Ongeduld
Nope, weet nog niks…
Werk
Voorbereiden
Goede voorbereiding is hebben. Hoop ik. Want dit moet ‘m echt worden. Ik moet er megamijnbest voor doen. Dus nu ben ik bezig met competenties; voorbeelden uit mijn herinnering ophalen bij de competenties die ze in de vacature vragen. De functionele competenties in de vacature zijn: besluitvaardigheid, oordeelsvorming, organisatieloyaliteit, coachen, creativiteit en netwerken.
Ik heb trouwens een leuke site gevonden waarin die competenties nog eens haarfijn uitgelegd worden. Wellicht heb jij er ooit iets aan: hier kun je ‘m vinden.
Vacant II
Een vacature. Voor dié functie!
Voor die éne functie binnen haar organisatie die ze al zo lang ambieert.
Ze voldoet aan de formele eisen. Haar sollicitatiebrief gaat morgen de deur uit.
Duimen jullie mee?
Edit: aanstaande vrijdag gesprek…trrrrromgeroffel…
File
Ik mag tijdelijk even naar Utrecht van baas. In de ochtendspits met de auto. De trein zou een optie kunnen zijn, ware het niet dat mijn eindbestemming met het openbaar vervoer dramatisch slecht te bereiken is. Dus ga ik met de auto. Via de A15 naar de A27. Twee stroperige snelwegen. Over 60 kilometer doe ik in de ochtendspits anderhalf uur. 40 kilometer per uur, dat is om vrolijk van te worden toch? En mijn auto heeft slechts een radio en pré-cd-cassetteding, maar geen casettebandjes meer. Da’s dus veel van radiozender wisselen (al dat gewauwel op de vroege ochtend, grmbl) en jezelf bezighouden om verveling tegen te gaan.
Met bijvoorbeeld het dashboardkastje reorganiseren, de snoeppapiertjes opruimen of het binnenspiegeltje afdoen en huppekee, raampje naar beneden en de buitenspiegel ook maar even. Nóg maar weer een keer de ruitensproeier aan en wissen maar. Ik moet natuurlijk ook nog opletten wanneer we weer een metertje verder mogen opschuiven. En voor dat laatste heb ik het soms wel eens te druk met mijn antivervelingsakties, zodat ik soms opkijk om te zien dat ik wel twíntig meter door kan rijden! Dus euh, mocht je nou achter die (niet meer zo-) rode Ford rijden waarin iemand zit, die met alles bezig lijkt te zijn behalve met de file waar ze inzit, dan heb je dikke kans dat je achter mij rijdt.
😉
Ketelbinkie
Baas trakteerde vanmiddag op een rondje haven Rotterdam. Het was gezellig in de ‘Ketelbinkie’ en buiten was het uitzicht aardig. Tussen de hagelbuien door dan.
Uitnodiging II
Wat een k*t-gesprek.
Zelden zo’n klassiek-niet-gehinderd-door-zeer-veel-kennis-van-het-P&O-vak-gesprek meegemaakt. Niet soepel, niet lekker en een gespannen sfeer aan de andere kant van de tafel. Er was geen chemie, althans niet van mijn kant en ik ben bang dat ik vooral veel onbegrip over de vorm van het gesprek heb uitgestraald en weinig van mezelf heb (willen) laten zien. So be it.
Uitnodiging
Naar aanleiding van je sollicitatie voor de functie van mobiliteitsadviseur wil ik je graag uitnodigen voor een gesprek.
Woensdag dus.
Referentie
“Heb je mij opgegeven als referentie?”, vraagt de regiomanager (die ooit mijn directe leidinggevende was).
“Euh, nee, hoe had ik dat kunnen weten?”
“Nou, doe dat dan maar alsnog!”
Leuk! Ik liep alleen maar binnen om te vragen hoe het met hem ging, want ik heb ‘m al een hele tijd niet meer gezien. Jammergenoeg is mijn brief al weg, maar mocht het tot een uitnodiging komen, dan zal ik zeker zijn naam noemen 🙂
Done
“…Mijn cv vindt u als bijlage, maar omdat ik méér ben dan woorden op papier verzoek ik u mij uit te nodigen voor een persoonlijk gesprek, zodat ik u kan overtuigen van het feit dat ik de juiste persoon ben voor deze vacature”…
Zo.
Hij is de deur uit.
En natuurlijk mag je die zin gebruiken in jouw sollicitatiebrief.
Ik zou het wel erg leuk vinden als je me laat weten of je uitgenodigd wordt! 😛