel ‘The Wall’ bij. Maar ik vind dit nummer mooier en daarom plaats ik het hier. Voor de liefhebbers -en wie kan dat nou niÈt zijn? Re-muisklik en opslaan, afspelen en dan de volumeknop op te hard en genieten maar!

Muur Meer lezen »

Feest

The Scene – Feest

hier is het eind, het eind van het feest

kom, we gaan naar beneden

de bloemen zijn dood, de flessen zijn leeg

het was mooi, maar nu is het verleden

jij was zo mooi, jij was prachtig

maar jij, jij hebt je strijd nu gestreden

de menigte weg, de herrie verstomd

wat het waard was zal moeten blijken

kom met me mee, stap uit de zon

de wereld hoeft nu niet te kijken

jij was zo mooi, jij was prachtig

maar jij, jij hoeft niets meer te bereiken

jij was zo mooi, jij was prachtig

maar jij, jij hoeft nu niets meer te bereiken

hemelvaartsochtend, heldere zon

kom, we gaan naar beneden

het feest is geÎindigd zoals het begon

lach nog eenmaal voor mij, wees tevreden

jij was zo mooi, jij was prachtig

maar jij, jij hebt je strijd nu gestreden

Hier de tekst, bij haar de muziek (en hier ook).
De tekst heeft een hele speciale betekenis voor mij.

En zij is trouwens mijn klasgenoot; mijn maatje, mijn steun en toeverlaat op school in de k*t-tijd die ik achter de rug heb. Zo iemand die je nodig hebt als je vier jaar lang gaat studeren en met elkaar optrekt. Als zij niet in die klas zou zitten, was ik al lang gestopt met die opleiding.

Feest Meer lezen »

Scroll naar boven