Van Baas mocht ik naar cursus. Vandaag en morgen. In een hotel dat geweldig met de auto te bereiken is: het ligt pal aan de snelweg. Helaas ben ik aangewezen op het OV, dus maak ik een minirondreis door het Brabantse met respectievelijk bus, trein, bus en de benenwagen door een halfbevroren gemeenteplantsoen. Maar ik doe het graag, ik krijg er namelijk informatie over psychische en psychiatrische ziektebeelden. De nadruk ligt vooral op de Borderline PersoonlijksheidsStoornis, ADHD (en alle subvormen) en autisme (en autisme aanverwante stoornissen). Zeer interessant en zeer ingewikkeld. Ongrijpbaar en lastig in te voelen. Ik bemerk bij mezelf meestal een groot vraagteken. Want…gaat het over ziekte en dus over een beperking? Of heeft gedrag er soms iets mee te maken? Of gaat het samen? Is de beperking misschien een resultaat van een bijzondere (of geen) opvoeding?
Op al deze vragen krijg ik deze twee dagen helaas geen antwoord. Want een antwoord weten is de oplossing van de groot maatschappelijk probleem.
Als je nog een vervolgcursusje ADHD wil, ik geef ‘m je zo hoor đ
(en als je nog even wacht, misschien ook nog wel over Asperger)
Ik ben er inmiddels van overtuigd dat het 1) een ziekte is en 2) gedrag een gevolg van die ziekte is en 3) het geen opvoedingsresultaat is (sinds de tweeling er is)
Krijg je ook info over de ongelooflijke hoeveelheid verdriet en onmacht die de “patienten” ondervinden ? Dat medicijnen en gedragsthereapie het naar de buitenwereld toe verdraagzaam maken en acceptabel, maar naar de binnenwereld het probleem of de ziekte voor geen klap oplossen ?
Dat het niet in de kaders van het maatschappelijk aanvaardbare nog maar een topje van de ijsberg is en de ziekte veel en veel verder gaat ? En als het maatschappelijk probleem dus al zo groot is, hoe groot het persoonlijke probleem dan wel niet moet zijn ?
Sleutelwoord(zin) bij ADHD en misschien ook wel autisme is: “Ik weet ’t wel, Ik wil ’t wel, maar hoe ik het ook probeer, ik kan ’t niet !”
Ik zit nu naar Casa Luna te luisteren en verbaas je, want het gaat over ADHD. Wat het is en hoe er mee om te gaan.
Was het hotel zo ver van het station? Ik zou een fiets gehuurd hebben en er heen gefietst zijn vanaf het station.
@Xan: ADHD staat voor vandaag op het programma. De emoties van de borderliner kwamen gisteren al keihard binnen hoor: 1 op de 10 houdt het in dit leven, volgens de statistieken, voor gezien en da’s best heel wat. Als het nodig is, kom ik zeker bij je op les đ
@ Vedat: het was best aan te lopen hoor. Maar dat van die huurfiets is zeker een idee.
SmarTs, een fiets huren kost maar 6,50 euro. Wel moet er 50 euro borg worden betaald. Je kunt ook een OV-fiets huren. Dat kost 2,85 euro per keer en ongeveer tien euro per jaar.