Tis wat met dat fotograferen. De één piekert over de aanschaf van een nieuwe digitale camera, de ander oefent zich rot met haar juist aangeschafte digitale. Ik pieker over het misschien beter toch maar analoog fotograferen. Opnieuw heb ik een filmrolletje volgeschoten en opnieuw ben ik zeer gecharmeerd van het resultaat. Ergens zit iets dat maakt dat ik meer voel voor het analoge dan voor het digitale.
En wat het nou precies is? Geen flauw idee. Ik weet wel dat ik altijd al moeite had met de manier waarop een digitaal toestel de kleur van mensenhuid vastlegt op de sensor. Maar ook in zwartwit (in dit geval een CN400-film en later ingescand) blijft er voor mij een groot verschil. Zo groot dat het me laat twijfelen over het tóch maar analoog fotograferen en investeren in een goede negatievenscanner. Hij doet het tenslotte ook en zijn foto’s zijn ook geweldig. Maar de voorspelling dat analoog binnen no time verdwijnen zal, houdt mijn dilemma echter in stand.
