Werk

Mobiliteitsadviseur (m/v)

• Het (resultaatgericht) begeleiden van (groepen) medewerkers bij het onderzoeken van zijn loopbaanmogelijkheden waardoor de medewerker een bewuste keuze voor een vervolgstap in zijn loopbaan kan maken.
• Het deskundig adviseren van medewerkers en managers omtrent vorm en inhoud van het af te sluiten traject om tot bewuste (loopbaan) keuzes te komen. 

Euhm…zal ik?

En ineens liep iemand zomaar boos weg uit het werkoverleg. Yep, een werkoverleg zoals ‘vroegâh’: lekker bevlogen en betrokken, kritisch en geen blad voor de mond nemend. De vonken spatten er van af. Helaas doet baaser zo weinig mee. Als ‘ie dat wel deed zou de media wel anders piepen.

Leuk is dat toch, zoals sommige mensen zich als een rode draad door een gedeelte van je leven begeven. Zonder er op uit te zijn, kom je elkaar steeds weer tegen. Nu is Baas (lees: mijn werkgever) erg groot en voorziet toch nog steeds in een vreemdsoortig lifetime employment. Baas ‘bindt’ -vaak meer dan hij ‘boeit’, maar dat terzijde- en dat maakt de kans op opnieuw tegenkomen nog groter. Ennieweej, een constatering van mijn kant. That’s all.

Geniet van je vakantie, R.!
😉

Drie weken Amsterdam. Drie weken ervaring erbij. En opnieuw zie ik die papieren met namen en kwalificaties. “Die opleiding heb ik ook”, denk ik bij mezelf, “En dat kan ik ook”. En honderdduizend keer heb ik al tegen mezelf en anderen gezegd: “Eigenlijk zou je zoiets voor jezelf moeten beginnen”. Of: “Als hij het kan, moet ik het toch ÛÛk kunnen?”. En die gedachten gaan steeds serieuzere vormen aannemen.

Dus ik ga krachten bundelen. Brainstormen. Mogelijkheden bekijken. En de zaak benaderen alsof het een studie-opdracht is. A la spek en bonen, leuk om op mijn vrije woensdag eens mee te stoeien. Mezelf eens laten informeren, kijken wie de spelers op de markt zijn. Waar liggen onze kwaliteiten, wat zijn onze zwaktes, hoe liggen de kansen en de bedreigingen (jaja, ik heb heus wel wat geleerd het afgelopen jaar). Kunnen we klanten vinden? Wat hebben we nodig? Kan Baas nog bijdragen of moet ik juist oppassen voor belangenverstrengeling? Ga ik die post-hbo nog doen?

Leuke materie. Het verzet de zinnen. Een eerste stap moÈt genomen worden, want anders blijven dromen dromen. Toch?

😉

En ineens besef ik me dat ik alweer een maand verder ben en de afronding een maand dichterbij komt. De bijeenkomsten op school lopen ten einde. Individuele zaken blijven over. Juni eindgesprek en in juli het diploma, als het allemaal meezit. Vier jaar geleden wilde ik niet vooruit kijken, ‘want dan duurt het zolang en als je terugkijkt is het altijd zo voorbij’….en inderdaad, time flies. Zelfs als je geen lol hebt. Maar dan toch zit het er aan te komen: een eind van 4 jaar studeren. Op de maandagavond, de dinsdagavond, meestal de woensdag en vaak ook nog in het weekend. Lekker bezig geweest dus. En nu ga ik tijd overhouden. Of….

Euhm, nee, ik geloof niet dat ik al uitgeleerd ben. Maar ja, wat moet het dan nu gaan worden? Iets wat de baas (mee)betaalt? Zou wel prettig zijn. Iets wat in duur te overzien is, zeg zo’n jaar of twee? Iets wat verder borduurt op wat ik de afgelopen vier jaar deed (Personeel en Arbeid)? Of ga ik dit keer voor iets wat ik écht heel leuk vind (creabea-erige combi van pc en foto)?

Veel om over na te denken en het wordt eens tijd dat ik me grondig laat informeren….

SmaRts is een nerd. Heeft interesses op het gebied van intellectualiteit, artistiekerigheid en ondernemen en maar weinig op het sociale vlak. Also sprach het testje. Want ergens in de test werd gevraagd of SmaRts de volgende sociale activiteiten leuk of minder leuk vond:

– Voorlezen aan bejaarden
– Achter de bar staan van het clubhuis
– Begeleiden van een zomerkamp
– Werken met geestelijk gehandicapte kinderen
– Een EHBO-cursus volgen

En SmaRts geeft toe, slechts het begeleiden van een zomerkamp kan haar enigszins beroeren. Die EHBO-test, daar heeft ze al vijf jaar van achter de rug toen ze verpleegkundige was. Voor de andere activiteiten loopt ze niet echt warm, waarbij het achter de bar staan van het clubhuis wel de climax vormt. En dus vinden de dames van het mobiliteitscentrum dat SmaRts zich vooral moet richten op datgene waar haar interesses dan wel liggen. En wordt daarmee bestempeld als intellectuele artistieke ondernemer.

Dat SmaRts denkt dat het een likmevest-testje is en ervan overtuigd is dat alleen hiermee niet de interesses op het sociale vlak gemeten kunnen worden, vinden de dames echter onacceptabel. ‘SmaRts interpreteert de test verkeerd en denkt teveel na’, waarmee zij weer lekker bevestigd worden in hun vermoeden dat SmaRts’ interesses op het intellectuele gebied liggen.

Zucht. Je begint ergens aan, maar eigenlijk…..

Vandaag bracht SmaRts een bezoekje aan haar P&O-afdeling.
Ze heeft een vacature gevonden die haar interesse heeft gewekt.
En ze heeft zich over de functie uitvoerig laten informeren.
En het enige wat na dat gesprek in haar hoofd blijft hangen is:

“Maar dat zou leuk zijn om voor jezelf te gaan doen!”….

Hmm. Wat nu? Tijd voor bezinning.

Weet je wel hoe lekker, luxe en relaxed het is om (en dát vooral) op kosten van de baasmet de trein eerste klasse te reizen? Nou dat is het dus!

Met het einde van mijn opleiding in zicht, bedacht ik me dat het wel leuk zou zijn om eens een beroepskeuzetestje te doen. Ik weet wat ik kan, waar ik goed en minder goed in ben, maar het zou zo leuk zijn als er nou eens een lijstje met beroepen uit zou komen waar ik wat wijzer van word. Dus een testje. Veel vragen over vaardigheden, waarden, activiteiten en beroepen. En oja, dat heb ik weer. Bij alle uitkomsten staan meestal wel een rijtje beroepen. Gemiddeld zo’n tien stuks. Behalve bij mijn uitkomst. Bij mij staat er maar één. En daar kan ik wat mee. Not. Wetenschappelijk Journalist. Tijd voor een nieuwe test.

:-S

Veel testen zijn overigens te doen op www.123test.nl.