Het langste natuurpad van Nederland: het Roots Natuurpad. Lang verhaal kort: bijna 500 kilometer in 19 dagen. Een feuilleton in tig delen. Dit is deel 6.
Dag 6: Hijken – Ruinen
Hijken
We hebben een prima nacht gehad op de boerencamping. Er was een kleine ruimte waar we koffie en thee konden pakken. De weersverwachting voor vandaag zag er niet zo best uit. Veel korte, maar stevige buien zouden over ons heen gaan. We pakten voor de zekerheid onze tassen onder de overkapping. We zwaaiden naar boer, boerin en alle boerderijdieren en gingen weer op pad. Onze eindbestemming van vandaag was camping Berghoeve. Het idee dat we aan het eind van de dag op een nat veld in de regen onze tent moesten opzetten, trok ons niet bijzonder aan. Maar hee, men neemt het leven zoals het komt. Ook als je 500 km door Nederland wandelt. En…alles zal goed komen. Dat is een motto dat helpt en vaak uitkomt.
Vanaf de camping liepen we eerst langs het Dijkjesveen en de Brunstingerplassen over het Brunstingerveld. Het regende af en aan. We begonnen de dag met ons regenjack aan. Voor de regenbroek was niet direct aanleiding. We lieten Beilen links van ons, staken de Beilervaart over en gingen richting Nationaal Park Dwingelderveld. Vlak voor de ingang van het park, leek er een flinke bui aan te komen. Bij camping Boszicht vroegen we om warme chocomel. En hoewel de Covid-regels het niet toestonden, mochten we binnen de bui afwachten. Hoe aardig, alweer trailmagic! Zodra het weer een beetje droog werd trokken we ook onze regenbroek aan. Het zag er naar uit dat er nog veel meer regen zou komen. We stapten volledig waterproof het park in. Veel klap- en staphekjes en schrikdraad. Oppassen geblazen dus. En dat betekende dus ook dat er dieren rondliepen.
NP Dwingelderveld
Met regen wandelen is niet per definitie niet-leuk. Het is anders. Veel mensen blijven weg als het regent, dus het is vaak rustig. Bovendien regent het maar zelden onafgebroken. Meestal zijn er droge periodes die maken dat het achteraf gezien eigenlijk best wel meeviel. En je moet er een beetje het beste van maken. Plezier hebben dus, ook als het regent. Dus wij stapten vrolijk door. Op een bankje hadden we een kleine pauze met een Bounty (jummm) en een stukje chocolade. De enkele voorbijganger maakte een foto van ons en we hebben ontzettend gelachen om het rare perspectief van die foto. Zuslief leek wel een reuzin! 🙂 Opnieuw hadden we ontmoetingen met Drentse heideschapen en hun lammetjes. De regen kon hen niet deren. Maar ook kwamen we geweldig mooie runderen tegen. Wát een prachtig gebied is dit!
Bij het uitlopen van het park passeerden we grafheuvels. Daarvan zijn er best wat in deze regio. We kwamen vervolgens aan bij ’t Olde Posthuus. Daar mochten we, ook vanwege Covid, niet binnen iets gebruiken. Wel buiten op het terras. Dat lukte ons enigszins na een bui en zodra de eerste druppels van de volgende bui vielen stonden ook zij ons toe even binnen te schuilen. We verzonnen met z’n alle het excuus voor als er gecontroleerd zou werden. Dat gebeurde gelukkig niet. Ook weer zo lief!
Vanaf daar was het nog maar een heel klein stukje naar camping Berghoeve. Maar we kregen op dat stuk toch een bui over ons heen!! Regen, hagel, de hemel opende zich over ons. Maar okee, na anderhalve kilometer bereikten we tenslotte de camping. En wat bleek: we mochten de hooizolder gebruiken, zodat we én een bed én een dak boven ons hoofd hebben! De eigenaresse verontschuldigde zich voor het spartaanse interieur. Ze waren een hostel aan het starten en het was nog niet klaar. Maar we mochten er gebruik van maken. Wij waren al lang blij dat de tent in onze tas kon blijven en we heerlijk in onze slaapzak op een matras konden liggen. Helemaal top. Bovendien was er een kleine ruimte waar wij, in het gezelschap van een aantal jonge konijntjes in kooien, onszelf bij een kacheltje konden warmen. Het was met al dat vocht in de lucht en op de grond geen warme avond. Maar, voor gastvrijheid moet je dus werkelijk zeker ook in Drenthe zijn! De avond eindigde met een maaltijd uit een pakje en een glaasje wijn van het huis erbij. De zon ging aan een stralend blauwe hemel onder en we speelden yahtzee. Gewoon weer helemaal top.
